วันนั้นเป็นช่วงปิดเทอม(2 ปึมาแล้ว)มีภาระกิจต้องไปอบรมอยู่ๆคนใกล้ตัวก็พาไปโรงพยาบาลต้องเข้าตรวจสมองด้วยเครื่องเอกเรย์คอมพิวเตอร์เท่านั้นยังไม่พอต้องตรวจด้วยเครื่องตรวจคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเพื่อหาสาเหตุของอาการจำอะไรไม่ได้เลย ลืมทุกคน ลืมทุกสิ่ง ตรวจแล้วหมอก็ไม่บอกว่าเป็นอะไรให้ยามากินระยะหนึ่งอาการหายเป็นปกติ แต่ช่วงที่เราจำไม่ได้ ทำให้พ่อแม่ เป็นห่วง จึงรู้สึกว่าความทรงจำนั้นสำคัญมากการจำอะไรไม่ได้เป็นความทุกข์แน่ๆ จึงอยากบันทึกเรื่องราวต่างๆไว้เพื่อว่าถ้าเราลืมเราจะได้มาอ่านทบทวนความจำนั้นโดยเฉพาะความทรงจำที่ดีๆของคนรอบข้างและประสบการณ์ที่น่าประทับใจ
ไม่มีความเห็น