จุดเริ่มต้นที่ได้สร้างแรงบันดาลใจในการเขียนบล็อก

"จุดเริ่มต้นที่ได้สร้างแรงบันดาลใจในการเขียนบล็อก"

บันทึกนี้ ผู้เขียนขอเล่าเรื่อง "จุดเริ่มต้นที่ได้สร้างแรงบันดาลใจในการเขียนบล็อก" ของผู้เขียนเองค่ะ...

ความจริงแล้ว ผู้เขียนทราบเรื่อง G2W มาตั้งแต่ปี 2548 แล้ว และรัฐก็มีนโยบายเกี่ยวกับเรื่อง การจัดการความรู้ที่มีอยู่ในตัวคนว่าจะสามารถนำความรู้นั้น ออกมาจากตัวคนได้อย่างไร เพราะในอดีต ไม่มีเทคโนโลยีเข้ามาในชีวิตประจำวันเช่นเดียวกับทุกวันนี้ จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้องค์ความรู้ในบุคคลนั้น ได้มลายหายไปกับบุคคลนั้น ซึ่งในความรู้ของบุคคล คนนั้น อาจจะมีความคิด การกระทำ แนวคิดในการกระทำในทางที่ดีต่อชีวิต ต่อหน่วยงาน ต่อสังคม แต่ในอดีต กลับไม่ได้รับการเผยแพร่ บอกกล่าว แต่ฝังอยู่ในตัวของบุคคล คนนั้น (อาจเรียกได้ว่าในตัวบุคคลนั้น มี ความรู้ + สมรรถนะ (Competency) ที่แฝงอยู่ภายในตัวบุคคล เช่น ทักษะ ความคิดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะบุคคล) ซึ่งถ้าเทียบกับยุคปัจจุบัน ได้นำความรู้นั้นมาเผยแพร่ บอกกล่าว แนะนำหรือเขียนลงใน G2W แล้วในสิ่งที่เป็นเรื่องดี มีความรู้ มีสาระ ซึ่ง G2W เป็นสื่อกลางในการเก็บรวบรวมข้อมูลให้กับบุคคลทั่วไปหรือคนรุ่นหลังได้อ่าน อาจบอกได้ว่า "น่าจะเป็นหลักศิลาจารึกหลักที่ 2 ของประเทศไทยในอนาคตก็ได้ ที่สามารถบ่งบอก หรือเล่าเรื่องเหตุการณ์ สถานการณ์ กฎหมาย ความเปลี่ยนแปลง ความเคลื่อนไหวของโลก ณ แต่ละยุคสมัย" ซึ่งผู้เขียนคิดว่ามีประโยชน์มาก ๆ สำหรับโลกแห่งความรู้ในยุคปัจจุบัน

จากข้อมูลหรือความคิดดังกล่าวข้างต้น ทำให้ผู้เขียนได้มองเห็นว่ามีความสำคัญต่อเรื่องการแลกเปลี่ยนความรู้ในยุคปัจจุบัน ครั้งแรกคิดว่าจะทำในภาพของภายในมหาวิทยาลัยที่ผู้เขียนได้ทำงานอยู่เท่านั้น...เลยให้น้อง ๆ ที่ศูนย์ IT เขียนโปรแกรมให้เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของมหาวิทยาลัย...แต่น้องเขาคงคิดว่า...การเขียนโปรแกรมแบบนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน เขาก็เลยแนะนำให้ผู้เขียนลอง Link เข้ากับ G2W ซึ่งในครั้งแรกผู้เขียนก็ยังงง...เหมือนกันว่า จะทำได้ไง...แต่เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...ผู้เขียนก็เลยตัดสินใจว่า "ก็ได้ ลองดู ไม่ได้เสียหลายอะไรนี่ น่าจะดีเสียอีก เพราะจะได้ติดต่อหรือสื่อสารกับบุคคลภายนอกดูบ้าง" (เพราะครั้งแรกคิดจะทำแค่เพียงภายในมหาวิทยาลัยเท่านั้น...คือยังไม่กล้า...)น้องที่ศูนย์ IT ก็จัดการให้ตามความประสงค์ของผู้เขียน...จึงเป็นที่มาของบล็อกของกองบริหารงานบุคคล มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม โดยตั้งชื่อบล็อกว่า "การจัดการความรู้ของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม"

