ความทุกข์ที่ทำให้พ่อแม่ไม่สบาย
ความทุกข์
สวัสดีครับทุกคนที่เข้ามาอ่านข้อความนี้ ก่อนอื่นผมอยากบอกว่าความทุกข์ของผมไม่ใช่ความทุกข์ที่ทำให้ตนเองทุกข์เท่านั้นแต่เป็นความทุกข์ที่ทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจด้วยเป็นทุกที่ไม่น่าจะให้อภัยเลยก็ว่าได้ชีวิตของผมเคยเกเรมาก่อนผมเคยเสพยาเสพติดเที่ยวกลางคืน เช่น ยาบ้า กัญชา เหล้า บุหรี่ชีวิตผมเคยเดินทางผิดที่พ่อกับแม่ไม่ควรจะให้อภัยเลยซ้ำไปผมทำให้พ่อแม่ผิดหวังอย่างมากแต่ผมก็ไม่คิดว่าพ่อแม่จะรู้สึกอย่างไรผมคิดว่าพ่อแม่ผมก็เสียใจไม่น้อยที่ผมทำตัวแบบนี้แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะทุบตีผมเลยพ่อกับแม่ก็บอกผมว่าสิ่งที่ไม่ดีอย่าคิดอย่าทำอย่าลองแล้ววันหนึ่งผมได้คิดที่จะเลิกแต่ก็ยังทำไม่ได้ผมก็เลยคิดว่าถ้าเราจะเลิกเราก็ต้องรู้จักคำว่าพอ จะนั้นวันแรกของผมที่จะเลิกผมต้องห้ามใจตัวเอง ขมใจตัวเองห้ามตัวเองบอกตัวเองว่าสิ่งไม่ดีกูกินทำไมกูกินแล้วมีประโยชน์หรอแล้วผมก็ทำได้ผมเริ่มห่างจากสิ่งพวกนี้ได้ ผมเริ่มใช้สิ่งเสพติดพวกนี้ตอนผมอยู่ ป.5 ถึง ม.4 ผมอยากบอกกับทุกคนว่าสิ่งเสพติดเหล่านี้มันไม่ดีหรอกครับการที่เราใช้หรือติดมันมันเกิดขึ้นจากความอยากรู้อยากลองเกิดจากความคิดเกิดจากใจของเราที่เป็นตัวนำพาเราไม่ต้องไปหายาที่ไหนมารักษาหรอกครับยาที่ดีอยู่ที่ใจของเราเองและความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่การรู้จักระงับใจหรือบังคับใจได้จะทำให้เราชนะมัน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น