3-สิ่ง ที่ไม่หวนคืน และจิตวิทยาการขอ


Appreciative Inquiry : การขอให้ใช้เวลาอย่างคุ้มค่า

สวัสดีจ้า... พี่น้องชาว G2K ทุกท่าน ^^

วันนี้มาแนวสดใสน่ารักนิดส์นึง... ลองเปลี่ยนบรรยากาศคำทักทายดูบ้าง

แลดูไม่ค่อยเป็นทางการ แต่เอิร์ทว่ามันก็เป็นกันเองดีนะครับ ขอลองสักครั้งละกัน

ดีไม่ดียังไง... ติชมกันได้เต็มที่เลยนะครับ เอิร์ทจะได้เอามาพัฒนา Blog แห่งนี้ให้ดียิ่งๆขึ้นไป ^^

มาเข้าเรื่องของวันนี้กันดีกว่าครับ... เรื่องราวในวันนี้จะเกี่ยวกับ "สิ่งที่เราไม่สามารถจะย้อนกลับไปหาได้

ผ่านแล้วผ่านเลย
" อะไรทำนองนี้ครับ... เริ่มสงสัยกันแล้วใช่ไหมครับว่ามันคืออะไร จะช้าอยู่ใย ตามมาเลยครับ ^^



เรื่องราวในวันนี้เอิร์ทได้ฟังมาจากวิทยากรท่านหนึ่งครับ... เขาได้พูดถึง "สิ่งที่เราไม่สามารถที่จะย้อนกลับไปหามันได้

ไม่สามารถที่จะไปแก้ไข หรือเรียกมันกลับคืนมาได้" มันมีอยู่ด้วยกัน 3 สิ่งครับ วันนี้เอิร์ทขอพูดถึงสิ่งแรกคือ "เวลา" ก่อนละกันครับ

"เวลา" >>> หลายท่านคงเคยได้ยินคำที่พูดว่า "เวลาไม่เคยคอยใคร" ซึ่งมันก็จริงครับ ไม่ว่าเราจะนั่ง นอน เดิน วิ่ง

หรือแม้กระทั้งหายใจ เวลามันก็จะเดินไปเรื่อยๆ ตามหน้าที่ และกลไกของมัน ไม่มีใครสามารถหยุดมันได้ครับ...

แม้ว่าเราจะหยุดหายใจ หยุดคิด หยุดพูด เวลามันก็ยังเดินต่อไปของมัน ไม่รู้จักหยุดพักเหมือนเรา... จริงไหมครับ ^^

ตัดมาที่จุดนี้ครับ... มาดูกันครับว่า สิ่งที่เอิร์ทอยากบอกมันคืออะไรกันแน่... ตามมาเลยครับ ^^

จะเห็นได้ว่า... สิ่งที่ไม่มีวันหวนคืนมาได้ ที่เอิร์ทพูดถึงสิ่งแรกก็คือ "เวลา" ครับ เอิร์ทอยากจะ "ขอให้ทุกท่านใช้เวลา

อย่างคุ้มค่าครับ" เพราะว่ามันมีค่า และสำคัญทุกเสี่ยววินาทีจริงๆ การผลัดวันประกันพรุ่งมันทำให้เราสบายก็จริงครับ

แต่บางทีวันพรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอย่างที่เราตั้งใจไว้ก็เป็นได้ เพราะฉะนั้นพยายามใช้ทุกเสี่ยววินาทีให้คุ้มค่าที่สุดครับ

ถ้าอยากทราบว่าเวลาเสี่ยววินาทีมีค่าแค่ไหน ลองไปถามคนที่รอดชีวิตจากการประสบอุบัติเหตุดูครับ แล้วท่านจะรู้ว่ามันมีค่าจริงๆ

อย่าปล่อยให้มันสูญเปล่าครับ ใช้มันให้เป็นประโยชน์ทั้งกับตัวเอง และผู้อื่น รวมไปถึงสังคมด้วย และโลกเราจะน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะครับ


เป็นอย่างไรกันบ้างครับ... กับ "การขอให้ใช้เวลาอย่างคุ้มค่า" ปัจจุบันนี้มีคนจำนวนไม่น้อยครับ ที่ปล่อยเวลาผ่านไปวันๆ

ทั้งๆทีมันเป็นสิ่งที่มีค่า และเราไม่สามารถเรียกมันกลับคืนมาได้ เพราะฉะนั้นเราลองมาคิดใหม่ทำใหม่กันดีกว่าครับ

พยายามใช้เวลาให้คุ้มค่าทุกเสี่ยววินาทีกันไปเลย เอิร์ทคิดว่ามันน่าจะทำให้เราใช้ชีวิตได้คุ้มค่ามากยิ่งขึ้น อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่ครับ

ตอนนี้ยังมีเวลา อยากทำอะไรรีบทำครับ ก่อนที่มันจะสายเกินไป เพราะเราไม่สามารถเรียกเวลาคืนมา เพื่อแก้ไขอดีตได้

ลองนำไปปรับใช้กันดูครับ... เอิร์ทเชื่อว่าสิ่งนี้มันมีค่ามากมาย ใช้มันให้คุ้มกันเถอะครับ ^^

 

พรุ่งนี้เอิร์ทจะมาบอกเล่า"อีก 2 สิ่ง"ที่เราไม่สามารถจะย้อนกลับไปหามันได้ จะเป็นอะไรนั้น ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวงครับ

 

แล้วคุณละคิดยังไง ^^

หมายเลขบันทึก: 346393เขียนเมื่อ 23 มีนาคม 2010 01:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ...เวลาไม่เคยคอยใคร

ประสบการณ์...13 กุมภาพันธ์ ในปีหนึ่งตั้งใจจะออกไปซื้อกุหลาบแดงไปกราบพ่อในวันแห่งความรัก ในวันที่ 14 ซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตที่จะได้ทำเช่นนี้ จะไปบอกรักพ่อ ซึ่งเราไม่เคยกล่าวแก่กันเลยแต่ทุกครั้งเรารับรู้และสัมผัสได้ด้วยใจเท่านั้นว่าเรารักกัน เรารักพ่อและพ่อก็รักเรา 1 ทุ่มกว่ามีโทรศัพท์มาบอกว่าพี่สาวให้ไปหาที่บ้านด่วน เราก็มีโทรศัพท์ทำไมไม่โทรมาหาเรา ทำไมต้องบอกให้เพื่อนมาบอก ก็กลับบ้านอย่างไม่เร่งรีบ ดีเหมือนกันจะได้ชวนกันไปหาซื้อกุหลาบให้พ่อกับแม่ กลับถึงบ้านพบญาติพี่น้องเต็มบ้าน พบพ่อนอนนิ่ง รับไม่ได้ว่าพ่อเสียชีวิตแล้ว สิ่งแรกที่ทำคือปั๊มหัวใจพ่อเอง จนกระดูกซี่โครงของพ่อหัก ได้แต่พูดในอกว่า...พ่อจ๋า หนูรักพ่อ ทำไมพ่อไม่รอฟังหนูก่อน...เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้บอกรักพ่อแล้ว แต่ไม่ได้บอก เพราะเวลาไม่คอยเราพ่อลูกค่ะ

ทุกวันนี้จะพูดกับลูกและสามีเสมอว่า วันนี้เรามีโอกาสได้พูดแล้ว พรุ่งนี้ไม่รู้ว่าเราจะยังได้พูดคุยหัวเราะเหมือนเช่นวันนี้หรือเปล่า ทำให้นึกถึงความตายอยู่เสมอ และคิดว่าเวลาของอายุขัยเราเหลือน้อยแล้ว จึงชวนให้ทุกคนทำดีต่อกัน รักกัน ให้อภัยต่อกัน ตอบแทนสังคมเท่าที่จะทำได้

