7..โดดเดี่ยว เดียวดาย
เดินคนเดียวในโลกเปลี่ยวและว่างเปล่า
ทุกเรื่องราว เก็บเอาไว้ ในความฝัน
ใจวันนี้ ไม่มีใคร ให้ผูกพัน
มีเพียงฉัน เพียงเรา เฝ้าทุกข์ทน
เหมือนเรือน้อย ลอยล่อง ออกไกลฝั่ง
จะถอยหลัง เดินหน้า พาสับสน
มองไม่เห็น ฝั่งฝัน ช่างมืดมน
เพียงสู้ทน หม่นเหงา เศร้าใจจริง
มีชีวิต เพื่อเศร้า และโดดเดี่ยว
ขาดใครเหลียว แลมอง หมองหม่นยิ่ง
มีบ้างไหม ใครสักคน ที่ใจจริง
ที่ไม่ทิ้ง ให้ระทม ข่มขื่นใจ
เดินคนเดียว ในโลกเปลี่ยว และอ้างว้าง
ใจเคว้งคว้าง สับสน ปนหวั่นไหว
ทุกข์และสุข ในวันนี้ ไม่มีใคร
มีเพียงใจ ยิ้มรับ กับตนเอง
ความเห็น (5)
เดินคนเดียว คงจะเปลี่ยว และอ้างว้าง
แวะข้างทาง กินส้มตำ และน้ำหวาน
มีเพื่อนคุย ให้ใจเย็น เป็นเพื่อนทาน
พอสำราญ แม้นเดินเดี่ยว ไม่เดียวดาย
ข้าผู้น้อย นับถือ ตัวท่านมาก
กลอนยากๆ คิดไม่ออก มันปวดหัว
พยายาม หาความรู้ อยู่รอบตัว
สมองมัว เมาจนมึน ฝืนหาไป
^__^โดดเดี่ยว..นั่งคนเดียว แอบมุมเหงา
เดียวดาย..เหงาง่ายง่าย อยู่กับเงา
โดดเดี่ยว ..อยู่คนเดียว อาจจะเศร้า
เดียวดาย...กับใจเรา เพื่อทบทวน^__^
^_เพื่อนงัดกลอน_^
เดินคนเดียว ในที่เปลี่ยว แสนอ้างว้าง
เอ๊ะ ข้างทาง มีส้มตำ และน้ำหวาน
มองรอบกาย จะหาคน มาร่วมทาน
ไร้ทุกด้าน กินไม่อร่อย ช่างเดียวดาย
อิอิ ไม่มีใครมาจ่ายตังให้
โจโจ้. แดนแด๊น
เดินคนเดียว. ในโลกเบลี่ยวและอ้างว้าง. แสนเดียวดายแม้ยามเหงาในใจเรา. กับใจเราอ้างว้างและสับสน. ในใจตนม่นหมองแม้ยามเหงา. ในใจเรามันเศ้รา