มิตรภาพ ความผูกพัน กับพี่รหัส จนถึง วันที่วางดอกไม้จันทน์

            เมื่อเข้ามาเป็นนักศึกษา ม.ขอนแก่น ได้เข้าเรียน, รู้จักเพื่อนใหม่ เพื่อนเก่า รุ่นพี่ รุ่นน้อง..... คนๆหนึ่งที่อยู่ในความทรงจำของนายบอน นั่นคือ พี่รหัส ซึ่งรู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม

            คุณ "ไก่ สุขใจ" คือ ชื่อพี่รหัส ซึ่งกำลังเรียนอยู่ที่ภาควิชาสถิติ คณะวิทยาศาสตร์ มข.ในเวลานั้น

            เมื่อรู้ว่า เธอ คือ พี่รหัส จากการมีเลขท้ายรหัสประจำตัวนักศึกษาที่ตรงกัน ดูจะเป็นที่ฮือฮา ทึ่ง อึ้งเซอร์ไพร์สอย่างยิ่ง  สมัยเรียนมัธยมตอน ม.4 ก็เคยเรียนอยู่ห้องเดียวกัน ปีเดียวกัน พอขึ้น ม.5 ก็อยู่คนละห้อง แล้วเธอก็สอบ กศน.สอบเทียบ ม.6 ได้ เลยไปสอบเอ็นทรานซ์ติด เข้าคณะเภสัชศาสตร์ มข.เรียนได้ 1 ปี ก่อนที่จะเอ็นทรานซ์ใหม่ ได้มาเรียนคณะวิทยาศาสตร์ภาควิชาสถิติ และในอีกปีต่อมา นายบอนก็สอบเอ็นทรานซ์ได้เข้าเรียนคณะเดียวกัน

            พี่รหัสจึงเหมือนเพื่อน แต่ก็ให้เกียรติเมื่ออยู่ในหมู่เพื่อนๆของเธอ เพราะอยู่คนละชั้นปี เป็นรุ่นพี่ แต่ถ้าเจอกัน 2 ต่อ 2 ก็คุยกันเหมือนเพื่อน

            โอกาสที่ได้เจอกับคุณพี่รหัส มักจะเป็นการเจอกันโดยบังเอิญ เจอตามงานมั่ง  น้องโจ้-น้องรหัสไปเจอบ้าง ได้มีโอกาสคุยกันบ้าง เช่น ตอนเดือน พ.ย.2537 คุณไก่ กำลังเข้าเป็นสมาชิก ชมรมคริสเตียน ไปเข้าโบสถ์ ไปร่วมกิจกรรม ที่ต้องทำกิจกรรมเพื่อพระเจ้า พอได้พบเจอ พูดคุยด้วย คุณพี่รหัสบอกว่า จะไม่ไปร่วมกิจกรรมอีก เพราะไม่ค่อยมีเวลาแล้วล่ะ....เรียนหนัก

            ครั้งหนึ่ง ไปเจอโดยบังเอิญในงานประกวด KKU Coke Music Award 1994  รอบชิงชนะเลิศ เดินไปเจอคุณไก่ สุขใจแบบไม่คิดว่าจะได้มาเจอ  พอดีเอากล้องถ่ายรูปใส่กระเป๋าไปด้วย  เลยขอถ่ายรูปคู่ซะเลย  เธอก็เขินๆไม่อยากให้ถ่าย แต่ก็ต้องถ่ายด้วยกันจนได้ เพราะไปยืนประกบคู่และเพื่อนก็ถือกล้อง จัดการถ่ายรูปในเวลาอันรวดเร็ว และเป็นภาพแรกและภาพเดียวของไก่ สุขใจ ที่มีอยู่
           

           


            พยายามชวนมากินข้าว เลี้ยงข้าวน้องๆสายรหัส  แต่เธอก้ไม่ว่าง ไม่ค่อยได้เจอกันสักที แล้วก็ได้เจอโดยบังเอิญ ที่ศูนย์คอมพิวเตอร์ วันนั้นเธอจะไปใช้เครื่อง Vax ส่งข้อมูลทางคอมพิวเตอร์ แต่เข้าไปไม่ได้ เลยของทำบัตรสมาชิกศูนย์คอมพิวเตอร์ แล้วก็เล่าให้ฟังว่า ช่วงนั้น เธอเรียนหนัก แล้วต้องซ้อมละครเตรียมการแสดงในงานราตรีบัณฑิต เลยไม่มีเวลาว่าง

            เจอกันอีกที หลังวันหยุดปีใหม่ 2538 หลังจากกลับเข้า มข. ก็เจอคุณพี่รหัสยืนคุยกับคุณพ่อ คุณแม่ของเพื่อนที่เคยเรียนมัธยมมาด้วยกัน เห็นกระเป๋าถุงกระดาษ และกล่องขนมปี๊บวางอยู่ข้างตัว นายบอนเลยยืนคอย มองทรงผมใหม่ของเธอ  แล้วเข้าไปช่วยถือปี๊บ กระเป๋าเดินจากโรงอาหารกลางมาส่งเธอที่หอ 20

            หลังจากพยายามชวน ให้มาเลี้ยงสาย คุณไก่ ก็ไม่ว่างสักที จนถึงวันที่ 22 ส.ค. คุณไก่ สุขใจก็มาจนได้ แต่มาแบบไม่ตั้งใจ เพราะมากินข้าวกับคุณบอย เพื่อนคู่หู ที่ร้านมิสเตอร์แทน หลัง มข. และวันนั้น นายบอนก็นัดน้องโอ๊ค-โจ้-สุ-เอ็ม มากินข้าวกัน คุณไก่ เข้ามา ก็เลยให้น้องๆไปเชิญมาร่วมโต๊ะ เธอก็มานั่งคุยกับน้องๆหลานๆ คุยแต่เรื่องวิชาเรียน Math, Cal  แต่ก็รู้สึกดี ที่มีเวลาได้คุยกับน้องๆ ให้น้องๆได้มีความสุขบ้าง หลังรอที่จะเจอกับคุณไก่ในบรรยากาศแบบนี้มานาน   จนคิดจะนัดสังสรรค์กันอีก แต่ก้ไม่มีโอกาสอีกแล้ว เพราะครั้งนั้น เป็นครั้งสุดท้าย ที่ได้พบเจอ พูดคุยกับคุณไก่ สุขใจ

            วันพฤหัสบดีที่ 14 กันยายน 2538 ในขณะที่นายบอนนั่งเรียนหนังสือที่ตึก Bio  อยู่ดีๆ เพื่อนบางคนจ้องมองนายบอน ด้วยสายตาแปลกๆ  จนเพื่อนคนหนึ่งเข้ามาถามว่า รู้ข่าวรึยัง คุณไก่ ถูกรถชน อยู่ที่โรงพยาบาลศรีนครินทรฺ์น่ะ

            ได้ฟังอย่างนั้นแล้ว หน้าซีดทันที เพราะพึ่งรู้จริงๆ เลยไปบอกน้องโจ้ Envi ในห้องพักนักศึกษา  น้องโจ้ยิ่งหน้าซีดกว่า แล้วนายบอนก็ตามพี่เหลา Bio20 ไปที่ รพ.ศรีนครินทน์ มอเตอร์ไซต์พี่เหลาขับไปจอดที่อาคารด้านหลัง รพ. มองเห็นป้าย

 "ห้องเก็บศพ"

            ..ถึงกับช็อค พูดอะไรไม่ออก เดินตามพี่เหลาเข้าไป เห็นเพื่อนๆพี่ๆนักศึกษานั่งเงียบๆ บางคนร้องไห้ ... ได้แต่ใช้สายตามองไปทั่วบริเวณนั้น  จนไปสะดุดข้อความบนแผ่นกระดาษที่ติดอยู่

            "ศพ    สุขใจ .....   14 ก.ย.2538"


            ..อึ้ง

            พูดอะไรไม่ออก...


            ..สักพัก เจ้าหน้าที่ก็เข็นรถ ที่มีศพห่อไว้อย่างดี ขึ้นรถส่งกลับกาฬสินธุ์ ได้แต่มองร่างที่ห่อศพนั้นอยู่นาน หลังจากที่รถแล่นออกจาก รพ.ศรีนครินทร์แล้ว  ก็นั่งซ้อนท้ายรถพี่เหลากลับมาตึก Bio  ไปบอกน้องโจ้ แล้วตัดสินใจโดดเรียนวิชา Lab ตอนบ่ายกันทั้งพี่ทั้งน้อง เพื่อไปร่วมงานศพ ซึ่งทางคณะวิทย์ จัดรถไปร่วมงานศพ รถออกตอน 13.30 น. ก็รีบขึ้นรถเบียดๆกันไป  ไปถึงวัดประชานิยม อ.เมือง จ.กาฬสินธุ์ เห็นศพนอนอยู่ในศาลา สักครู่ใหญ่ เขาก็เอาผ้าห่อศพออก เห็นคุณไก่ในชุดนักศึกษา นอนนิ่งอยู่ตรงนั้น หลายคนเข้าไปช่วยเช็ดน้ำเหลือง ..แต่งศพ  แล้วมีการยกโลงศพมาตั้ง  นายบอนได้สติ จึงเข้าไปช่วยปูกระดาษรองน้ำเหลืองบนโลงศพ

            ได้ฟังเพื่อนๆของคุณไก่ พูดว่า คุณไก่ออกไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคน ที่ตลาดเจริญศรี ซึ่งอยู่ริมถนนมิตรภาพ ฝั่งตรงข้ามกับ รพ.ศรีนครินทร์ พอกินเสร็จ ก็ขับมอเตอร์ไซต์มาเติมน้ำมันที่ปั้มคาลเท็กซ์ แล้วขับรถออกมา กำลังจะเลี้ยวยูเทิร์น เพื่อจะกลับเข้า มข. แต่รถโดยสารปรับอากาศ ป.1 ชาญทัวร์ วิ่งมาอย่างเร็ว มาเข้าชน.. บางคนก็ว่า รถของคุณไก่ ไปตัดหน้ารถชาญทัวร์ บางคนก็บอกว่า  คุณไก่กำลังขับรถชิดเลน แต่รถทัวร์ขับปาดแซงซ้ายจนไปชนรอมอเตอร์ไซต์ของคุณไก่ ชมโครมจนเลือดท่วม แล้วพลเมืองดีรีบนำส่งโรงพยาบาลศรีนครินทร์ ทำการผ่าตัดให้เลือด จนเข้าสู่ช่วงเช้าตรู่ 14 กันยายน 2538

            ช่วงเช้า 14 ก.ย. มีประกาศรับบริจาคเลือดกรุ๊ปโอ ให้เลือดไปเท่าไหร่ร่างกายก็ไม่รับ .. กว่าที่นายบอนจะรู้ข่าว ก็เป็นช่วงเวลาเกือบจะเที่ยงวัน

            งานศพที่วัดประชานิยม บรรดาเพื่อนๆปี 1-4 โดยเฉพาะปี 3-4 จะไปร่วมงานกันเยอะ เพราะคุณไก่ ก็เป็นดาวคณะ หลายคนรู้จักเธอดี ... นายบอนเหลือบหันไปมองน้องโจ้ เห็นน้ำตาซึมที่ขอบตาเป็นระยะๆ จนถึง 1 ทุ่ม ก็เดินทางกลับ ซึ่งในวันนั้น ได้เห็นน้องสาวของคุณไก่ที่เค้าว่า เป็นเบาหวานหน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบ แต่รูปร่างอ้วนกว่าคุณไก่ กลับมาถึง มข. 2 ทุ่ม นายบอนไปทำธุระอื่นแต่ก็ยังเศร้าๆอยู่  3 ทุ่ม น้องโจ้มาหาที่ หอ 5 ปรึกษาว่า ควรจะหาพวงหรีด ที่มีข้อความว่า จาก "สายรหัส" จะดีมั้ย นายบอนเลยบอกว่า ได้เลย พร้อมควักเงินให้ ให้ไปหาซื้อพวงหรีดให้ด้วย

            15 ก.ย.38 ช่วงเช้าเรียนวิชา Plant Morphology วิชาเดียว เจอพี่กิ่ง Bio20 มานั่งพูดถึงคุณไก่อย่างอาลัย อาวรณ์ เพราะเป็น Roomate กันมาก่อน ตอนค่ำ ก็ไปงานสวดศพกับน้องสุ น้องนาย (น้องเทคของโอ๊ค)  ส่วนน้องโจ้ น้องเอ็ม ก็ไปตระเวณหาซื้อพวงหรีด ไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน เลยขับรถเข้าไปถามที่โรงพัก สภ.ขอนแก่น จนรู้จักทางไปร้านขายพวงหรีดได้ ซื้อมาอันหนึ่ง 230 บาท ให้น้องสุถือไปตอนเย็น

            วันเสาร์ที่ 16 ก.ย.2538 วันประชุมเพลิง เมื่อคืนหลังจากกลับจากฟังสวดศพ มีเรื่องเล่ามาว่า เจ้าอาวาสวัด เห็นคุณไก่ ในชุดนักศึกษาเดินผ่านมา แบบไม่รู้ตัวว่า เสียชีวิตแล้ว  เธอบอกว่า จะไป Present Project  !!!!


            วันไปเผาศพ รถออกจากคณะ 13.30 น. ไปถึงก็ได้ฟังพระธรรมเทศนา ก่อนเดินขึ้นไปวางดอกไม้จันทน์ มีน้องสุและคุณยายเลน Bio21 ไปร่วมงานด้วย คุณกบ สุจิตรา Bio20 เป็นตัวแทนเพื่อนๆ ในคณะถวายผ้าบังสกุล แล้วก็ขึ้นรถกลับ มข.ตอน 4 โมงเย็น  เลยไม่ได้เห็นช่วงที่เผาศพ แต่ก็ไม่รู้จะทำใจได้มากแค่ไหน หากเห็นภาพนั้น

            ผ่านช่วงเวลานั้นไปแล้ว กับน้องๆสายรหัส ก็พูดถึงคุณไก่ สุขใจอยู่บ้าง  มีการนัดตักบาตร กรวดน้ำ อุทิศส่วนกุศลให้คุณไก่ ซึ่งคงจะไปสู่สุคติแล้วในตอนนี้

            แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่คุณไก่ก็ทำให้หลายคน สดชื่น แจ่มใส มีความสุข เหมือนชื่อ "สุขใจ" ของเธอ