สวัสดีครับคุณ ไพรัชช์

คนที่ทำงานหนัก มักจนเวลา

คนที่มีกิจกรรมมากมักจนเวลา

แล้วันหนึ่งจึงรู้ว่า ไม่มีเวลาเหลือไว้ให้ตนเอง

ขอนำเสนอเวลาที่เหลลือคุณจะทำอะไร ในการคำนวณเวลา

แบบทบทวนชีวิต

ชื่อ นายวอญ่า สกุล มีแรงผลักดันขยันเขียน

1 ปี มี 365 วัน

อายุเฉลี่ยของคนโดยประมาณ 85 ปี

เพราะฉนั้นอายุเฉลี่ยต่อคนเท่ากับ 31025 วัน

1 ปี มี 365 วัน

อายุ ปัจจุบันของวอญ่า 55 ปี

วันทีผ่านมาของ"วอญ่า" 20075 วัน

อายุ เฉลี่ยของคน 31025 วัน

วันที่ "วอญ่า"ได้ใช้หมดไปแล้ว 20075 วัน

ดังนั้นวันที่ยังเหลืออยู่ของ "วอญ่า" 10950 วัน

ดังนั้น นาย วอญ่า ต้องทบทวนและคิด ว่าเวลาที่เหลืออยู่ "จะทำความดีอะไรไว้ให้ลูก จะทำสิ่งที่ถูกต้องอะไรไว้ให้หลาน "หรือจะผลาญเวลาที่เหลือเพื่อความสุขของตัวเอง ( หมายเหตุใส่เครื่องหมาย บวก ลบ คูณ หารเอาเองครับ หาเครื่องมือไม่พบครับอาจารย์ขจิต)

เวลา..และ...วารี...(นี้ไม่หยุดรอใคร...เราจะแข่งไหว..รึ...ที่จะ ใช้มัน...ให้คุ้มค่า...คงจะเป็น ..ทศนิยมไม่รู้จบ..อิอิ )..ยายธีค่ะ

เวลามันมีค่าค่ะ ใช้ให้คุ้มและดีค่ะ

สวัสดีครับทุกท่าน ^^

@คุณnamsha >>> ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ... อ่านแล้วเอิร์ทเห็นใจสุดๆเลยครับ และก็ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์นี้มาให้ครับ เป็นเคสที่ตรงกับเรื่องของการใช้เวลามากๆครับ ^^

@คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า -natachoei-- >>> ขอบคุณสำหรับเวลาการคำนวนเวลาที่เรามีนะครับ จะว่าไปเหมือนเยอะนะครับ แต่มันดันหายไปทุกวินาทีนี้ซิ เลยกลายเป็นว่าแปปเดียวเดี๋ยวก็หมด ^^

@คุณยายธี >>> ขอบคุณแที่แวะมาครับ... จริงอย่างที่คุณยายว่าครับ มันคงจะไม่รู่้จบจริงๆ ^^

@คุณberger0123 >>> ใช้แล้วครับ มันมีค่าจริงๆ เสี่ยววินาทีเปลี่ยนชะตาชีวิตคนมาได้นักต่อนักแล้วครับ ^^

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณที่แวะมานะครับ... แสดงความคิดเห็น/แชร์ประสบการณ์กันได้เต็มที่เลยครับ ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่เป็นประโยชน์เสมอ ^^

ผมสั้งหนังสือเรื่อง The Psychology of Time เข้ามาวันหลังพกวเรามานั่งล้อมวงคุยกันนะ ผมอ่านมาแล้ว ดีมากเลย

ยังไงขอบใจมากเรื่องแนวคิดของเวลานะ เตือนสติผมได้มากเลย

สวัสดีครับอาจารย์

ดีครับ... เอิร์ทว่ามันเป็นเรื่องใกล้ตัวที่เรามองข้ามครับ ที่จริงมันมีค่าสุดๆเลย

มีไม่น้อยที่ชะตาชีวิตเปลี่ยนเพียงแค่เสี่ยววินาทีจริงๆ

เป็นเกียรติมากครับที่เรื่องนี้ เป็นประโชน์กับอาจารย์ ^^

+++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณที่แวะมานะครับ... แสดงความคิดเห็น/แชร์ประสบการณ์กันได้เต็มที่เลยครับ ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่เป็นประโยชน์เสมอ ^^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท