สายรหัส ประทับจิต ประทับใจ

            เมื่อเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งมีนักศึกษาชั้นปีที่ 1-4  ทุกคนมีรหัสประจำตัวนักศึกษา เรียงตามลำดับ แต่ละชั้นปีจะมีเลขรหัสประจำตัว 3 ตัวท้ายตรงกัน

            363153-7
            373153-4
            383153-5
   
            เลยจัดเป็นสายรหัส เป็นพี่น้องสายรหัสเดียวกันในคณะ  ซึ่งเป็นการกำหนดให้รุ่นพี่คอยช่วยเหลือดูแลให้คำแนะนำแก่รุ่นน้อง ในเรื่องการเรียน และการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย บางคนเข้ามาเรียน ไม่รู้จักใครมากนัก พี่รหัสจะเป็นคนที่คอยดูแลน้องรหัสในเรื่องต่างๆ

            นั่นคือ ความคิดเห็นของเพือนคนหนึ่ง ที่บอกว่า สายรหัส มีความสำคัญยังไง การเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ใช่เพียงแค่ เข้ามากอบโกยความรู้ใส่ตัว หรือเอาใบปริญญาเท่านั้น  ควรเรียนรู้ที่จะแบ่งปันสิ่งดีๆแก่คนอื่นบ้าง มีรุ่นน้องที่เข้ามาเรียนหลายคน แต่มีคนหนึ่งเท่านั้น ที่มาเป็นน้องรหัส ต้องเป็นโชคชะตา หรือมีดวงที่สมพงษ์กันจริงๆ ถึงได้เลขรหัสประจำตัวตรงกัน

            แต่ทุกปี จะมีการรับนักศึกษาใหม่จำนวนเพิ่มมากขึ้นกว่าปีก่อน เลขรหัสประจำตัวจึงมากกว่าปีก่อนๆ รุ่นน้องส่วนหนึ่งจึงไม่มีเลขรหัสตรงกับรุ่นพี่ บรรดาพี่ๆก็จัดให้เป็น พี่รหัสเทค แม้รหัสไม่ตรงกัน แต่ก็ถูกมอบหมายให้ดูแลน้องใหม่



            เรื่องน้องรหัส เป็นสิ่งที่นักศึกษาปี 2 ลุ้นกันมาก ถ้าปี2 เป็นผู้ชาย ก็อยากได้น้องรหัสผู้หญิง ถ้าน่ารัก ยิ่งดี ถ้าพี่รหัส-น้องรหัสเป็นเพศตรงข้ามกัน ดูจะฮือฮา กระชุ่มกระชวยกันขึ้นมาทีเดียว

            เมื่อนายบอน เป็นนักศึกษาใหม่  วันที่รู้ว่าพี่รหัสคืออะไร จนกระทั่งรู้ชื่อแล้ว ได้พี่รหัสเป็นผู้หญิง เห็นชื่อแล้ว ฮือฮาเลย เพราะจบจากโรงเรียนเดียวกัน กพส. และเคยรู้จักกันมาแล้ว เลยสนิทกันอย่างรวดเร็ว  แต่พี่รหัสบอกว่า สายรหัสของเราไม่ค่อยได้เจอกันหรอก ย่ารหัสก็เรียนหนัก ปู่รหัสก็ไม่มี เพราะออกไปสอบ Entrance ใหม่ตั้งแต่ตอนที่จะขึ้นปี 2 แล้ว สายรหัสเลยขาดหาย เอาไว้โอกาสดีๆ จะนัดเลี้ยงข้าว



