รักเธอประเทศไทย

ขอบคุณภาพจากคุณจตุพร  วิศิษฏ์โชติอังกูร

วันนี้ผู้เขียนก็ดำเนินชีวิตตามปกติเหมือนทุกวัน คือ ประมาณ ๕ โมงเย็นก็ไปเดินออกกำลังกายที่ปลายแหลมสะพานหิน   ซึ่งเป็นสวนสาธารณะริมทะเลที่เทศบาลนครภูเก็ตจัดไว้ให้เป็นปอดของคนภูเก็ต

แต่วันนี้ไม่ปกติคือมีพลังคนเสื้อหลากสีไปรวมตัวกัน โดยเคลื่อนขบวนมาจากหน้าศาลากลาง  ซึ่งผู้เขียนคิดว่าเขาสลายตัวไปแล้ว  เพราะผู้เขียนขับรถออกมาจากศาลากลางไม่เห็นมีใครสักคน  แต่ที่ไหนได้พวกเขาเคลื่อนขบวนไปต่อที่สะพานหิน  มีการตั้งเวทีปราศรัย สนับสนุนนายกอภิสิทธิ์  ไม่ยุบสภา  ให้กำลังรัฐบาล และที่สำคัญที่สุดคือ"รักพระเจ้าอยู่หัว"

ผู้เขียนก็เดินไปเรื่อย ๆ ไปตามวอล์กเวย์ป่าชายเลน ออกไปยังปลายแหลม ประมาณ ๓ รอบ หูก็ฟังคำปราศรัยไปด้วย แม้บางคนที่ใช้ถ้อยคำที่รุนแรง   "แหลงใต้" ได้อรรถรสแบบภาษาภูเก็ตล้วน ๆ  ก็ฟังได้สาระว่าไม่เห็นด้วยกับฝ่ายเสื้อแดง  ไม่นิยมความรุนแรง

และเติมสีสันโดยมีนักร้องดัง "หรั่งร็อกเคสตร้า"มาร้องเพลงปลุกใจ เช่น เพลงเราสู้  รักกันไว้เถิำด  รักเธอประเทศไทย ฯลฯ  ผู้เขียนนึกย้อนไปถึงสมัยเป็นเด็ก ๆ ที่โรงเรียนจะเปิดเพลงปลุกใจเหล่านี้ให้นักเรียนฟังทุกวันก่อนเขาแถวเคารพธงชาติ  จนจำได้และปลูกฝังให้รักชาติอยู่ในสายเลือดจนถึงปัจจุบัน  

และย้อนมองโรงเรียนในปัจจุบันใครเคยเปิดเพลงเหล่านี้ให้เด็ก ๆ ฟังบ้าง ความรักชาติมันจึงขาดช่วง แล้วเราชาวการศึกษามาตามหากันบ้างหรือยัง  เพื่อสร้างคนรุ่นใหม่ให้มีจิตสำนึกรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

[ราชิต สุพร]

สามัคคีประเทศไทย....

ยังมีประเทศไทย...

[จินตนา คงเหมือนเพชร]

สวัสดีค่ะครูป้อม

ดีใจที่ได้รู้จักครูนอกกะลา

[เปนไท]

สวัสดีครับ

ต้องช่วยกันปลูก ช่วยกันสร้างความสามัคคี

[จินตนา คงเหมือนเพชร]

สวัสดีค่ะคุ็ณเปนไท

อยากให้คนไทยมองเห็นว่าคนทุกคนเป็นพี่น้องกัน

แต่ก็แปลก  เดี๋ยวนี้พี่น้องพ่อแม่เดียวกันยังไม่รักกันเลย

หรือโครงสร้างทางสังคมมันล่มสลายไปแล้ว