หยุด! ตรีตรา มาเรียนรู้ในมุมอาสาสมัครกับผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะ

อาสาสมัครหรือคนที่เข้ามาร่วมงาน หรือมาศึกษางานจากอิสรชน เกือบทุกคนถามคำถามที่ว่าการทำงานยากไหม ปัญหามากมาย ในสนามหลวง หรือพื้นที่สาธารณะ ต่าง ๆ กับกลุ่มเป้าหมายที่เราทำ คำตอบที่ตอบคือ “การทำงานกับกลุ่มเป้าหมายไม่ได้ยากเลย มีความสุข สนุก แต่การต่อสู้เพื่อกลุ่มเป้าหมายที่สำคัญ คือ ทัศนคติ ตัวเดียวในสังคม ที่ไม่เข้าใจ หรือการรับสื่อที่ผิดพลาดในอดีต เป็นผลต่อการต่อสู้อย่างหนัก เพราะฉะนั้นคำตอบคือ การทำงานกับ ทัศนคติ เป็นงานที่ยากมากที่สุด”

ทำไม?? ถึงกล่าวเช่นนี้ อันเป็นเพราะว่า หลาย ๆ คนที่ได้รับข่าวเกี่ยวกับสนามหลวง หรือคนที่สนามหลวง ไม่ว่าจะเป็นคนเร่ร่อน หรือพนักงานบริการ จะใช้คำกล่าวที่เรียกเขาแบบไม่ใช่คน เหมือนอดีตที่รับสื่อ แล้วกลายเป็นสังคมติดปากกับคำเรียกกดทับคนโดยไม่รู้ตัว เช่น เรียกเขาว่า ผีขนุน ผีมะขาม คนจรจัด ฯลฯ พร้อมด้วยเสียงหัวเราะ ฟังแล้วหลาย ๆ ครั้งก็สะเทือนใจ แต่ก็อย่างที่ว่าเราเปลี่ยนคนทั้งประเทศไม่ได้ ที่เขาเคยได้รับ หรือ ได้ยินมาตั้งแต่เด็ก ๆ ก็มีบางที่น้อง ๆ นักศึกษา หรือคนที่สนใจมาเป็นอาสาสมัครเรียกแบบนี้ เราก็เตือน และอธิบาย ซึ่งสิ่งที่เห็นคือ การเปลี่ยนการเรียก และเข้าใจในพื้นที่ เพราะเขาได้มาสัมผัสและเห็นสภาพที่แท้จริง นี่แหละคือ งานอิสรชนทำ คือหนึ่งเสียงของท่านเป็นพลังที่ส่งต่อกับอีกหลาย ๆ เสียง ที่พร้อมจะปรับมุมมองการมองคนที่สนามหลวง ใหม่ กล่าวคือ ท่านมาเป็นอาสาสมัครเราหนึ่งคน พอมีโอกาสได้ไปคุยกับเพื่อน ในวงอีกสิบคน ท่านจะโต้กลับได้ว่า ท่านมาสัมผัส มาลงพื้นที่สนามหลวงแล้วเป็นเช่นไร อย่างน้อย 2 คนในกลุ่มอาจจะเข้าใจและเวลาไปคุยที่ไหนก็จะบอกได้ว่าเพื่อนหนูไปสัมผัสมาเป็นแบบนี้ หรือตัวคนที่ฟังเองบางครั้งอาจจะอยากมาเรียนรู้ด้วยตัวเองก็เป็นได้

หลายคนถามว้า ออกสื่อมาก แต่ทำไมสังคมบางส่วนยังมองไม่เห็นผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะ?? ในสื่อที่ดีที่ตั้งใจมาคลุกคลีในพื้นใช้เวลาหลายๆ เดือนเพื่อเรียนรู้และนำเสนอ เขาก็จะฉายภาพได้ครบ แต่บางสื่อก็ต้องยอกรับว่า มาเพราะงานต้องเสร็จ มาเพื่อให้ได้งาน โอเค องค์กรมีการพูดคุย ปรับมุมมอง แลกเปลี่ยน แต่สุกท้ายก็ไปลงและใช้คำแบบเดิม ๆ เป็นการกดทับกลุ่มเป้าหมาย เหมือนเดิม ทัศนคติ คนก็ไม่เปลี่ยน หรือก็มองว่าเป็นปัญหา แต่ไม่ได้มองว่าเขาเป้ฯปลายปัญหา หรือเป็นผลกระทบจากปัญหาอื่น ๆ ไม่ว่าเป็น เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม หรือระบบครอบครัว ฯลฯ และสังคมก็จะมองว่า คนเหล่านี้ขี้เกียจ งานอื่น หรืออาชีพ อื่น มีให้ทำมากมายทำไมไม่ทำ หรือหางานให้ทำ อิสรชนบอกเสมอกับอาสาสมัครว่า อาชีพ หญิงขายบริการ ถ้าเรามองเขาว่าเป็นอาชีพ อาชีพหนึ่ง ก็จะไม่เกิดคำถาม เพราะเราลองย้อนถามกลับตัวเองว่าทำไมมาทำอาชีพนี้ที่เราทำอยู่ เช่น หมอ พยาบาล สื่อมวลชน นักพัฒนาฯ ลฯ หรือหลาย ๆ อาชีพ เราก็จะได้คำตอบที่ว่า ชอบ มีความสุข ไม่มีอะไรให้ทำ เรียนมาด้านนี้ ต่างคนก็ต่างความคิดที่แตกต่าง อาชีพพนักงานบริการ หรือคนที่ใช้ชีวิตในที่สาธารณะ ที่เก็บขยะขาย ก็ตาม เขาก็ตอบเหมือนคุณ ๆ ที่เลือกอาชีพอะค่ะ มีความสุข มีคุณค่า รักอิสระ ไม่มีเงิน ฯลฯ ต่าง ๆ นานา สุดท้ายก็คืออาชีพหนึ่งที่เลือก และการเป็นพนักงานบริการ หรือ เก็บขยะขาย ไม่ได้เป็นกันง่าย ๆ ทุกอาชีพมีความยากง่ายแตกต่างกัน แต่เราจะช่วยกันดูแล ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ของเราอย่างไรให้มีสิทธิ ที่เขาเข้าไม่ถึง และมีอาชีวอนามัยในงานที่เขาทำ นี้คือสิ่งที่อิสรชนพยายามบอกต่อสังคม และชวนสังคมมาปรับทัศนคติ และเรียนรู้ร่วมกัน ในมุมอาสาสมัครกับเราค่ะ 

ในอดีต คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับสนามหลวงเช่นไร ?? แต่คุณเคยสัมผัสหรือเปล่า มาเรียนรู้ร่วมกันได้ค่ะ ทุกวันอังคารกับศุกร์ บ่ายสามโมงเย็น ถึง ห้าทุ่ม ติดต่อได้ที่ 086-687-0902 หรือร่วมสนับสนุนกิจกรรมได้ที่ ธ.กรุงไทย สาขาเซ็นทรัลปิ่นเกล้า ชื่อบัญชี สมาคมสร้างสรรค์กิจกรรมอิสรชน เลขบัญชี 031-0-03432-9 ค่ะ

เขียนและเรียบเรียงโดย :  อัจฉรา สรวารี