            พ.ศ.2536 ช่วงงานรับปริญญา ซึ่งมีงานเลี้ยงฉลองแก่พี่ๆบัณฑิตแล้ว เพื่อนหลายคนก็ไปกินเลี้ยงสายรหัส เพราะพี่บัณฑิตที่จะเข้ารับปริญญาในปีนั้นและเป็นสายรหัส นัดเลี้ยงฉลอง มีการติดใบปลิวประกาศ น้องสายรหัสเลขที่.... พี่บัณฑิตนัดเลี้ยงวันที่ ..เวลา ...... บางคน ประกาศผ่านเสียงตามสาย ดูคึกคักดี เพื่อนหลายคนได้ไปกินเลี้ยงสายรหัส แต่นายบอนไม่มีพี่บัณฑิตที่เป็นสายรหัส เลยไม่ได้กินเลี้ยง

            เมื่อขึ้นปีที่ 2 เป็นช่วงที่จะต้องได้น้องรหัส ดูชื่อแล้ว นายบอนได้น้องรหัสผู้ชาย และรุ่นน้องปี 1 ปีการศึกษา 2537จำนวนนักศึกษาเพิ่มขึ้น พี่รหัสบางคนจึงต้องมีน้องรหัสเทค  นายบอนก็ได้ดูแลน้องรหัสเทคอีกคน เป็นผู้ชาย อยู่ภาค Envi  ชื่อน้องโจ้ ส่วนน้องรหัส อยู่ภาค Math  ชื่อน้องโอ๊ค

            การเป็นสายรหัสในช่วงนั้น เห็นแต่พาน้องไปกินเลี้ยง ที่เรียกว่า เลี้ยงสาย , เอาหนังสือเรียนไปให้, คอยดูแล ให้กำลังใจน้องในช่วงเข้าห้องเชียร์ เวลาเจอหน้าที่ไหน น้องรหัสจะยกมือไหว้ ทักทายพี่รหัส

            พี่รหัสหลายคนดูแลเอาใจใส่น้องรหัสเป็นอย่างดี บางคนดูแลแค่การพาไปเลี้ยงข้าว เจอกันช่วงเปิดเทอม เข้าห้องเชียร์และช่วงรับปริญญาเท่านั้น น้องรหัสหลายคนตั้งความหวังว่า พี่รหัสจะคอยดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี เหมือนกับที่รุ่นพี่สต๊าฟรับน้องใหม่พูดให้ฟัง แต่พี่รหัสหลายคน มุ่งมั่นตั้งใจเรียนอย่างเดียว ไม่ใส่ใจเรื่องน้องรหัสมากนัก พี่รหัสบางคนก็เขินน้องรหัสของตัวเอง เพราะเป็นเพศตรงข้ามกัน แถมน้องรหัสก็น่ารักซะอีก  พอเจอน้องรหัสถึงกับออกอาการเขิน พูดทักทายน้องรหัส ยังกะทักทายสาวๆที่พึ่งปิ๊ง

            นายบอนมาดูน้องรหัสทั้งสองคนของตัวเองมั่ง น้องโอ๊ค นี่ อยู่หอพักเดียวกัน เลยแวะไปดูได้ง่าย น้องโอ๊คเป็นคน กทม. มีความมั่นในในตัวเองสูง แถมไม่ค่อยจะเจอตัว เพราะติดเพื่อน ชอบทำกิจกรรม ส่วนน้องรหัสเทค น้องโจ้ Envi  เป็นคนหนองคาย วิถีชีวิตคล้ายๆกัน เจอกันบ่อย เลยแวะไปพูดคุยทักทายจนคุ้นเคยกัน

            คุยกันจนรู้จักดี น้องโจ้เก่งหลายอย่าง แต่ก็ขาดอะไรไปหลายอย่างเหมือนกัน มีความขยันเป็นนักกิจกรรม ได้รับเลือกเป็นหัวหน้าของเพื่อนในรุ่น Envi2 เลยคอยดูแลเท่าที่ทำได้ พอสนิทมากๆ จนผูกพัน เหมือนกะน้องชายจริงๆ เลยต้องแวะไปเยี่ยมที่ห้องพัก หอ 15 บ่อยๆ  เดี่ยวไปเจอตอนไม่สบายมั่ง  เดี๋ยวมีเรื่องที่ต้องคิดมากบ้าง ก็คอยช่วยเหลือหลายอย่าง ... จนนึกว่าเป็นเพื่อนซะอีก

            แม้แต่เรื่องความรัก ที่น้องโจ้ หลงรักสาวในภาคเดียวกัน เรียนด้วยกันตลอด แต่กลับเขิน ไปไม่เป็นเอาดื้อๆ คอยช่วยลุ้น ช่วยเชียร์ ช่วยแนะ วิธีจีบสาว แต่พออยู่ต่อหน้าสาวที่หมายปอง น้องโจ้เขินทุกที เฮ้อ ช่างเป็นคนดีเกินไปซะแล้ว ถ้าเจ้าชู้เหมือนพี่รหัสมั่ง คงเป็นแฟนกันไปแล้ว



            ผ่านไปอีก 1 ปี จนมีน้องใหม่เข้ามา น้องรหัสแต่ละคน ก็มีน้องรหัสของตัวเอง โอํคมีน้องสุ เป็นน้องรหัส อยู่ภาควิชา Math เหมือนกัน  โจ้มีน้อง M เป็นน้องรหัส อยู่ภาค Biochem  พี่รหัส-น้องรหัสก็ได้เจอกันแต่ในห้องเชียร์ เจอในงานของคณะ ไม่ได้สนิทกันเท่าไหน่ นายบอนเลยนัดมาเลี้ยงข้าวบ่อยๆ จนสนิทสนมคุ้นเคยกัน

            เมื่อเจอน้องคนไหน นายบอนก็จะถามถึงพี่หรือ น้องของเค้าว่า ตอนนี้เป็นยังไงมั่ง เค้าก็จะสนใจติดตาม ถามไถ่คุยกันเรื่อยๆ

            จนกระทั่ง นายบอนเรียนจบ และน้องๆก็ทยอยเรียนจบ ก็ยังคงได้ติดต่อกับบรรดาน้อง-หลานรหัส กันอยู่ หลานรหัสแต่งงาน ส่งการ์ดมาให้ ก้ได้ไปร่วมงาน แม้กระทั่งหลานรหัสคนหนึ่งเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ก็ได้ไปร่วมงานศพด้วย

            ..บางคนอาจมองว่า เราเข้ามาเรียนเพื่อมาหาความรู้ คว้าใบปริญญา เรื่องอื่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ เรื่องสายรหัส ก็เป็นแค่การเป็นพี่เลี้ยง คอยดูแลรุ่นน้องให้ใช้ชีวิตอยู่ในมหาวิทยาลัยให้ได้  ถ้าปรับตัวอยู่ได้ก็หมดห่วง ไม่ต้องดูแลมากนัก

            แต่นายบอนคิดคล้ายๆกับเพื่อนหลายคนที่อยู่คนละคณะ นอกจากการหาความรู้แล้ว การปรับตัว ดูแล ช่วยเหลือคนอื่นบ้าง ถือเป็นการนำความรู้ที่มีในตัว ไปช่วยคนอื่น การดูแลคนอื่น เป็นการให้กำลังใจ เป็นที่พึ่งทางใจ เป็นส่วนหนึ่งที่ผลักดันให้น้องๆได้พบกับสิ่งที่ดีๆ กำลังใจ ความรู้สึกดีๆ เริ่มจากน้องรหัส  หลานรหัส ที่ดูแลได้สะดวก เพราะมีสายใยที่ผูกพันกัน

            ถ้าดูแลพวกเขาให้ดีๆได้ เราย่อมดูแล เอาใจใส่คนที่เราห่วงใยได้ดียิ่งกว่านี้ ก็ขนาดน้องๆ หลานรหัส เรายังดูแลให้ดีได้  แล้ว แฟน ..ญาติพี่น้อง  คนที่มีความสำคัญต่อเรามากยิ่งกว่านี้ เราย่อมดูแลได้ดีไม่แพ้กัน