กลัวรัก


กลัวรัก

วันนี้ผ่อนคลายสมองลงกลอนรัก
วันรุ่นกุ๊กกิ๊กมั่งน้อ

 

เมื่อประสบพบกันในวันแรก
ก็มิแปลกทักทายเพื่อคลายเหงา
เมื่อรู้จักพูดคุยได้บรรเทา
คลายจากเศร้ายิ้มหัวยั่วหยอกเอิน

รู้สึกดีมีใครให้คุยเล่น
มิใช่เป็นคนดีที่สรรเสริญ
ธรรมดาคนเคยพลาดมีขาดเกิน
คุยแค่เพลินเล่นกันมิหวั่นใด

บางครั้งครามีปัญหามาปลุกปลอบ
ได้คำตอบทุกทีที่เฉไฉ
จากรู้จักนานวันก็รู้ใจ
เริ่มหวั่นไหวรออ้อนตอนเจอะกัน

กลัวต้องรักต้องหลงพะวงหา
กลัวน้ำตารินหยดรดแก้มฉัน
กลัวเสียจริงถูกทิ้งไปให้จาบัลย์
เริ่มหวั่นหวั่นกลางใจใฝ่รำพึง

พอรู้ตัวก็สายมิหน่ายแหนง
มีใจแฝงแอบฝันรำพันถึง
รู้ว่าแอบยิ่งคิดจิตคะนึง
ถึงเรื่องซึ้งลางเลือนเหมือนรักเรา

กลัวจำพรากจากไกลในใจฝัน
กลัวสักวันไกลตาพาให้เหงา
กลัวอกหักผลักไกลใจซบเซา
กลัวต้องเศร้าหันหลังชิงชังลา

คำสำคัญ (Tags): #กลัวรัก
หมายเลขบันทึก: 386927เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2010 17:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 15:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีเจ้า

กลัวไปไยความรักไม่หนักหนา

มีเวลาคุยไปไม่ต้องเขิน

รักอย่าเพื่อนคู่คิดจิตเจริญ

ถ้าบังเอิญรักแล้ว...ก็แล้วไป

55555.... ได้แค่นี้แหละกลอนของ Krudala แต่งเองเชียวนะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

ได้อ่านกลอนของเจ้าของบล็อก  และผู้มาเยือน นับว่าได้กำไรจริงๆ

บทกลอนไพเราะ กินใจมากค่ะ

พูดถึงความรัก  ก็กล้าๆ กลัวๆ  อยู่เหมือนกัน ขอถอนหายใจทีนึงนะคะ  เฮ่อ...

ขอบคุณมากค่ะ

 

 

เป็นข้อความที่มีเนื้อหาสาระมากเลยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท