ความในใจ๔ เรื่องของเล่นเมื่อวันวาน

ของเล่นสมัยก่อนคือธรรมชาติที่อยู่ใกล้ตัว หาง่าย ไม่ต้องซื้อ ทำได้เองอีกต่างหาก

          

ความในใจ๔ ของเล่นเมื่อวันวาน

            พบกันอีกแล้วต้องขอโทษนะคะที่ห่างหายไปนาน ไม่ได้ออนเลยด้วยภาระหน้าที่แม่พิมพ์ของชาติและคุณแม่ลูก ๒ แหะๆเปิดเผยความลับซะแล้วไม่เป็นไรคนกันเองทั้งนั้น รูปที่เห็นคือตัวผู้เขียนกับคุณแม่ค่ะ

           เรื่องราวของของเล่นในสมัยก่อนอย่างที่บอกเป็นของเล่นที่ผลิตจากธรรมชาติใกล้ตัวเด็กๆสมัยนั้นดัดแปลงมาเป็นของเล่นได้เกือบทั้งสิ้น เช่น

    กาบหมาก - ทำเป็นรถลาก นั่งบนกาบแล้วให้เพื่อนช่วยลากใบไปเร็วๆผลัดกันสนุกมาก

    ดอกลำภู - นำมาประดิษฐ์เป็นร่มเล็กๆมีไม้เสียบแล้วหมุนได้ด้วยนะ

   เล่นขายของก็นำใบไม้ ดอกไม้มาหั่น เป็นกับข้าว ขนมหวานต่างๆ

ใส่ใบตองขาย ใบผักบุ้งมาขยำบีบกับน้ำเปล่าแล้วนำไปตากแดดเป็นวุ้นสีเขียว

  ใบตองและต้นกล้วย - เล่นได้หลายรูปแบบทั้ง ปืน ม้าก้านกล้วย ห่อขนม ทำกระทง ทำแพเล่นตอนน้ำท่วม สนุกมากจริงๆ 

  นอกจากนั้นยังมีอีกมากมายหลายอย่าง

 เช่น ปีนต้นไม้ เก็บผลไม้ต่างๆ มาทานกัน เช่นต้นชมพู่ มะดัน มะม่วง ลูกหว้า

ฯลฯ 

ทำอาหารไปทานที่ หน้าศาลากลาง ที่สนามมีต้นไม้ใหญ่มากมาย ตอนเย็นเราก็นำอาหารใส่กระติกของเล่นเล็กๆไปทานกัน มีความสุขมากทานเสร็จก็นอนใต้พุ่มเฟื่องฟ้าที่ออกดอกสีชมพู สีขาวเต็มต้น รู้สึกเหมือนเป็นสวรรค์ และเราเป็นนางฟ้า อิอิ

ลืมบอกว่าศาลากลางที่ว่าคือศาลากลางจังหวัดนครศรีฯนั้นเอง 

  ตอนเย็นจะเป็นที่ชุมนุม พักผ่อนหย่อนใจของชาวบ้านแถบนั้น เด็กๆใช้สนามหญ้าเล่นฟุตบอล เด็กเล็กกว่านั้นก็ เล่นซ่อนหาบ้าง วิ่งเล่นบ้าง บรรดาแม่บ้าน

ก็นำอาหารไปป้อนลูกเล็กๆ  ไปหัดเดิน เหมือนเป็นสวนสาธารณะใหญ่ๆ

นอกจากใช้เป็นสถานที่ราชการแล้ว ยังใช้ประโยชน์ได้หลายอย่างอีกด้วย

ในปัจจุบัน เราน่าจะคิด ใช้สถานที่ราชการให้เกิดประโยชน์ แก่สังคม และชาวบ้านใกล้เคียงอย่างสูงสุด ก็คงจะดีมากๆเชียว

                                    รักเสมอ

                                   ใจใสใส

                                

[มาตายี]

[Baby]

อ่านแล้วก็พาลให้นึกถึงวันวานของตัวเองค่ะ

มีความสุขมาก ที่ได้คิดถึงค่ะ :-)

[ใจใสใส]

ขอบคุณ ..คุณมาตายีและคุณbaby นะคะที่มาเยี่ยม  ในใจ...

ดีใจจังที่เพื่อนๆอ่านแล้วมีความสุข ผู้เขียนก็มีความสุข ๒ เท่าค่ะ แวะไปเยี่ยมเยียน

ความหลังตอนเด็กๆแล้วรู้สึกดี้ดี คงไม่มีใครลืมหรอกนะจริงมั๊ย..

จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ แต่ปัญญารู้แจ้งก็สำคัญกว่าจินตนาการ  ..อิอิ

ขอบคุณมากนะคะ

 

 

[หนูรี]

ดีจ้า

มาฟัง สว.เล่าความหลัง อิอิ

[เลิศฤทธิ์]

สวัสดีครับ

ภาพความทรงจำในวัยเด็ก ยังคงงดงามเสมอ

คุณแม่ผม ทำกับข้าว และขนมอร่อย ๆ รอทุกวันหลังเลิกเรียน...

อร่อยที่สุดในโลก...

[ใจใสใส]

สวัสดีค่ะคุณเลิศฤทธิ์ ยินดีต้อนรับสู่ความทรงจำในอดีต แน่นอนที่สุดค่ะ ฝีมือคุณแม่เอาทองมาแลกก็ไม่ยอมค่ะจะกี่ปีผ่านไปก็อร่อยที่สุดในเอกภพเสมอ

 เห็นด้วยมากที่สุด อิอิ

ใจใสใส