หลายครั้งในช่วงชีวิตของคนทำงาน อาจจะรู้สึกเหนื่อยล้ากับภาระหน้าที่และความรับผิดชอบ แต่เมื่อคิดถึงเรื่องราวที่เคยดูผ่านรายการทีวีรายการนึง ทำให้รู้สึกสะท้อนใจขึ้นมาว่า ในสังคมทุกวันนี้ยังมีคนที่ด้อยโอกาสในการทำงาน แต่ละวันต้องรีบตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมพร้อมที่จะไปยืนรอให้มีคนมาจ้างไปทำงานเพื่อแลกกับค่าตอบแทนในการเลี้ยงชีพแต่ละวัน วันไหนโชคดีก็ได้โอกาสไปทำงาน แต่บ่อยครั้งพวกเขาแต่งตัวเก้อเพราะไม่มีใครต้องการตัวไปช่วยทำงาน ซึ่งนั่นก็หมายถึงวันนั้นพวกเขาไม่มีรายได้
ฉะนั้น การที่เรามีโอกาสได้ทำงานที่มั่นคง ถึงแม้ว่างานค่อนข้างหนักและค่าตอบแทนไม่มากนัก ถือว่าโชคดีมากๆ เมื่อเทียบกับต้องอยู่ในสภาวะแบบนั้น
เมื่อเช้าตังค์หายไปห้าร้อย....ดีนะไม่หายพันหนึ่ง..(ชีวิตคิดบวก)