๔ มิถุนายน ๒๕๕๓

๒๑.๕๑ น. วันศุกร์ ที่ ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๓

           สูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึก ๆ ... ค่อย ๆ ปล่อยลมหายใจออกเบา ๆ ...  สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ... ค่อย ๆ ปล่อยลมหายใจออกเบา ๆ ...  สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ...  ค่อย ๆ ปล่อยลมหายใจออกเบา ๆ ...  ปล่อยลมหายใจให้เป็นไปตามจังหวะปกติ ... นั่งพิจารณาดูลมหายใจเข้าออกที่แผ่วเบาของตัวเองสักระยะ ... ดึงความคิดที่วิ่งผล่านไปโน่นมานี่อยู่ร่ำไปให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวให้ได้นานที่สุด  ก่อนที่จะเผลอปล่อยให้มันคิดเรื่องใหม่อยู่ร่ำไป จิตของคนเรามักเป็นเช่นนี้อยู่เสมอ ๆ หนึ่งวินาทีคิดไปร้อยแปดพันเก้า จนบางทีทำให้เกิดความเหนื่อยล้าขึ้นมาเฉย ๆ ด้วยการวิ่งวุ่นของเจ้าตัวจิตนี่แหละ...

           วันสุดท้ายของการทำงานประจำสัปดาห์แล้วซินะ วันนี้เป็นการวิ่งลงจากเขาเป็นครั้งที่ ๒๒ ในรอบปีนี้แล้วซินะ (เหลืออีก ๓๐ สัปดาห์) แต่การวิ่งลงเขาครั้งนี้ในวันนี้จะต้องพบพานกับภูเขาลูกเล็ก ๆ อีกลูกที่ชื่อว่า ภูเสาร์ ที่เราจะต้องวิ่งข้ามด้วยพลังงานจลน์ที่สะสมมาในช่วงวิ่งลงจากยอดเขา ดูแล้วคงมีพลังงานมากพอที่จะช่วยให้ก้าวข้ามผ่านพ้นภูเสาร์นี้ไปได้อย่างไม่ลำบากอะไร

           อาชีพครู คืออาชีพที่ดีที่สุดอีกอาชีพหนึ่งในหลาย ๆ อาชีพที่มีอยู่ในโลกใบนี้ แน่นอนการทำอาชีพครูกับการเป็นครูมืออาชีพนั้นแตกต่างกันอย่างตรงกันข้าม คนเป็นครูมืออาชีพทุกวันนี้อาจไม่ต้องบอกว่าตัวเองเป็นครูอีกต่อไปก็ได้ เพราะครูมืออาชีพนั้นจะต้องแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กันกับเด็ก จะไม่เป็นผู้ที่คอยป้อนข้อมูลให้เด็กคอยรับรู้อยู่ร่ำไป แต่ควรจะต้องเป็นกระบวนกร (facilitator) เพื่อออกแบบการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนให้เด็กได้เรียนรู้ถึงวิธีเรียนและสามารถสร้างองค์ความรู้ได้ด้วยตนเอง แม้สิ่งนี้จะเป็นสิ่งใหม่สำหรับตัวผมเองแต่ก็จะพยายามศึกษาเรียนรู้และลงมือทำเพื่อค้นหาแนวทางที่เหมาะสมกับบริบทของโรงเรียน และชุมชนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

           ท้ายที่สุด ก็จะไม่ลืมคำพูดของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ที่ว่า "ปลายทางของการศึกษาคืออุปนิสัยที่ดีงาม" และสิ่งที่ ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ ก็บอกเช่นกันว่า ต้องสอนให้เด็กรู้จักตนเอง รู้จักแยกแยะ กุศล และ อกุศล" แม้การมุ่งหวังของสถานศึกษาจะมุ่งเน้นไปที่การแข่งขันแต่ก็จะพยายามทำในเรื่องของการปลูกฝังความเป็นคนดีให้เกิดขึ้นในตัวเด็กให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยการเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงที่ตัวเราเองนี่แหละเป็นอันดับแรก ครับพี่น้อง...

[มนัสดา]

สวัสดีตอนดึกค่ะคุณพลาย

แวะมาฝึกผ่อนลมหายใจด้วยคนค่ะ วันนี้คาดว่าจะดึกกว่าทุกวัน มิเป็นไรพรุ่งนี้ตื่นสายนิดก็ได้เนาะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

ทั้งสองท่านเป็นที่เคารพ นับถือและพี่คิมติดตามความเคลื่อนไหว  ซื้อหนังสือ ชมรายการ อ่านเรื่องราวของท่านเสมอค่ะ  ขอขอบคุณน้องครูพลายที่สรุปย้ำเตือนค่ะ  ลมหายใจคือแบบฝึกการเรียนรู้ตนเองที่ยิ่งใหญ่นะคะ

[พลาย]

กลับมาสวัสดีกันตอนเช้าครับคุณยาย

รักษาสุขภาพตัวเองอย่างดีเพื่อดูแลผู้อื่นอีกทีครับ

[พลาย]

สวัสดีครับ

ติดตามเช่นกันครับคุณครูพี่คิม

มีอะไรน่าสนใจช่วยแนะนำเพิ่มเติมด้วยนะครับ

[ไผ่ไม่มีกอ]

อุปนิสัยที่ดีงาม

คำเดียวเอาอยู่เลยค่ะ