มองต้นไม้...มองชีวิต
มองต้นไม้...มองชีวิต
บันทึกวันศุกร์ที่ 10 กันยายน 2553
บ่ายสามโมงวันนี้ ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม
เสียงฟ้าร้องครวญคราง ราวจะบอกว่า ฝนจะตั้งเค้าแล้วนะ
วันนี้ผมพบเจอผู้คนมากมาย
ผ่านเหตุการณ์มากมาย
มีทั้งดีทั้งร้ายผ่านเข้ามา
แต่ยังเหลือร่องรอยบ้างในห้วงความทรงจำ
ต้นไม้ยืนตะหง่านท้าสรรพสิ่ง
ผ่านฤดูกาล ผ่านแรงลม แรงฝน แรงพายุ
แต่ยังยืนสู้ แหงนหน้าท้าท้องฟ้าอย่างไม่ท้อถอย
และเหนือสิ่งอื่นใด...
ยังให้ร่มเงาต่อสรรพสิ่ง และสรรพชีวิต
และสรรพประโยชน์ต่อโลก
อย่างสวยสดงดงาม...
แล้วผมเล่า...ให้อะไรกับ...
สรรพสิ่ง และสรรพชีวิต
และสรรพประโยชน์ต่อโลก ... อะไรบ้าง ???
***********
หมายเลขบันทึก: 392738เขียนเมื่อ 10 กันยายน 2010 16:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:30 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
ทุกอย่างที่เกิด...มันดับไปแล้ว จบไปแล้ว..
สิ่งที่ยังดำรงอยู่กับเรา ณ ตอนนี้ คือ ลมหายใจและความตื่นรู้ อย่างเบิกบานค่ะ