หลังจากที่ได้บล็อกการจัดการความรู้ของ มรพส. มาแล้ว ทำอย่างไรต่อละ...เพราะที่มหาวิทยาลัยจะมีคนที่เขียนบล็อกเก่ง ก็คือ อ.ลูกหว้า...แล้วก็น้อง ๆ ข้างในมหาวิทยาลัยอีกประมาณ 2 คน...จากที่ไม่เคยรู้เรื่องบล็อกเลยตั้งแต่แรกว่าเขาเขียนกันอย่างไร?...ทำอย่างไรบ้าง?...อาศัยความใจกล้า + รักที่จะทำ + ชอบเรื่องการเรียนรู้ + เฉพาะเรื่องใหม่ ๆ ที่เรายังไม่รู้...ก็เลยตัดสินใจสมัครสมาชิกก่อนอื่น...เมื่อได้ Username + Password เรียบร้อยแล้ว...คราวนี้ก็ค่อย ๆ ศึกษาบล็อกของพี่ ๆ ที่เขาเคยมีประสบการณ์ก่อนเรา แต่ก็ยังงง อยู่ดี...ว่าพวกเขาทำได้ไง...แต่อย่างที่บอกว่า อาศัยใจรัก + ตั้งใจจริง ๆ ...ก็เลยเขียนบล็อกแรก เรียกว่า "เป็นบล็อกแรกในชีวิตก็ว่าได้" ตั้งชื่อว่า "เครื่องแบบพิธีการของพนักงานราชการ พ.ศ. 2552" ด้วยเหตุที่ว่า...ได้ไปเข้ารับการอบรมร่วมกับสำนักงาน ก.พ. มาพอดี...ก็เลยนำความรู้มาบอกให้น้อง ๆ พนักงานราชการและผู้ที่สนใจและเกี่ยวข้องได้รับทราบกัน...

พอผลงานเรื่องแรกได้ขึ้นเว็บไซต์ ผู้เขียนมีความภูมิใจมากที่ผลงานเราได้มีการเผยแพร่ขึ้นเว็บไซต์ เรียกว่า เผยแพร่ทั่วโลกก็ว่าได้...ความคิดของผู้เขียนในขณะนั้นว่า...เป็นไปได้อย่างไรเนี่ย...โลกปัจจุบันเป็นไปอย่างนี้แล้วหรือ...โลกไซเบอร์ (Cyberworld)...

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โลกไซเบอร์ (Cyberworlds) คือโลกของสารสนเทศที่อยู่บนปริภูมิไซเบอร์ คำว่าโลกไซเบอร์หรือ "ไซเบอร์เวิลด์" ถูกนำเสนอครั้งแรกในหนังสือเรื่อง "ไซเบอร์เวิลด์" โดยศาสตราจารย์ โทชิยาสึ ลอเรนส์ คูนิอิ โดยให้โลกไซเบอร์สามารถถูกสร้างขึ้นโดยเจตนาหรือเกิดขึ้นเองก็ได้ และโลกของสารสนเทศเหล่านี้สามารถเป็นได้ทั้งแบบเสมือน โลกจริง หรือโลกที่ผสมกันระหว่างความจริงและสารสนเทศเสมือน หากจะกล่าวถึงแบบจำลองสารสนเทศในโลกไซเบอร์นี้ ซึ่งในทางทฤษฎีแล้วโลกไซเบอร์จะอยู่ระดับเหนือกว่าระดับที่ผนวกรวมแบบจำลองฐานข้อมูลเชิงพื้นที่และแบบจำลองฐานข้อมูลเชิงเวลา โลกไซเบอร์ยังสร้างและประยุกต์ใช้กับ ธุรกรรมอิเล็กทรอนิกส์ พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ การเรียนรู้อิเล็กทรอนิกส์ และวัฒนธรรมประเพณีหรือสังคมเผ่าพันธุ์ทางอิเล็กทรอนิกส์...

สำหรับบันทึกแรก ผู้เขียนภูมิใจในผลงานที่มีการตอบรับกลับจากผู้อ่าน...โดยสังเกตุได้จากจำนวนผู้อ่าน + ผู้ถาม...ที่เขาเกิดการสงสัยและตั้งข้อคำถามลงในกระทู้...และผู้เขียนก็ยินดีที่จะตอบข้อคำถามดังกล่าว...ซึ่งทำให้ผู้เขียนคิดว่า ตัวเราเองได้มีส่วนช่วยสังคม ประเทศชาติ...อาจถือว่ามีส่วนร่วมมือในการพัฒนาประเทศให้มีระบบ ระเบียบทางสังคมอีกทางหนึ่ง...และก็คิดต่อไปว่าต่อไปนี้...อะไรที่ตัวเราสามารถช่วยเหลือสังคม + คนอื่นที่ยังไม่รู้ ไม่เข้าใจแต่เรารู้และเข้าใจก่อนแล้ว...จะนำมาบอกกล่าวให้ทุกคนได้ทราบ...และสิ่งใดที่เราไม่รู้ ไม่ทราบ ก็จะหาความรู้ ศึกษาจากผู้อื่น โดยการเปิดใจรับเรื่องใหม่ ๆ ที่เราไม่รู้ ไม่ทราบ...แม้เรื่องนั้น ๆ ผู้ที่บอกจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่กว่าเราก็ตาม...(โดยผ่านการกระบวนการคิด วิเคราะห์ ของตัวเราเอง...ว่ากันด้วยเหตุผล + การตัดสินใจ เชื่อหรือไม่เชื่อ...)...

ผลงานบล็อกแรกที่ผู้เขียนได้เขียน

เรื่อง "เครื่องแบบพิธีการของพนักงานราชการ พ.ศ. 2552"

http://gotoknow.org/blog/bussayamas/299311

[มะปรางเปรี้ยว]

มาติดตามอ่านค่ะ มาเป็นซีรีส์ 4 บันทึกเลย

ขอบค่ะ :)

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...

  ขอบคุณคุณมะปรางเปรี้ยวค่ะ...