ครั้งหนึ่งใน TU Mini MBA
ผู้เขียนในฐานะเป็นนักศึกษาในโครงการพัฒนาผู้บริหาร (Mini MBA) รุ่นที่ ๗๑ ของคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้มีโอกาสเข้าเรียน และรับฟังประสบการณ์จากคณาจารย์ และผู้ทรงคุณวุฒิที่เชี่ยวชาญทั้งด้านบัญชี การเงิน การบริหารและการจัดการ การตลาด การเมืองและเศรษฐศาสตร์ ซึ่งหลักสูตรนี้ ต้องใช้ระยะเวลาในการศึกษา และเรียนรู้ประมาณ ๑๙๐ ชั่วโมง รวมไปถึงการศึกษาดูงานในประเทศ และประเทศญี่ปุ่นในระหว่างวันที่ ๑๗-๒๑ กันยายน ๒๕๕๓
เมื่อวันที่ ๓-๕ กันยายน ๒๕๕๓ หลังจากการเรียนที่คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีเป็นระยะเวลาเกือบเดือนครึ่ง รศ.สุพาณี สฤษฏ์วานิช ผู้อำนวยการโครงการฯ ได้พานักศึกษาเข้าเรียนรู้ และรับฟังการถ่ายทอดชีวิต และประสบการณ์ทำงานจากผู้ทรงคุณวุฒิ และบริษัทต่างๆ ที่ประสบความสำเร็จในการบริหารจัดการองค์กร และพานักศึกษาเข้ารับการพัฒนาและฝึกอบรมนอกสถานที่ ณ โรงแรมชลจันทร์ จ.ชลบุรี
วันที่ ๓ กันยายน ๒๕๕๓ เวลา ๙.๓๐ น. อาจารย์ได้พานักศึกษาท่านเข้ารับฟังประสบการณ์การบริหารจัดการองค์กรของคุณวิบูลย์ กรมดิษฐ์ ซึ่งประธานเจ้าหน้าที่บริหารของบริษัทอมตะ โดยคุณวิบูลย์ กรมดิษฐ์ได้เล่าถึงสาระสำคัญที่น่าสนใจหลายประการ เช่น Know How แม้จะมีความสำคัญต่อการทำงานเพื่อให้องค์กรประสบกับความสำเร็จ ถึงกระนั้น คำว่า “Know Who” ก็มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน เพราะการอยู่ได้ขององค์กรมีความจำเป็นที่จะต้องเข้าไปสัมพันธ์กับกลุ่มคนต่างๆ ในสังคม เพื่อสร้างความร่วมมือ (Collaboration) ที่ดีระหว่างองค์กรต่างๆ แต่สำคัญสำคัญที่จะทำให้ทั้งสองตัวประสบความสำเร็จคือ “ความซื่อสัตย์” โดยคุณวิบูลย์ได้ย้ำให้เห็นความสำคัญของสุภาษิตไทยที่ว่า “ซื่อกินไม่หมด คดกินได้ไม่นาน” ฉะนั้น การจะรักษาความสัมพันธ์ระหว่างกันเอาไว้จำเป็นอย่างยิ่งต้องมีความซื่อสัตย์ต่อตัวเอง และคนอื่นๆ ที่เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
ในช่วงบ่ายของวันเดียว คณะนักศึกษาได้เข้าไปศึกษา และเรียนรู้บทเรียนจากบริษัทไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) โดยคุณทองคำ ในฐานะเป็นวิทยากรหลักในการนำเสนอความเป็นมาของบริษัท ได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของ “การนำความรัก” ไปเป็นเครื่องมือในการปรุงรสให้ “มาม่า” มีความเอร็ดอร่อยเพื่อให้ “มาม่าอยู่คู่กับสังคมไทย” ประเด็นที่น่าสนใจคือ “เรามักจะปรุงรสด้วยเครื่องแกงชนิดต่างๆ” ฉะนั้น การปรุงในลักษณะเช่นนี้ อาจจะ “ถูกปาก แต่ไม่ถูกใจ” แต่การที่เราปรุงอาหารด้วยความรัก เราจะได้ “รสแห่งรัก” เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของอาหาร ฉะนั้น การนำ “ความรัก” มาเป็นสื่อ จึงเป็นการตลาดที่ชาญฉลาด เพราะความรักดังกล่าวไม่ได้มีเฉพาะในกลุ่มของมาม่าเท่านั้น หากแต่ “อยู่คู่กับสังคมไทยตลอดไป
