“ภาษาศิลป์”......เทิดค่าภาษาไทย
“ภาษาศิลป์” .....ใครเขียนได้ถึงจะชอบ คนไม่ชอบคือคนไม่อยากเขียน คุณทำอะไรบ้างกับภาษาไทย
“ภาษาศิลป์”
ผมคนด้อยน้อยศิลป์ได้ยินทราบ
ปากกาทาบน้ำหมึกบันทึกไหล
เจตนารมณ์ชมชวนใช่กวนใจ
ฝากมาลัยลอยวนไร้มลทิน
ณ ท้องถิ่นปิ่นสวรรค์บรรณภพ
อักษรกลบบรรเลงเพลงถวิล
อนุชนบ่นหาไร้ราคิน
หอมดุจกลิ่นดอกไม้กระจายไกล
มากมีภาพซาบซึ้งตรึงชีวิต
กล่อมดวงจิตหวานหวามงามไสว
หลากสีสรรตันตื้นสุดชื่นใจ
งามละไมผ่องผุดสุดตระการ
เหมือนเรียกร้องก้องเสียงสำเนียงรื่น
ปลุกชนตื่นจากทุกข์มาสุขศานต์
ช่วยผ่อนคลายหายเศร้าเคยร้าวราน
ด้วยกลิ่นกานต์กลอนทองของกวี
รุ่งเรืองราววาวแววแก้วอักษร
เทิดสุนทรทอถักอักษรศรี
ด้วยความชอบมอบสนองกรองพาที
ใช่ถือดีเด่นตนให้คนยิน
หวังกำเนิดเชิดหนุนคุณค่าพจน์
บันเทิงรสร่วมฝันวรรณศิลป์
นำร้อยเรียงคำร่วงจากดวงจินต์
ให้ชนชินชมค่า “ภาษาไทย”
ธนา นนทพุทธ
จักสานอักษรเมื่อปี 2514
หมายเลขบันทึก: 380455เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2010 21:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 19:57 น. () สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ คุณธนา
ชอบกลอนค่ะ มีครูในร.รท่านหนึ่ง
เขียนกลอน เมล์ให้ครูยุประจำค่ะ
ขอบคุณที่ไปทักทายค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ กับความหมายดี ๆ ค่ะ บุษราก็อยากแต่งบทกลอนบ้าง แต่พยายามหลายครั้งแล้ว ยอมรับว่าไม่มีพรสวรรค์ด้านนี้จริง ๆ ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ ฝึกเขียนเพ้อเจ้อไปเรื่อย ๆก่อนครับ ตอนแรกไม่เป็นกลอน เป็นรำพึงรำพึงรำพัน อย่าคิดว่าจะมีคนหัวเราะเรา คิดว่ากำลังจะมีคนอ่านการจักสานอักษรของเราต่างหาก เขียนเป็นร้อยแก้วธรรมดานี่แหละครับ ถ้าเริ่มเขียนส่งมาให้อ่านทางเมล นะครับ
ทึ่งการเขียนกลอนครับ รออ่านอีกครับ