ฟุตบอลคือชีวิต หรือชีวิตเหมือนลูกฟุตบอล ขอบ่นนิดหนึ่งนะ
ท่านไหนที่ติดตามฟุตบอลโลกหรือเป็นคอบอลคงไม่มีท่านไหนพลาดการเตะรอบแปดทีมสุดท้านและเมื่อวันศุกร์ก็ถึงคิวทีมดังอย่างอังกฤษ ที่โคจรไปเจะโปรตุเกสทีมรองบ่อนที่ห้าวหาญมาจนถึงรอบนี้
ผมเองถึงแม้จะไม่ใช่คอบอลตัวจริงแต่ก็อดที่จะไปเชียรไม่ได้ หลังรวมกลุ่มเพื่อนที่ทำงานด้วยกันจึงหาที่ทานข้าวเย็น พูดคุย และถือโอกาสดูบอลกันไปด้วย
ร้านทุกแห่งในเมืองขอนแก่นที่มีจอใหญ่ดูจะถูกจับจองจากลูกค้าไปเกือบเต็มนับว่านอกจากมาดูบอลแล้ววันนี้วันศุกร์พุ่งนี้ก็พักผ่อน คนส่วนหนึ่งจึงมานั่งดื่มและพูดคุยกันไป
ผมไม่ค่อยมีรสนิยมนั่งกับคนเยอะ ๆ และกลิ่นบุหรี่จึงหนีไปหลบมุม ทานข้าวเย็นที่ร้านพี่หน่อย พี่สาวที่รู้จักกัน พี่หน่อยนั้นมีสามีเป็นชาวเยอรมันช่วงนี้สามีของเธอกลับบ้านและจะกลับมาอีกก็หลังบอล แต่พี่หน่อยชอบขอนแก่นจึงไม่ตามสามีไปด้วย เธอเปิดร้านอาหารหรือบาร์เล็ก ๆ เป็นแหล่งพบปะของชาวต่างชาติ ดังนั้นคืนนี้ร้านของพี่หน่อยจึงมีชาวต่างชาติหรือที่เราเรียกเขาว่า ฝรั่ง
ก่อนฟุตบอลจะเริ่ม หลายคนก็แลกเปลี่ยนและหาเพื่อนร่วมเชียร์ สรุปแล้วมีแต่ผมและพนักงานเสริ์ฟสองคนเท่านั้นที่เชียร์ทีมรองบ่อนอย่างโปรตุเกส นอกนั้นอังกฤษล้วนๆ คราวนี้อาจจะต้องเชียรในใจลึก ๆ
เหตุผลที่สำคัญแขกหลายคนในร้านเป็นชาวเมืองผู้ดีอังกฤษซะด้วย ทำให้บรรยากาศเชียรอังกฤษเป็นไปอย่างสนุกสนาน ส่วนผมก็ออกเสียงดังได้ในบางช่วงที่โปรตุเกสทำดีเกือบได้ประตู ถึงแม้จะไม่บ่อยครั้งแต่ก็นับว่าทำดี ส่วนหนึ่งมาจากการวางแผนรับที่ดีของผู้จัดการทีม
ตลอด 90 นาที และต่อเวลา 30 นาทีบวกเข่ากับ 15 นาทีของการเตะลูกโทษผมออกจะระอาใจกับพฤติกรรมของผู้ดีอังกฤษที่เชียร์บอลหลายคนที่ทำกิริยาแย่สุด ๆ
ผมเองไม่เคยชมการแข่งขันในสนามจริงจึงไม่ค่อยเห็นพฤติกรรมเหล่านี้เท่าไร แต่วันนี้ผมสังเกตุได้ว่าผู้ดีอังกฤษอังกฤษส่วนหนึ่ง แต่เกือบร้อยเปอร์เซนต์ในร้านมีพฤติกรรมอย่างนี้
- ปาถั่วทอดที่เอาไว้ทานใส่หน้าจอทีวีเมื่อไม่พอใจ
- เตะเก้าอี้ที่เอาไว้รองก้นให้สบายล้มระเนระนาด
- คำพูดที่ หยาบ เกินไปเกินท่จะรับได้ถึงแม้ผมจะปาก(หมา)แต่ก็ไม่เคยใช้
- น้ำลายที่ขับออกมาลอยไปบนฟ้า ท้าทายสายตาและสกปรก(ขี้เดียดสุดๆๆ)
พฤติกรรมทั้งหมดที่เล่ามาออกมาจากพลเมืองของคนที่เรายกยอว่าเป็นผู้ดี แต่พฤติกรรมบัดสีจริง ๆ
เห็นที่เผื่อฟุตบอลทีมชาติไทยไปโลดและมีชื่อเสียงขนาดคนบ้านเราครั่งไคล้ขนาดหนักแบบอังกฤษนี้ เราคงต้องมานั่งวางแผนการสร้างหลักสูตร น้ำใจนักกีฬาและปลูกฝังพฤติกรรมดีดีให้กับเด็กของเราตั่งแต่วันนี้นะครับ เผื่อเอาไว้เขาจะไม่ว่าเราได้เหมือนที่ผมว่าเขาในวันนี้
ขอบคุณคนเชียร์คนอื่น ๆ ที่น่ารักด้วยนะครับ ที่เราต่างเชียร์ไปอย่างมีความสุขพร้อม ๆ กันไม่ว่าเราจะแพ้หรือชนะ
ความเห็น (4)
ขอขอบคุณอาจารย์ออต...
- บันทึกของอาจารย์ทำให้นึกถึงบันทึกของอาจารย์ Tito (นามแฝง) ในบล็อกสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย ฝ่ายดิจิทัล (แสดงลิ้งค์ไว้ที่นี่)
บล็อกของสมาคมถ่ายภาพฯ เป็นบล็อก "ชั่วคราว"
(1). มีคำขวัญหนึ่งที่น่าสนใจได้แก่ "Success is a journey. Not a destination." > ความสำเร็จเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทาง ไม่ใช่จุดหมาย
(2). นั่นหมายถึงว่า ความสำเร็จ+การเรียนรู้+ขันติ(อดทน มุ่งมั่นทำต่อ)เป็นปัจจัยให้เกิดความสำเร็จครั้งต่อๆ ไป (ซึ่งมักจะเป็นความสำเร็จที่ใหญ่กว่าเดิม)
(3). คล้ายกับที่ท่าน ศ.นพ.วิจารณ์ กล่าวว่า "ความสำเร็จเล็กๆ นำไปสู่ความสำเร็จใหญ่"
ที่มา: http://www.rpst-digital.org/forum/showthread.php?t=10654
- ขอเพิ่มเติมเล็กน้อย... คำขวัญที่ยกมาอยู่ในบล็อกของอาจารย์ Tito มาจากภาพบอลโลก...
- พยายามจะบอกว่า
- ชาวตะวันตกไม่ได้มีอะไรดีไปกว่าประเทศไทย
- เราควรเรียนรู้ให้เท่าทันเขา นำสิ่งดีๆมาปรับใช้ในบ้านเรา สิ่งไม่ดีก็ไม่ต้องนำมา ปัญหาคือเยาวชนของเราแยกไม่ออก ตามตะวันตกเรื่อยไป
- ขอบใจออตมากครับ รักเมืองไทยครับ
