ปี๋ใหม่เมืองบ้านเฮา

ม่วนแต้ม่วนว่า

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงวันที่ต้องหยุดงานหลายวัน วันสงกรานต์ปี๋ใหม่ของคนล้านนาเฮาเป็นประเพณีที่ถือปฏิบัติและสืบทอดกันมาอย่างยาวนาน

เริ่มต้นเช้าวันสงกรานต์วันแรกตื่นนอนแต่เช้าเลย ช่วยแม่เก็บกวาดบ้านแม่บอกว่าเพื่อเป็นการต้อนรับสิ่งใหม่ที่จะเข้ามาในชีวิต พอเสร็จเราและแม่พากันไปซื้อของเตรียมไปทำบุญในเช้าวันต่อไป และซื้อกับข้าวไปทำกินกันที่บ้านย่า แต่เราแอบสังเกตเห็นผู้ชายคนหนึ่งคนนั้นคือพ่อเราเอง รู้สึกว่าจะตื่นเต้นกว่าใครในบ้านเพราะดีใจที่ได้กลับบ้านไปเจอย่า และญาติ ที่ต่างแยกย้ายไปทำงานต่างถิ่นแล้วมาเจอกันในวันสงกรานต์

วันสงกรานต์ถือเป็นวันแห่ง ความรักความผูกพันกัน ในครอบครัวอย่างแท้จริงเลย ทุกคนมีแต่รอยยิ้มให้กัน ต่างก็มีความสุข ใส่เสื้อผ้าใหม่ๆ เพื่อต้อนรับสิ่งใหม่ๆ ในวันปี๋ใหม่เมือง เราและครอบครัวกับพวกญาติก็พากันไปทำบุญที่วัด ขอพรพระ เพื่อให้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต พอเสร็จจากทำบุญที่วัดต่างก็พากันไปรดน้ำดำหัวขอพรญาติผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือและยังเป็นวันที่ทุกคนจะอกมาเล่นสาดน้ำกันอย่างสนุกสนาน ส่วนเราไม่ได้เล่นน้ำเลยเพราะแดดแรงมาก กลัวดำ(ผิวจะเสีย)

สิ่งที่เรารู้สึกว่าประทับใจมากที่สุดในวันสงกรานต์ปี้นี้และได้ข้อคิดมาคือ เราและครอบครัวไปดำหัวยายคนหนึ่งแถวบ้าน ยายคนนี้แก่มากแล้วแต่ยังแข็งแรงมาก พอเห็นครอบครัวเราไปหายายยิ้ม พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า (ไม่เจอตั้งนานเลยยายคิดถึงมากยายอยู่คนเดียวยายเหงา) ไม่มีใครมาหาเลยยายรอให้วันนี้มาถึงเร็วๆ เพราะจะได้เจอลูกหลาน ยายพูดแล้วยายน้ำตาไหลเราถามว่ายายร้องไห้ทำไม เราเห็นแล้วเรายังแอบเศร้าอยู่ในใจแต่ไม่กล้าแสดงออกกลัวยายเห็น

เราเลยรับรู้ความรู้สึกยายได้เลยว่ายายรอให้เวลาวันนี้มาถึง คนที่รอเราและต้องการกำลังใจจากเรา เราไม่ควรปล่อยให้ท่านต้องรอเราเพียงแค่วันนี้วันเดียวหรือแค่เทศกาลวันสงกรานต์แค่นั้นแต่เราควรที่จะให้ความรัก มั่นมาหา ถ้ามีเวลาว่าง และให้ทุกๆ วัน เป็นวันที่มีความสำคัญเช่นกัน...

เขียนใน GotoKnow โดย ฟรุ๊ตสลัด
ใน นวัตกรรมการเป็นครู

คำสำคัญ (Tags): #นกน้อย#นางสาวสุดารินทร์ ใบดอกเข็ม#ปี๋ใหม่เมือง#รดน้ำดำหัว

หมายเลขบันทึก: 353179เขียนเมื่อ 22 เมษายน 2010 09:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน