กลอนเปล่า เราเกิด เมื่อได้อ่าน ของอาจารย์ธนา น่าส่งเสริม ขออาจารย์ ได้ส่ง อีกเพิ่มเติม ช่วยส่งเสริม นักกลอนใหม่ ได้ปัญญา


กลอนเปล่าเล่าต่อ

              เหงาเพราะรัก

เคยชื่นชู ชูชื่น รื่นในรัก

แต่ต้องหัก หักใจ อาลัยถึง

ด้วยเห็นค่า ค่าลด หมดคนึง

เคยห่วงหึง หึงหาย ฟายน้ำตา

หวนทางเก่า เก่าเอย ที่เคยผ่าน

ลืมคำหวาน หวานแว่ว เคยส่งถึง

พบเพื่อนใหม่ ใหม่จ๋า โปรดคำนึง

ระลึกถึง ถึงเพื่อน ผู้เหงาใจ

หมายเลขบันทึก: 386887เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2010 15:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 20:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีค่ะ...

แวะมาอ่านคำกลอนค่ะ...ผู้เขียนเคยแต่งในสมัยที่เรียนชั้นมัธยม...แต่งได้ อ.บอกว่าไปลอกใครมา เพราะว่าแต่งดี...เราเลยงง อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตานั่งแต่ง...แต่อาจารย์ กลับมาว่าเรา...ปัจจุบันก็อยากแต่ง แต่ลืมไปแล้วค่ะ...เอาไว้ขอมาอ่านในบล็อกคุณ P  ก็แล้วกันนะค่ะ...ขอบคุณสำหรับคำกลอนค่ะ...

เป็นกำลังใจให้นะค่ะอ่านแล้วเกิดอารมณ์กลอนก็แต่งมาค่ะจะได้อ่านร่วมกันเป็นความสุขของหัวใจอีกทางค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท