ทำไมไม่ลืม
อยากลืมใครซักคน นี่มันทำยากมากมายจริงๆ นะ
ปกติคนเราจะจดจำด้วยสมอง
แต่จะมีคนพิเศษบางคนเท่านั้น
ที่จะจดจำเขาด้วยหัวใจ
และเมื่อเขาเข้ามาอยู่ในใจเราแล้ว
มันยาก...และเจ็บปวดที่จะลืมเลือน
ความเห็น (21)
สวัสดีค่ะ
กาลเวลาเท่านั้นค่ะ กาลเวลาเป็นเครื่องหลายอย่างให้กับการแก้ปัญหาค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ โลกนี้ยังมีสิ่งดี ๆที่สวยงาม ที่เรายังจะต้องพานพบอีกมากมายค่ะ
ขอบพระคุณค่ะครูคิม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
เสาวลักษณ์ (เด็กครุศาสตร์)
เดี๋ยวการที่อยู่คนเดียว
ไปทุกๆวัน
ก็จะทำให้เราเริ่วชินและอยู่ได้ค่ะ
สู้สู้นะค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณเสาวลักษณ์
เวลาจะช่วยรักษาทุกอย่างได้ค่ะ
สวัสดีครับ..
เป็นการยากยิ่งที่จะลืมใครซักคน..เคยคิดถึงทุกวันแล้วจะลืมกันได้อย่างไร..
เป็นเรื่องที่ทรมานมาก ๆ ครับ
ยากจะหักใจลืม..ก็ไม่ต้องลืม!!
จะปล่อยให้คิดถึง...จนกว่าจะลืมไปเอง...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะคุณเลิศฤทธิ์
ยิ่งทำใจให้ลืม...แต่กลับจำ ลืมยากจริง ๆ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ความประทับใจคะที่ทำให้ไม่ลืม
ยิ่งเป็นคนในใจด้วยยิ่งยากที่จะลืมเลือน
ผุดขึ้นมากลางใจตลอดเวลา
ยังสุขใจและอบอุ่นทรวงอยู่ทุกครั้งที่รำลึกถึงคะ
ขอบคุณค่ะคุณกานต์
ความประทับใจคะที่ทำให้ไม่ลืม
ยิ่งเป็นคนในใจด้วยยิ่งยากที่จะลืมเลือน
ผุดขึ้นมากลางใจตลอดเวลา
ยังสุขใจและอบอุ่นทรวงอยู่ทุกครั้งที่รำลึกถึงคะ
- สวัสดีค่ะ
- พี่นกแวะมาเยี่ยมน้องสาวค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ รักษาสุขภาพตัวเองด้วยค่ะ ที่พะโต๊ะฝนตกแทบทุกวันเลยค่ะ
- ทุกอย่างอยู่ที่ใจ เวลาช่วยได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้กันเสมอค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณพี่นก
ขอบคุณกำลังใจดี ๆ ที่มีให้เสมอมาค่ะ
- "อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม" เป็นสัจธรรมของชีวิต
- วันเวลาจะช่วยเยียวยา... ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยงเพียงไม่คิดก็ไม่ต้องจำนะคะ
- สวัสดีค่ะคุณศิรินทร
- การจดจำ(ด้วยหัวใจ)ยากแก่การลืมและทำให้เราทุกข์ทรมาร เฝ้าวนเวียนคิดถึงสิ่งที่ผ่านมา มีแต่จะบั่นทอนจิตใจ ค่อยๆคิดช้าๆ ใช้เวลาในการทบทวน...
- ขอให้มีกำลังใจที่เข้มแข็งนะคะ
สวัสดีค่ะน้องศิรินทร
* หากไม่อาจลืมได้... ก็ไม่ต้องลืมค่ะ เก็บไว้ให้อยู่ในใจอย่างนั้น วันหนึ่งเมื่อถึงเวลา มันอาจจะหายไปเอง หรือหากไม่หาย ก็ต้องมันอยู่กับเราไปจนวันตายไม่ต้องฝืน เพราะฝืนไปก็มีแต่จะยิ่งทุกข์ การที่ไม่ลืม บางทีเราอาจสุขลึกๆ อยู่ข้างในก็ได้ค่ะ
* ระลึกถึงเสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณกาญจนา
"การจดจำ(ด้วยหัวใจ)ยากแก่การลืมและทำให้เราทุกข์ทรมาร เฝ้าวนเวียนคิดถึงสิ่งที่ผ่านมา มีแต่จะบั่นทอนจิตใจ ค่อยๆคิดช้าๆ ใช้เวลาในการทบทวน..."