วันที่ ๔-๕ กันยายน ๒๕๕๓ นักศึกษาได้เข้าร่วมกิจกรรม “Walk Rally” โดยมีอาจารย์สุพจน์ได้ทำหน้าที่เป็นทั้ง Moderator และ Facilitator ในขณะเดียวกัน อาจารย์ได้นำเสนอกิจกรรมที่หลากหลายทั้งในห้องประชุม และนอกห้องประชุม (Indoor and outdoor) ซึ่งสาระสำคัญของกิจกรรมต่างๆ คือ “การทำงานเป็นทีม” ฉะนั้น ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสร้างทีม (Team Building) ให้เกิดขึ้นให้ได้ โดยเน้นหลัก ๔ Ps คือ Professional (มืออาชีพ) Presentation (การนำเสนอ) Personality (บุคลิกภาพ และบทบาท) Politics (ยืดหยุ่น)
ผู้เขียนประทับใจกิจกรรม "การสร้างสะพาน" ร่วมกันของแต่ละกลุ่ม เพราะสิ่งที่เห็นคือ "การที่แต่ละกลุ่มพยายามที่จะสร้างสะพานรักร่วมกัน" หากไร้ซึ่งความรัก การทักทอหลอดแต่ละหลอดด้วยความรัก ความเข้าใจ และความใส่ใจของคนในกลุ่มแล้ว การสร้างสะพานย่อมจะเกิดขึ้นไม่ได้ ถึงกระนั้น สิ่งที่ผู้เขียนได้มีโอกาสบอกกับพี่ๆ น้องๆ ก็คือ ควรจะใช้สะพานดังกล่าวทอดเดิน เพื่อจะได้ทอดไมตรีไปให้พี่ๆ น้องๆ ของเราในกลุ่มอื่นๆ เพื่อเปิดพื้นที่ และ "กระจายความรัก" ให้ขยายพื้นที่กว้างมากยิ่งขึ้นด้วย เพราะสังคมในปัจจุบันนี้ เรามักจะสร้างสะพานและทอดเดินเฉพาะในกลุ่มของเราเท่านั้น เราไม่ค่อยได้ใส่ใจที่จะทอดสะพานรักไปให้แก่คนอื่นๆ และกลุ่มๆ อื่นในสังคมมากนัก ฉะนั้น สายใยแห่งหลอดที่ถักทอให้เป็นสะพานคือ "สายใยแห่งรัก" ที่ถักทอให้เราประสมกลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียว
แต่ละกิจกรรมที่นักศึกษาได้ร่วมกันสร้างสรรค์นั้น เต็มไปด้วยบรรยากาศของรอยยิ้ม และความสนุกสนาน และประเด็นสำคัญคือ “สาระ” ที่ได้จากการเข้าร่วมกิจกรรมในรูปแบบต่างๆ คณะนักศึกษาทุกท่าน ขอขอบคุณท่านอาจารย์ รศ.สุพานี ศฤษฏ์วานิช ผู้อำนวยการโครงการฯ อาจารย์โสภณ ฐิติสัจจา อาจารย์ผู้ประสานงานโครงการ และ อาจารย์ ดร.มฑุปายาส ทองมาก ผู้ประสานงานโครงการ ร่วมถึงเจ้าหน้าที่ของโครงการทั้งสามท่าน ที่ได้ให้การดูแล และเอาใจใส่คณะนักศึกษาอย่างดียิ่ง นอกจากนี้ ต้องขอขอบคุณคุณวิบูลย์ คุณทองคำ อาจารย์สุพจน์ และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทุกท่านที่สรรหาสิ่งดี และมีคุณค่ามอบให้แก่พวกเราทุกคน พรใดที่ว่าเลิศ พรใดที่ว่าประเสริฐ ขอพรนั้น จงได้โปรดบังเกิดแก่ทุกท่านที่เกี่ยวข้องในกิจกรรมที่ทรงคุณค่าเช่นนี้
ความเห็น (14)
กิจกรรมแต่ละกิจกรรม มีความหมายลึกๆ แอบแฟง สอนพวกเราหลายๆอย่างมากครับ
ดีใจที่ได้ทำกิจกรรมต่างๆอย่างเต็มที่
อาจจะมีพลาด บ้างแต่อย่างน้อยก็ไม่เคยย่อท้อ
ทศ!!!!!
