+*+วันที่ 14 # พิธีไหว้ครู+*+


วันนี้เป็นวันที่ทางโรงเรียน จัดพิธีไหว้ครูค่ะ ต้องตอกบัตรก่อน 07.10 น. นั่นไม่ใช่ปัญหา อย่างไรแล้ววันนี้ดิฉันก็ต้องไปแต่เช้าอยู่แล้ว เพราะวันนี้เป็นเวรของดิฉัน ฮ่าๆ แวะซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งคุณพ่อก่อน แล้วก็เข้าโรงเรียนไปตอกบัตร เอารถไปจอดที่จอดรถ แล้วก็ไปทานข้าวเหนียวหมูปิ้ง โรงเรียนเปิดเพลงเกี่ยวกับครูแต่เช้าเลยค่ะ สงสัยอยากให้เข้ากับบรรยากาศ ส่วนเด็กจะสำนึกได้หรือไม่นั้น คงอีกเรื่องค่ะ แล้วก็สังเกตว่า...ครูหลายๆท่านนำผลไม้มาไหว้พระพิฆเนศวร์ด้วย แต่ดิฉันไม่ได้เตรียมมา เพราะไม่รู้ค่ะ (ไม่รู้สักเรื่อง) เมื่อวานก็ไม่ได้มาโรงเรียน ฮ่าๆ ครูใส่สูทสีน้ำเงิน(กรมท่า) แต่ดิฉันใส่สูทสีดำ เพราะไปหาซื้อสูทสีน้ำเงินไม่ได้ (อุตส่าห์จะลงทุนแล้วเชียว) มีแต่สูทสีดำ ไม่แคร์สื่อค่ะ ขอเรียบร้อยก็พอ ฮ่าๆ

หลังจากทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จแล้ว ก็ให้เด็กเดินไปโรงอาหาร ดิฉันรีบเดินไปก่อน เพราะจะเก็บภาพ พอย่างเท้าเข้าโรงอาหาร เพลงที่เปิดคือ “พระคุณที่สาม” โอ้ว์ ซึ้งอีกแล้ว และยังได้ยินเพลง “เปลวเทียน” (ไม่แน่ใจเนื้อเพลง) แว่วๆ โอ้ว์ ไม่ได้ยินเพลงนี้มานานแล้ว เมื่อก่อนคุณแม่ชอบร้องเพลงนี้ค่ะ ก็ไปสำรวจจุดของตัวเองก่อน พอรู้ว่านั่งที่ไหนก็ไปเก็บภาพมานิดนึงค่ะ แต่ไม่มากนะคะ ไม่อยากไปวุ่นวายพิธีการของเค้า เพราะดิฉันแค่ครูฝึกสอนนี่นา ไม่อยากล้ำหน้าค่ะ ฮ่าๆ

หลังจากทำพิธีเสร็จแล้ว เค้าให้เด็กๆมาขอคุณครูที่นั่งอยู่หัวแถวผูกข้อมือให้ ก็ผูกให้ไม่กี่คนค่ะ เพราะเป็นเด็ก ปวส. และไม่ได้สอน ไม่รู้จัก แต่สักพัก เด็ก ปวช.1 มาจากไหนไม่รู้ค่ะ มะรุมมะตุ้มใหญ่เลย ร้อนมากค่ะ จนเหงื่อไหลไคลย้อย บ้างก็กลัวดิฉันจะไม่ได้ผูกข้อมือให้ เพราะสายสิญจน์มีจำกัด และที่ปลื้มใจไปกว่านั้นก็คือ เด็ก ปวส. มาขอให้ดิฉันผูกข้อมือให้ ทั้งๆที่ไม่รู้จัก ทั้งๆที่ไม่ได้เรียน แต่เด็กก็ยังคิดว่าดิฉันเป็นครู นับถือเป็นครู ดีใจค่ะ ก็ให้พรกับเด็กๆไป กับข้อความที่เหมือนๆกันค่ะ “...ขอให้หนูตักตวงเอาความรู้ที่ได้จากครู ที่ได้จากโรงเรียน ไปให้ได้มากที่สุด แล้วหนูจะประสบความสำเร็จในชีวิตค่ะ โชคดีนะคะ” เป็นการให้พรที่รู้สึกว่า...ยังอวยพรได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่ก็ไม่รู้ว่าให้พรนี้ไปได้อย่างไร ฮ่าๆ เสียดายจังค่ะ ยังมีเด็กอีกเยอะ ที่ไม่ได้ให้ดิฉันผูกข้อมือให้ เพราะสายสิญจน์หมดค่ะ

