เมื่อสรรพเสียงรอบตัวหมดไป ฉันได้ยินเสียงหนึ่งเสมอ ไม่เคยหยุด ไม่มีเสียงใคร/อะไร จะทำให้ฉันทุกข์และสุขได้มากเท่าเสียงนี้
มันคือ..เสียงจากความคิดของฉันเอง
ฉันพยายามไม่ให้เสียงภายนอกมาทำให้ใจขุ่นมัว และพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ทำร้ายตัวเองด้วยเสียงภายใน
บอกคนอื่นง่ายก็แค่พูดไป.. ทำเองซิยากแสนยาก
แต่เราจะไม่ชนะใครหรอก ถ้าตัวเองยังเอาชนะไม่ได้..จริงๆไหม
พระอาทิตย์ไม่เคยหนาว
พระจันทร์ไม่เคยร้อน
โลกไม่เคยหยุดหมุน
คนไม่เคยหยุดคิด
แต่ภาวนาขอให้ตัวเองคิดถึงสิ่งที่ดี
มองโลกอย่างที่มันเป็น ไม่มองอย่างที่อยากให้เป็น
ไม่จำเป็นต้องเก่ง แต่เป็นอย่างดีที่สุดที่เป็นได้
ใช้ชีวิตอย่างที่อยากเป็น
แค่นี้..จริงๆ
ให้ข้อคิดประกอบภาพดีจังครับ
แต่การได้ยินเสียงตนเอง ผมยังไม่เคยได้ยินครับ