ทบทวนตัวเอง

มาวันนี้ยังจำได้เสมอ ว่าตัวเองเกิดมาไม่เคยมีอะไรที่ดี ๆ ในชีวิต  รวมทั้งพ่อกับแม่ของตัวเอง  ยังไม่มีเหมือนใคร ๆ เขาเลย....  พ่อของดิฉันเสียตั้งแต่ที่ดิฉันอายุได้  1 วบ 11 เดือน  แล้วแม่ก็เสียตอนที่ดิฉันอายุได้  20  ปี ความสุขที่มีพ่อกับแม่ของดิฉันทำไมมันสั้นกว่าคนอื่นเขา  อยากให้เพื่อน ๆ ที่มีทั้งพ่อและแม่จงอย่าทำให้ท่านเสียใจเลยนะ  ดิฉันรู้สึกเสียใจมากที่ดิฉันไม่ได้ดูและท่านทั้งสองคน.....เสียใจที่สุด

[หมูอ้วน]

เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