คาบ 3-4 มีเรียนตามปกติ ดิฉันมีสอนคาบ 4 (1/1) แต่เด็กบอกว่ารุ่นพี่ขอประชุม และซ้อมบูม ไม่รู้ว่าจะเลิกกี่โมง ก็เข้าไปรอในห้อง เด็กผู้ชายบางคนนั่งทำงานวิชาดิฉัน อีกคนเล่นกีตาร์ อีกคนหลับ ฮ่าๆ ก็เช็คชื่อก่อน แล้วขึ้นไปดูการซ้อมบูมชั้นบน แล้วลงมารอที่ห้องอีกรอบ เด็กที่นั่งทำการบ้านอยู่ ไปเล่นกีตาร์ให้ฟัง เพลงเพราะซะด้วย จนเพื่อนแอบแซว(คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่ค่ะ) พอเด็กๆเลิกซ้อมบูม ก็เอาสายสิญจน์มาให้ผูกข้อมือให้ อีกหลายคนเลยค่ะ ก็สั่งเด็กทำงานมาส่ง เพราะพรุ่งนี้ไม่ได้เจอกัน กลับไปที่ห้อง นึกได้ว่าเป็นเวร เกือบลืมไปเข้าเวร แต่ระหว่างที่เข้าเวรนั้น ก็ไปป่วนห้องลองของ หัวหน้าเวรคงหาดิฉันไม่เจอ ก็เปิดประตูห้องไว้แล้ว เผื่อเดินมาจะเห็น ว่าดิฉันสั่งงานเด็กในห้อง

ช่วงบ่ายครูวิให้พิมพ์ข้อสอบ ระหว่างที่กำลังพิมพ์อยู่ มีเด็กตีกัน ก็กลัวว่าจะเป็นคู่เมื่อวาน เลยรีบไปดู แต่กว่าจะแหวกฝูงชนไปได้ เลิกตีกันแล้ว เจอแต่เด็กนั่งร้องไห้อยู่ แล้วก็โทรไปถามเด็กห้อง 1/1 ที่ตีกันเมื่อวาน เพราะทราบมาว่าไปนอกรอบกันที่หลังเซ็นทรัลอีกรอบหนึ่ง ประมาณว่าโดนรุม และจะมีการแจ้งความกันด้วย เลยต้องโทรไปถาม พี่ชายอยู่ภูพิงค์ เผื่อจะได้ฝากให้ช่วยดูแลค่ะ แต่ไม่ใช่เด็กคนนี้ เป็นอีกคน ก็คุยกันพักนึง จึงขอตัวไปพิมพ์ข้อสอบให้ครูวิต่อ พิมพ์จนเสร็จ ก็อยู่ในโรงเรียนจนถึงเวลาเลิก พรุ่งนี้อีกวันนึงที่ต้องมาแต่เช้าค่ะ เพราะมีกิจกรรมเข้าค่ายคุณธรรม (รับน้องใหม่) คิดว่าน่าจะสนุกนะคะ ก็จะเอารถไปไว้ที่ สภ.ภูพิงค์ฯ แจ้งท่านสารวัตรไว้แล้ว แต่กลัวท่านสารวัตรจะปล่อยลมรถจัง ฮ่าๆ 

คำสำคัญ (Tags): #ฝึกสอน#วราพิมพ์
หมายเลขบันทึก: 369033เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2010 20:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 14:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท