เลขาฯมีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น แต่สมัยนี้ดูเหมือนว่าการค่อยๆพยายามทำอะไรไปทีละน้อย อย่างช้าๆ จะสำเร็จสู้ไปทางลัดไม่ได้ งานหนึ่งของมูลนิธิก็คือการสร้างหนทางให้ความพยายามอย่างช้าๆ ค่อยๆสะสมไปเรื่อยๆ เดินไปสู่ความสำเร็จ เป็นแบบอย่างที่ดี น้องยาวาเฮเป็นนักเรียนทุนคนหนึ่งที่มูลนิธิภูมิใจค่ะ ปิดเทอมที่ผ่านมาก็ไปทำงานโรงงานถุงมือยางที่สะเดา เพื่อช่วยแม่หาเงินมาใช้จ่ายในการเรียนของน้องๆ
-----
สวัสดีค่ะ พี่ทุกคน
ใกล้จะเปิดเทอมเข้ามาแล้ว พี่ๆเป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ ตอนนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลสุขภาพด้วยค่ะ น้องตื่นเต้นไม่แพ้ตอนที่เข้าปี1มาใหม่เลยค่ะ เราต้องยอมรับความจริงว่าเรานั้นอยู่ปี3แล้ว กาลเวลาช่างเดินเร็วกันเหลือเกินค่ะ ปี3เราต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้น ถ้าเปรียบเทียบในบ้านน้องเป็นผู้นำในเรื่องของการเรียน เพราะน้องเป็นพี่คนโต น้องต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้น้องๆอีก 4 คน สำหรับน้องคนที่ 2 เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้ว น้องเขายังกังวลกลัวว่าจบม.6 แล้วจะไม่ได้เรียน น้องก็บอกเขาว่าถ้าพี่ได้เรียนน้องก็ได้เรียน ปลอบใจเเละให้กำลังใจเขา สำหรับน้องคนที่3 ขึ้นม.4 และสามารถสอบห้องหนึ่งได้ น้องก็ดีใจกับเขาด้วย ส่วนน้องคนที่4 ก็เข้าอนุบาล1 พอดี ตอนนั้นภาระค่าใช้จ่ายค่อนข้างมากพอสมควร ถ้าแม่จ่ายคนเดียวน้องคนใดคนหนึ่งคงจะไม่ได้เรียนแน่ เพื่อให้แบ่งเบาภาระโดยแม่ไม่ต้องติดหนี้คนอื่น น้องเลยให้เงินแม่ ให้แม่ซื้ออุปกรณ์ ชุดนักเรียนต่างๆให้กับน้องๆ น้องทำงาน1เดือนที่ผ่านมา วันละ 164 บาท รวมกับทำโอทีและเบี้ยขยัน น้องได้ 8000 กว่าบาทค่ะ น้องภูมิใจที่สามารถนำเงินที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองมาเป็นค่าใช่จ่ายให้กับน้องๆได้ ทำให้น้องๆได้เรียนเหมือนกับที่ตัวเองได้เรียนกันค่ะ ทุกครังที่แม่มีปํญหาทางด้านเงินน้องก็จะช่วยแม่ตลอด ถ้าน้องมีตังค์
ก็แน่อยู่แล้วถ้าไม่มีแม่ก็คงไม่มีเราในวันนี้ เพราะฉะนั้นเราลำบากมาด้วยกันมีหรือจะทิ้งแม่
ตอนนี้เปิดเทอมแล้ว ได้เจอได้เทคแคร์น้องๆทั้งในเอก ในคณะและในมหาวิทยาลัย ตอนนี้เป็นป้ารหัสแล้ว ก็ดูแลน้องเต็มที่เหมือนที่พี่ได้ดูแลน้อง ตอนที่น้องอยู่ปี 1 มีความสุขที่ได้ดูแลเทคแคร์น้องเขา
ขอให้พี่ๆมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ และมีความสุขในการทำงานและดำรงชีวิต
นางสาวยาวาเฮ บูละ
คณะศึกษาศาสตร์ วิชาเอกภาษาไทย
มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตสงขลา
ไม่มีความเห็น