ขอบใจมากๆ ที่แวะมาทักทายและเล่าความรู้สึกดีๆ ระหว่างที่พี่ๆ น้องทำกิจกรรมร่วมกัน พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง" วินาทีแรกของการพบปะ และเรียนรู้ร่วมกันนั้น สายตาที่พวกเรามองกันและกัน สัมผัสได้เฉพาะสายตา มองก็คือมอง แต่เราไม่เห็นกันและกัน
เมื่อพวกเราได้ทำกิจกรรม "แบบมารธอน" สิ่งที่พวกเราพบก็คือ รอยยิ้มที่แปดเปื้อนใบหน้า และดวงตาของพวกเรา เราได้ทั้ง "มอง" และ "เห็น" กันชัดมากยิ่งขึ้น ฉะนั้น วันนี้ เราจึงมีเพื่อน มีพี่ มีน้อง มีญาติเพิ่มขึ้นอีกมากมาย ขอเพียงเราทอดสะพานให้เพื่อนเดิน เราก็จะมีพื้นที่มากขึ้น แต่เมื่อใดก็ตาม ที่เราชักสะพานกลับ ไม่ยอมให้เพื่อนๆ เดินข้ามไปหาเรา เมื่อนั้น เราจะพบว่า โลกนี้ชักคับแคบเสียนี่กระไร เข้าทำนอง "โลกยิ่งกว้างไกล ใจคนเรา ยิ่งแคบลงทุกวัน"
เห็นภาพแล้วประทับใจ ได้รับความสุขมากมายจากเพือนๆ และมีคติดีดีหลายอย่างที่จะนำมาใช้ในชีวิตได้
โยมหนิง!!!!
เห็นด้วยกับการตั้งข้อสังเกต "ได้รับความสุขมากมายจากเพื่อนๆ และคติดีๆ" อาตมามองว่า หลายเรื่องสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการทำงานได้ โดยเฉพาะการพัฒนาที่ต้องเริ่มจากตัวเองแล้วนำไปสู่การสร้างทีม
สิ่งหนึ่่งที่พบคือ "การทำให้พวกเรากลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เพราะความเป็นเด็กให้ผลดี เช่น การไม่ติดกรอบ การไม่ถูกครอบงำทางความคิดและการกระทำ การคิดสร้างสรรค์" สรุปคือ บางครั้งเราอาจจะต้องหัดเป็นเด็กที่ไม่รู้อะไรเสียบ้าง เพราะการรู้มากเกินไปอาจจะทำให้ความรู้กลายเป็น "หลุมพราง" ที่ทำให้เราติดหล่มความคิดตัวเองได้
ทุกภาพมีความหมายมากเลยค่ะและทุกกิจกรรมก็ได้ให้คติหลายอย่างในการใช้ชีวิตในสังคมแต่สิ่งที่ประทับใจมากที่สุดคือมิตรภาพดีจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนค่ะ
โยมนัท!!!!
- ทุกภาพเต็มไปด้วยความหมาย
- ทุกกิจกรรมเต็มไปด้วยคุณค่า
- ทุกรอยยิ้มเต็มไปด้วยมิตรภาพ
- ทุกๆ อย่างรวมกันกันเป็น "TU Mini MBA"
- นมัสการท่าน
- เสียดายทำไมเขาไม่ให้ท่านรองฯ
- ไปเล่นกิจกรรมด้วย
- ฮามาก
- หลายกิจกรรมคล้ายที่ผมทำเลยนะครับ
- รอดูการเรียนว่าเรียนอะไรบ้างครับ
บรรยากาศ ความรู้สึกดีๆ กิจกรรมที่เปี่ยมไปด้วยความหมายดีๆ ไม่ง่ายที่จะได้สัมผัส แต่พบได้ที่นี้ MINI MBA 71
Sompho Bunthou
นมัสการครับหลวงพี่ ผมพึ่งมีโอกาสเข้ามาเยี่ยมชม อย่างไรจะติดตามข้อมูล ข่าวสาร และความรู้ที่เขียนกับหลวงพี่บ่อยๆครับ
ต้องขอบคุณนักศึกษาทุกคนแทนท่านอาจารย์ท่านอื่น และเจ้าหน้าที่ผู้ประสานงานเช่นกันนะคะ ที่คนเรียนทุกคนให้เกียรติเข้ามาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Mini MBA รุ่นที่ 71 และร่วมแบ่งปันประสบการณ์ด้วยกันในครั้งนี้ :-)
นอกจากนี้ต้องขอบพระคุณพระอาจารย์มากค่ะ ที่ท่านได้แบ่งปันบรรยากาศ ความทรงจำ ความประทับใจ รวมถึงข้อคิดดีๆ ที่ได้รับจากกิจกรรมต่างๆ ที่อาจารย์ รวมถึงเจ้าหน้าที่ของเรา ตั้งใจจัดขึ้น ถ่ายทอดให้กับคนอื่นที่ผ่านเข้ามาด้วยค่ะ :-D
ท่านประธานโอกับโยมแบท,
- ขอบใจมากๆ ที่โยมทั้งสองได้เข้ามาเยี่ยมและแสดงความเห็น
- ในขณะเดียวกัน ขอแสดงความดีใจกับโยมโอที่เพื่อนๆ ได้ให้ความไว้วางใจและพากันยกย่องให้เป็นประธาน Mini MBA รุ่นที่ ๗๑
- หวังว่าโยมโอจะเป็น "ศูนย์กลาง" ของพวกเรา หลอมรวมจุดเด่นของแต่ละท่าน และแบ่งปันสิ่งต่างๆ เพื่อให้การเรียนรู้บรรลุผลตามที่พวกเราต้องการ
- ด้วยสาราณียธรรม
เจริญพร อ.ดร.ข้าว,
- ขอบใจอาจารย์มากที่ได้กรุณาแวะเวียนมาร่วมแบ่งปันความรู้สึกกับศิษย์ๆ ของท่านอาจารย์
- พวกเราโชคดีมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรที่ดี มีคุณภาพและได้มาตรฐาน
- อาจารย์แต่ละท่านที่ได้รับการคัดเลือกให้มาทำหน้าที่ในการบรรยาย ล้วนเป็นผู้ที่มีภูมิความรู้ และทำให้พวกเราได้สาระดีๆ ไปพัฒนาการทำงานและองค์กร
- พวกเรารอฟังอาจารย์ ดร.ข้าว บรรยายเรื่อง "เทคโนโลยีเพื่อการบริหาร"
- เจริญพร
นมัสการเจ้าค่ะ
ย้อนมาชมการสร้างสะพานไมตรีที่ใช้ทอรัก
บรรยากาศการอบรมอบอุ่นด้วยรักดีจังเจ้าค่ะ
นมัสการลา
โยมณัฐรดา
ขอบใจมากๆ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน ภายหลังที่ห่างหายไปอย่างเนิ่นนาน พวกเราชาวบัณฑิต และทีมงานวิสาขบูชาโลกยังรำลึกนึกถึงคุณูปการของโยมที่มีต่อพระพุทธศาสนา และมหาจุฬาฯ ได้เป็นอย่างดี ขอบใจอีกครั้ง สำหรับการเข้ามาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของวันวิสาขบูชาโลก และหากมีโอกาสขอเชิญโยมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในปีหน้าอีก