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี
"หากไม่อาจลืมได้... ก็ไม่ต้องลืมค่ะ เก็บไว้ให้อยู่ในใจอย่างนั้น วันหนึ่งเมื่อถึงเวลา มันอาจจะหายไปเอง หรือหากไม่หาย ก็ต้องมันอยู่กับเราไปจนวันตายไม่ต้องฝืน เพราะฝืนไปก็มีแต่จะยิ่งทุกข์ การที่ไม่ลืม บางทีเราอาจสุขลึกๆ อยู่ข้างในก็ได้ค่ะ"
ขอบคุณค่ะ
มาเยี่ยมในวันที่ฝนตก.....
สายฝนโปรย... เหมือนยิ่งเป็นใจ ให้เราก็ยิ่งคิดถึง... ก็มันไม่ลืมจะให้ทำอย่างไร?
มีความสุขทุกวันนะคะ
ระลึกถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะน้องศิรินทร มีวงศ์
ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน เมื่อเกิดขึ้นมาแล้ว ไม่มีวันจางหายค่ะ
เป็นกำลังใจให้น้องเสมอนะคะ ดูแลหัวใจของเราเองให้แข็งแรงเป็นเรื่องดีค่ะ เพราะไม่มีใครที่จะจริงใจกับเราเท่ากับหัวใจของตัวเอง อะไรที่มันลืมยากนัก ก็ปล่อยวางไว้ เวลาจะช่วยเยียวยาให้ทุกอย่างดีขึ้น พี่เชื่ออย่างนั้น ขอให้มีความสุขมากๆ ส่งกำลังใจให้นะคะ
ยากยิ่งนักที่จะหักใจลืม
ยิ่งเคยปลื้มใจกันแต่ก่อนเก่า
ยิ่งปักใจรักไปแล้วยิ่งซึมเซา
ยิ่งหงอยเหงาเศร้าสร้อยลืมไม่ลง
ยิ่งห้ามใจยิ่งลอยมาในความคิด
ยิ่งปิดตาซ่อนเร้นยิ่งใหลหลง
ยิ่งทำลืมยิ่งคิดใหญ่ใจพะวง
บอกตามตรงว่ายิ่งลืมกลับยิ่งจำ
ขอบคุณค่ะ คุณ jan 
ยากยิ่งนักที่จะหักใจลืม
ยิ่งเคยปลื้มใจกันแต่ก่อนเก่า
ยิ่งปักใจรักไปแล้วยิ่งซึมเซา
ยิ่งหงอยเหงาเศร้าสร้อยลืมไม่ลง
ยิ่งห้ามใจยิ่งลอยมาในความคิด
ยิ่งปิดตาซ่อนเร้นยิ่งใหลหลง
ยิ่งทำลืมยิ่งคิดใหญ่ใจพะวง
บอกตามตรงว่ายิ่งลืมกลับยิ่งจำ
ทำไม ปิดกั้นตัวเอง อยู่กับเรื่องเดิม ๆ ชีวิตเรายังต้องเดินต่อไป รู้ได้ไง ว่าที่ผ่านมาจะดีที่สุด เริ่มคนหาสิ่งที่ดี ครั้งใหม่ในชีวิตได้แล้ว อย่าหยุดอยู่ที่เดิมนาน ๆ อย่าลืมว่าเวลา ที่เสียไปแล้วเรียกคืน มาไม่ได้
เป็นอีกหนึ่งคนที่เจ็บค่ะ เหตุเกิด4วันแล้วยังเจ็บมากๆค่ะ 6 ปีที่ผ่านมามีความหมายแค่คำว่าเจ็บเท่านั้นเอง อยากลืมค่ะแต่ยากจังทรมานด้วย