เรื่องเล่า...ความประทับใจของคุณยาย


ฉันดีใจที่เกิดมาเป็นพยาบาล เพราะเป็นอาชีพที่ฉันรักและใฝ่ฝัน

   เรื่องเล่า...ความประทับใจของคุณยาย..

                  ในทุกวันพฤหัสบดี ฉันได้รับมอบหมายให้มาช่วยดูแลผู้มารับบริการผู้ป่วยนอก ในเวลา 7.30 -8.30 น.  ซึ่งหน้าที่ของฉันคือการให้ข้อมูลการมารับบริการที่งานผู้ป่วยนอก  และดูแลเรื่องประเมินความดัน โลหิต  ถ้าใครที่ ความดันโลหิตสูงก็จะต้องดูแลให้ พักอย่างน้อย 20 นาทีถึงวัดซ้ำ  และหน้าที่ของฉันอีกอย่างคือ ให้ ความรู้กับผู้รับบริการเรื่องโรคเบาหวาน และโรค ความดันโลหิตสูง เพราะปัจจุบันมีผู้ป่วยเป็นจำนวนมาก  และเป็นเรื่องใกล้ตัวฉันมากที่สุด  ขณะที่ฉันได้ให้ข้อมูลเรื่องโรคอยู่นั้น  ฉันได้มองไปรอบๆ OPD  สายตาของฉันได้ไปเห็นคุณยายท่านหนึ่ง  หน้าตาซีดเซียว แทบจะไม่มีสีเลือด ดูอิดโรย เหมือนคนจะเป็นลม...  ฉันเห็นแล้วฉันจึงรีบเดินเข้าไปหาด้วยสัณชาตญาณของความเป็นพยาบาล เพื่อถามไถ่อาการ    พร้อมกับนึกในใจว่า ทำไมน้องประชาสัมพันธ์ถึงได้ปล่อยให้คุณยายท่านนี้มายืนรอวัดความดันนะ ( และฉันก็เก็บคำถามนี้ไว้ในใจ ) ต่อมาฉันถึงได้ทราบว่าคุณยายไป ตรวจมาแล้วจากคลินิก คุณหมอได้ให้ มานอนโรงพยาบาลเพื่อให้เลือด  ขณะรอเข้าห้องฉุกเฉินจึงมายืนรอ วัดความดันโลหิต (และแล้วคำถามที่ฉันเก็บไว้ ก็ได้รับคำตอบ ) แต่ท่าทางคุณยายท่านนั้นฉันประเมินแล้วว่าคงไม่ไหวแน่ๆ จึงได้ประคองคุณยายไปนั่งพัก  และบอกคุณยายและญาติว่า  ฉันจะประสานห้องฉุกเฉินให้คุณยายไปนอนพักก่อน เพราะเกรงว่าคุณยายจะเป็นลม  ญาติของคุณยายเมื่อฉันได้ไห้การดูแล และไปพูดคุยด้วย  แกก็มีสีหน้าดีขึ้น    ฉันจึงเรียกน้องเวรเปลให้นำรถเข็นมารับคุณยายไปนอนรอที่เตียงที่ว่างในห้องฉุกเฉิน  และส่งต่อข้อมูลให้พยาบาลที่ห้องฉุกเฉินทราบ และให้เป็นหน้าที่ของห้องฉุกเฉินดูแลต่อ  และฉันก็ทำงานของฉันตามปกติ.ในวันนั้น...

        

   เวลาในการทำงานของฉันมันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว  ฉันเองก็ลืมเหตุการณ์ในวันนั้นไปแล้ว   จนกระทั่ง  วันหนึ่ง ฉันกำลังตรวจผู้ป่วยเบาหวานตามปกติ  มีคุณยายท่านหนึ่งถามว่า  “คุณหมอซือหยัง …”    

 “ชื่อติ๋มจ๊ะคุณยาย “  ฉันตอบคุณยาย

คุณยายจึงพูดว่า  “ คุณหมอจำฉันได้บ่...  มื้อนั่น ถ้าบ่ได้คุณหมอ ซอยไว้ฉันคือสิบ่รอด”

“มื๋อได๋คุณยาย ..”  ฉันถามคุณยายต่อเพราะฉันเองก็งง ๆ

 “มื๋อที่คุณหมอพาฉันเข้าห้องฉุกเฉินนั่นเด้   มื๋อนั่นฉันวินหลาย คุณหมอเลยเอิ้นคนงานพาไปนอนห้องฉุกเฉิน”

“  อ๋อ จำได้แล้วค่ะ คุณยาย      “

 “ฉันแนมหาคุณหมอ ฉันกะ บ่พ่อคุณหมอจักเทือ  มือนี้ฉันพ่อแล้ว ฉันดีใจหลาย  ขอบคุณคุณหมอหลายๆเด้อ”  คุณยายยกมือไหว้ขอบคุณฉัน

 “ ไม่เป็นไรหรอกคุณยาย  ขอบคุณคุณยายนะที่จำหนูได้”   ....

