ก่อนจะทำทานมีขั้นตอนดังนี้
1.บุพพเจตนา (คือ ก่อนให้ก็ดีใจ)_
2.มุญจนเจตนา (คือ ขณะให้ก็เลื่อมใส)
3.อปราปรเจตนา (คือ ครั้นให้ไปแล้วก็มีจิตที่แช่มชื่นเบิกบาน)
อีกทั้ง ปาฏิปุคคลิกทาน (การถวายทานที่เฉพาะเจาะจง)_จะมีอานิสงส์น้อยกว่าการถวายทานแบบสังฆทานเป็นอย่างมาก ซึ่งการถวายทานแบบปาฏิปุคคลิกทาน จะมีอานิสงส์ที่ไล่เรื่อยไปตามลำดับ ดังนี้...
1.)เมื่อบุคคลใดให้ทานแก่สัตว์เดียรัจฉาน ผลแห่งทานนั้นจะย้อนกลับมาส่งผลแก่ผู้ให้ 100 เท่า
2.)เมื่อบุคคลใดให้ทานแก่ปุถุชนผู้ทุศีล ผลแห่งทานนั้นจะย้อนกลับมาส่งผลแก่ผู้ให้ 1,000 เท่า
3.)เมื่อบุคคลใดให้ทานแก่ปุถุชนผู้มีศีลเป็นปกติ ผลแห่งทานนั้นจะย้อนกลับมาส่งผลแก่ผู้ให้ 100,000 เท่า
4.)เมื่อบุคคลใดให้ทานแก่นักบวชนอกพระพุทธศาสนาผู้ปราศจากความกำหนัดในกาม ผลแห่งทานนั้นจะย้อนกลับมาส่งผลแก่ผู้ให้ แสนโกฏิเท่า
ให้ทานกับสัตว์เดรัจฉานมีอานิสงส์ 100 เท่า หมายความว่า มีอานิสงส์ตามส่งผล 100 อัตภาพ หรือ 100 ชาติ ดังนั้น คำว่า เท่า หมายถึง อัตภาพ หรือ ชาติ (ซึ่งหมายถึงแดนเกิด) นั่นเอง ปกติการให้ทานจะได้อานิสงส์หลัก 5 ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ และ ปฏิภาณ กล่าวคือ จะมีอายุยืนยาวตามกำลังแห่งบุญ มีวรรณะผ่องใส มีความสุขกายสุขใจ มีกำลังกายกำลังใจ และมีปฏิภาณไหวพริบ มีความเฉลียวฉลาด ทานที่ให้แก่สัตว์เดรัจฉานหนึ่งตัว จะตามส่งผล 100 ชาติ ผู้ให้จะได้อายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ อย่างละ 100 ชาติ
ไม่มีความเห็น