ใจหนึ่งก็รัก ภาค 2

สอนเพราะรัก

เจ็บที่ยังรักเธอข้างเดียวอยู่เรื่อยไป .....

ท่อนนี้ขอยกตัวอย่างถึงเด็กดอยที่เฝ้ารอคอย ให้ครูที่เสียสละสักคน กล้าที่จะยอมเสียสละและยอมทิ้งความสะดวกสบายมาอยู่อย่างยากลำบากได้แต่หวัง ได้แต่เฝ้าคอย

แต่ไม่สามารถตอบได้ว่าต้องรออย่างนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ได้แต่คิดไปข้างเดียว และก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาคงจะได้พบกับครูที่แสนดีสักคน แน่นอนว่าทุกคนสอนได้ไม่ได้หมายความว่าการสอนได้นั้น เป็นครูที่ดีได้ ยังต้องเรียนรู้ปรับเปลี่ยนพัฒนาตนเองเพื่อให้เป็นครูมืออาชีพต่อไปในวันข้างหน้าได้สร้างเด็ก สร้างครู สร้างชาติให้ก้าวหน้าต่อไปอย่างมั่นคง ไม่ล้าหลัง ถึงแม้จะยากลำบากเพียงใด แต่เชื่อว่าผู้ที่รักจะเป็นครูอย่างแท้จริงนั้นคงมีความคิดไม่ต่างกัน เพียงแต่ท่านไม่ได้เดินออกมานอกกรอบให้ใครต่อใครรู้ความคิดของท่านเท่านั้นเอง และสิ่งที่คาดหวังสูงสุดคือประโยชน์จากการจัดการเรียนการสอนในทุกหนทุกแห่งที่ปราถนาให้เด็กเหล่านั้น เป็นเด็กดี มีความสุข อยู่ในสังคมได้โดยไม่ลืมว่าตนจะต้องเดินไปในทิศทางที่ถูกที่ควร ไม่หลงผิดเป็นถูก ไม่หลงดี ชั่ว ไม่เห็นแก่สิ่งที่ดีๆ  เพียงอย่างเดียว แต่เห็นสิ่งที่ดีๆ และเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวมให้มากที่สุด เท่าที่จะปฏิบัติได้ และหวังเช่นเดียวกันว่า เด็กก็ไม่ต่างจากครูเขาก็มีความหวังที่จะได้ครูดีๆสักคนที่เข้าใจ รักในการสอน รักในการให้อย่างไม่หวังสิ่งใดไม่ว่าจะเป็นค่าตอบแทนที่จะมาแทนที่ของการสอนคน ให้เป็นครูที่ดีได้อย่างแน่นอน ดังนั้น ต่างคนต่างมีความคาดหวังไม่ต่างกันแต่มีจุดหมายเดียวกัน