(วันนั้นเองฉันเองก็รู้สึกแอบปลื้มทั้งวัน )

             จากเหตุการณ์ในวันนั้นมันทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่เราทำและให้การดูแลคนไข้  แม้เป็นสิ่งเล็กน้อย ในสายตาของเรา  หรือทำด้วยหน้าที่ที่ควรจะทำ  แต่เป็นการแสดงออกถึงความเอาใจใส่ต่อผู้อื่นมันทำให้คุณยายท่านนั้นจำฉันได้จนกระทั่งวันนี้...  ฉันดีใจที่เกิดมาเป็นพยาบาล เพราะเป็นอาชีพที่ฉันรักและใฝ่ฝัน มาตั้งแต่เด็กๆ    และฉันก็สัญญาว่าฉันจะทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุด ......

 

                                                        

หมายเลขบันทึก: 360360เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2010 15:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีครับคุณหมอ

  • ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ
  • ขอให้คุณหมอมีความสุขกับการทำหน้าที่ที่ตัวเองชอบนะครับ
  • เพราะว่าการได้ทำงานที่ตัวเองชอบคือสุดยอดของความสุขครับผม

เป็นเรื่องเล่าดีดีอีก1 เรื่องที่ทำให้เรารู้สึกเป็นสุขเมื่อยามที่นึกถึง

น้องติ๋มได้ผ่อนคลายความทุกข์ของคนไข้จนเขารู้สึกประทับใจ

ขอให้กำลังใจคนทำงานที่ทำด้วยหัวใจนะคะ

สวัสดี ค่ะ ครูจ่อย เป็นความฝันตั้งแต่เด็ก ๆค่ะว่า อยากเป็นพยาบาล

...แล้วความฝันก็เป็นจริง ถึงแม้งานจะหนัก แต่ก็รู้สึกดีค่ะ ที่ได้ช่วยเหลือ ผู้ป่วย

ผุ้ป่วยเองก็เป็นกำลังใจให้เราเหมือนกันค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่นาง ที่ให้กำลังใจ หนูเองก็มีโอกาสได้อ่านเรื่องเล่าดีๆของพี่นาง ...

ทำให้มีแบบอย่างที่ดีในการทำงานค่ะ

ดีใจที่ได้รู้จักคนที่ทำงานด้วยหัวใจ เช่นพี่นางนะคะ

สวัสดีครับ คุณติ๋ม

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมโลกของคนรักเห็ดครับ ผลผลิตที่ได้ไม่น้อยเลยนะครับ ถือว่าเป็นมือใหม่ที่ใช้ได้ครับ หวังว่าคงมีความสุขกับการเพาะเห็ดนะครับ

รูปที่ส่งไปให้ดู แสดงว่าคุณติ๋มคงจัดการโรงเรือนได้ดีนะครับ สะอาดมากช่วยลดการระบาดของแมลงลงได้ แต่ก้อนเห็ดไม่ควรเรียงสูงเกินกว่า 12 ก้อนนะครับ เพราะเห็ดด้านล่างจะถูกนำหนักกดทับมากไปทำให้เสียง่าย ในขณะเดียวกันเห็ดที่อยู่สูงจากพื้นเกินไปก็ออกดอกน้อย ลองสังเกตดูนะครับ

โชดดีครับ

สวัสดีค่ะ

 

อาชีพพยาบาล เป็นอาชีพที่สร้างบุญกุศลสูงมาก

ผู้ที่เจ็บป่วยต้องการกำลังใจ 

หากได้พยาบาลที่มีจิตใจดีมีเมตตา

เขาย่อมพึงพอใจและประทับใจไม่รู้ลืม 

ชื่นชมการทำงานมากๆ ค่ะ

และขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

 

 

สวัสดีค่ะ อาจารย์เจษฎา

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ นะคะ ตอนนี้โรงเห็ดอาจจะ ไม่สวยงาม และดูสะอาดเหมือนในรูป

เนื่องจากเริ่มมีแมลง และเชื้อรา ค่ะ แต่รับรองว่า ครั้งหน้าจะทำให้ดีและถูกต้องตามหลักค่ะ

ขอบคุณมากที่มาเยี่ยมและให้คำแนะนำ ค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูใจดี

อยากเป็นพยาบาลใจดี เหมือนครูใจดี ที่ทำเพื่อลูกศิษย์ค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ อาชีพคุณครูเป็นอีกหนึ่งอาชีพที่สร้างหนูให้เป็นคนดี

และ...จะได้ทำสิ่งดีๆ เพื่อผู้อื่นค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท