ดิฉันได้เรียนวิชาปรัชญาและศาสนา อาจารย์ท่านได้สอนเกี่ยวกับศาสนาต่างๆ และท่านได้พูดเกี่ยวกับปรัชญาหนึ่งดิฉันได้ฟังแล้วรู้สึกว่าการเป็นครูเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุดท่านได้ให้คำมา 4 คำพร้อมกับอธิบายว่า
อบ การทำให้สุก
รม การป้องกันหรือภูมิคุ้มกัน
บ่ม การอาศัยความพร้อม
เพาะ การปลูกฝัง
และท่านได้เปรียบว่า นักศึกษาเปรียบเหมือนเมล็ดพันธุ์ 1 เมล็ดที่หลายคนมีอยู่หลายสายพันธุ์ที่สามารถรวมอยู่ในแปลงเดียวกัน ที่เรียกว่าครุศาสตร์
ดังนั้นดิฉันขอเปรียบว่าอาจารย์ก็คือ ผู้ปลูก ส่วนตัวดิฉันและเพื่อนๆก็คือ พืช ที่อาจารย์คอยดูแลอบรมบ่มนิสัย สอนให้ความรู้และการใช้ชีวิตในมุมมองต่างๆ
ผู้อ่านคิดเหมือนดิฉันไหมค่ะ
ดีมากๆ
เดี่ยวจะรออ่านอีก
ขอคุณมาก
ที่ติดตามผลงาน
ทำให้ผมรักครูมากขึ้นเลย
ใช่แล้วค่ะครูมีพระคุณต่อเรามาก
ผมก็คิดเหมือนคุณ
ถึงแม้ว่าผมจะเคยดื้อกับครู
แต่ครูก็ไม่เคยคิดร้ายกับนักเรียนเลย
มีแต่สอนให้ความรู้
ผมทึ่งในความเป็นครูจริงๆคับ
ค่ะดิฉันก็พึ่งจะรู้สึกตอนมาเรียนครูนี่หละค่ะ