รูปแบบการต่อสู้ของ มวยไทย จากอดีต ถึง ปัจจุบัน..!!..
มวยไทย ในยุคที่เริ่มมีการแข่งขันชกมวยจะกล่าวถึง จุดเด่นของนักมวยที่มาจาก ๔ ภาค ได้แก่ มวยโคราช มวยท่าเสา มวยลพบุรี มวยไชยา และมวยพระนคร
..มวยพระนคร
เป็นมวยที่มีสังกัดและมีประสบการณ์เรียนรู้จากชาวต่างชาติ มีน้ำเลี้ยง
วิธีฝึกและวิธีชกดี
..มวยไชยา
มีการถ่ายทอดกลวิธีต่อสู้ในเชิงรับ รุก ที่มีรูปแบบซึ่งซับซ้อน
ใช้ชั้นเชิงและสติปัญญา เป็นหลัก
เชิงรับของมวยไชยามักใช้ความคล่องแคล่วในการเข้าประชิดแก้ไขสถานการณ์
..มวยลพบุรี มีการฝึกที่เน้นการประสมจิต
และการฝึกที่เน้นการเคลื่อนที่อันองอาจ รัดกุม
มีศอกและถีบเป็นไม้เด็ด
..ส่วนมวยท่าเสา ใช้ท่าคุมที่มั่นคง
มักใช้อาวุธเข่า
และลูกแก้ที่หนักหน่วงตอบโต้
..และมวยโคราช
อาศัยท่าคุมที่ยืดตรง สุขุม มีลูกอดทน ห้าวหาญ
ชอบเดินก้าวสืบเท้านำเข้าแลก มีหมัดเหวี่ยงควายและการเตะที่หนักหน่วง
เป็นอาวุธสำคัญ..
แต่ในปัจจุบันนี้
มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และศึกษาวิธีการต่อสู้ของมวยไทยกว้างขวางมากขึ้น
จากการเฝ้าติดตามดูการชกมวยไทยอาชีพ
ผ่านเวทีถ่ายทอดทางทีวี..สังเกตุว่า มวยที่มีภูมิลำเนาเกิดในภาคกลาง
ไม่ว่าจะไปอยู่ค่ายไหน..ใจไม่นิ่ง..ดีต้นยก..มวยภาคเหนือ
เน้นลูกแข็งแรง เดินแลก ชอบทวนเชิงคู่ชก..มวยภาคใต้ ชอบใช้ชั้นเชิง
มาดดี
แต่ลูกแก้และใจยังขาดๆเกินๆ..ส่วนมวยภาคอีสานและภาคตะวันออกดีขึ้นมากทั้งรูปแบบ
จิตใจ ความพร้อมของร่างกาย..
และที่แปลกมากคือ
ฝ่ายที่มีเทรนเนอร์ที่มาจากยอดมวยไทยในอดีต
ส่วนใหญ่มักจะแพ้..ไม่ทราบเพราะอะไร?..
ความเห็น (5)
สวัสดี สบายดีหรือไม่ตอนนี้ คิดถึงจัง อ่านแล้วตรงใจ และเคยสัมผัสตรง ๆ กับ มวยลพบุรี และมวยโคราช จริงอย่างที่ให้ข้อมูล ขอนำไปขยายผลต่อและเล่าประสบการใน "มวยไทย" ดูแลสุขภาพด้วยน๊ะ
ตอนแรกอ่านมวยท่าเสานักว่ากาญจนบุรี ที่จริงมาจากทางเหนือนะครับ ปัจจุบันหาเชิงมวยยากมากครับ ผสมกันไปหมด งง งง
..ขอบคุณท่านอาจารย์ขจิตและท่านศน.ทศพลที่เคารพ..ความจริงกาญจนบุรีมีมวยดีมวยดังมาแต่ครั้งอดีต เพราะเป็นเมืองคนกล้ามาแต่โบราณ..ใช่ครับ ปัจจุบันเชิงมวยหายาก คงจะต้องไปหา เชิงปลากราย แทน...อิอิ
แวะมาเยี่ยม...
ความเห็นเรื่องอุปนิสัยนักมวยประจำภาค ค่อนข้างจะเห็นด้วย...
อีกอย่าง เรื่องเทรนเนอร์ที่เป็นยอดมวยในอดีตนั้น บางทีก็รู้สึกแปลก มวยบุกใช้กำลังเข้าแลกในอดีต พอเป็นเทรนเนอร์ กลับมาสอนให้ใช้ฝืมือ หรือมวยฝืมือกลับมาสอนให้ใช้กำลัง (.............)
เชิงเปรียบเทียบ เทรนเนอร์มวยก็น่าจะทำนองเดียวกับโค้ชบอล ยอดนักบอลมิใช่ว่าจะประสบความสำเร็จในการเป็นโค้ชทุกคน...
เจริญพร
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ..ขอบพระคุณที่ท่านกรุณามาเยี่ยมเยือน..ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปกราบมนัสการที่บล็อกของพระอาจารย์เลย..รู้สึกดีใจครับ..ความจริง กระผม ก็เป็น คนใต้ ซึ่งไม่เคยทิ้งนิสัย ภาคนิยม..แหะๆ..แต่บังเอิญรู้สึก(ในฐานะที่พอจะรู้เรื่องหมัดมวยอยู่บ้าง..)..ว่า..นักมวยใต้.(เวทีทีวี)..ระยะนี้ไม่รู้เป็นงัย..เชิงชกและพละกำลัง..และ..จิตวิญญานมวยไทย..ดูด้อยลงไป..ต่างกับ มวยจากภาคอีสาน..คล้ายกับว่า..เค้าได้มีการพัฒนาเรียนรู้ด้วยมีความพากเพียรและเข้าใจถึงคำว่า แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ประกอบกับการมีต้นแบบที่ดีของรุ่นพี่ที่เข้าถึงศิลปศาสตร์..แต่ เราคนใต้ คล้ายกับว่า มีความหยิ่งทรนง(โอ้..ร๊ด..)..ทำให้ หยุดนิ่งไม่พัฒนา..และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีความยึดมั่นถือมั่นที่ผิดๆ..อันนี้ น่าเสียดายมาก..และมิใช่เกิดกับตัว นักมวย อย่างเดียวนะครับ..บาง(ลาง)ทีก็นึกหมั่นไส้ไปถึง โค๊ช เทรนเนอร์ ครูมวย ซึ่งถือว่า เป็นผู้ที่เคยผ่านประสบการณ์ต่างๆ มามากด้วย..(ท่านพระอาจารย์พุทธทาส ท่านว่าไว้ว่า..บ้า ที่เกิดจากการ สรรเสริญ และ บ้า ที่เกิดจาก นินทา เนี่ย..ให้โทษนัก..)