ยังจะต้องแบกอีกหรือ ?
...สังคมกำหนดกฎเกณฑ์บางอย่างขึ้นมา เพื่อเป็นกรอบให้เราต้องเดินตาม จะทำ จะคิด จะพูดอะไร จำเป็นต้องคำนึงถึงคนรอบข้าง และสังคม ทำให้เราบางครั้งเหมือนกับขาดอิสระภาพ...
...มนุษย์ต่างก็ทะนงตนว่าฉลาดกว่าสัตว์ประเภทอื่น แต่เราก็ไม่สามารถบินได้ดั่งนก อยู่ใต้น้ำได้ดั่งปลาและเต่า ไม่รู้จะทนงตนไปทำไม...
...ชีวิตเป็นเรื่องที่ดิ้นรนต่อสู้ เพื่อความอยู่รอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่อยู่อาศัย เรื่องกิน เรื่องกาม เรื่องเกียรติ และเรื่องอื่น ๆ บางเรื่องก็ไม่เกี่ยวข้องกับเราเลย แต่เราก็ต้องเข้าไปยุ่ง จึงทำให้เราต้องเพิ่มภาระมากยิ่งขึ้น แทนที่จะรับภาระเฉพาะกายสังขาร แต่ยังแถมหน้าที่การงาน ความเป็นพ่อ แม่ ลูก นาย และลูกน้องอีก...
...สัตว์ต้องสู้เพื่อเรื่องกิน และเรื่องกาม ไม่ต้องดิ้นรนเพื่อปกป้องเรื่องเกียรติ จึงทำให้มีอิสระมากกว่าคนทั่วไป...
...พระต้องดิ้นรนต่อสู้ ในเรื่องกินอย่างเดียว ไม่ต้องดิ้นรนในเรื่องกาม และเกียรติ(อาจมีบ้าง) จึงืทำให้เพศบรรพชิตเหมาะที่จะบำเพ็ญ..
...เราคนธรรมดาต้องแบกและหามทั้งเรื่องกิน เรื่องกาม และเรื่องเกียรติ มันจึงต้องมีความทุกข์เป็นธรรมดา...ดูเหมือนว่าเราจะชอบและติดใจในการแบก หามและหลุ่มหลงอีกด้วย บางครั้งถึงกับต้องฆ่า และแก้แค้นกันอย่างใหญ่โต ทำให้คนอื่น และสังคมเดือดร้อนก็มี...
...แล้วเรายังจะต้องแบกกันต่อไปอีกหรือ ?
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น