แม่ค้าหน้า.....ตูด (FM)
สวัสดีค่ะ ทุกท่านวันก่อนอรกับน้องชายไปเดินตลาดมาค่ะ แล้วพอดีน้องชายไปเห็นร้านขาย มะม่วงน้ำปลาหวาน ก็เลยแวะซื้อกันค่ะ
ตอนนั้นคุณป้าแม่ค้าก็ทำหน้าเฉยๆ บอกว่ามี 2 แบบถุงเล็ก 40 บาท ถุงใหญ่ 80 บาท อืมก็เลยมองหน้ากันคิดแปปหนึ่งว่าจะเอาแบบไหนดี เพราะกลัวซื้อถุงใหญ่ไปจะทานไม่หมด ก็เลยบอกคุณป้าไปว่าเอาแบบ 40 บาทก็พอ คุณป้าก็ทำหน้าเฉยๆต่อ อรก็เริ่มเอ๊ะทำไมแม่ค้าคนนี้ไม่พูดไม่คุยไม่ยิ้มให้ลูกค้าเลย
จุดที่คุณป้าคนนี้ต้องเสียใจ คือตรงนี้ค่ะ ป้าแม่ค้ากำลังหยิบมะม่วงใส่ถุงใบเล็ก น้องชายก็เลยเกิดเปลี่ยนใจบอกว่าเอาถุงใหญ่ดีกว่า น้องชายบอกไปว่า "ขอเปลี่ยนเอาแบบ 80 บาทดีกว่าครับ"
อืม....แทนที่ป้าแกจะดีใจที่ได้ขายถุงใหญ่ 80 บาท ป้าแกกับทำหน้า....ตูด ใส่ลูกค้า แถมทำท่าทางหงุดหงิดไม่พอใจที่ต้องหยิบถุงใหญ่มาใส่ถุงให้เราใหม่สะงั้น (สงสัยแกไม่ค่อยอยากจะขายของค่ะ) ตอนจ่ายเงินให้ ก็ไม่ยิ้มหรือพูดขอบคุณเลยสักคำ
ตรงนี้ อยากให้สังเกตอารมณ์ความรู้สึกของลูกค้าที่ป้าแม่ค้าคนนั้นจะได้ไปค่ะ
ลูกค้าผู้หญิง (จขบ. เองค่ะ) : รู้สึกว่าถ้าไม่อยากขายของคุณป้าน่าจะไปทำอย่างอื่นที่ตัวเองทำแล้วมีความสุขดีกว่า และคิดว่าคงจะไม่กลับมาซื้อร้านนี้อีกแล้วค่ะ มะม่วงน้ำปลาหวาน เป็นสินค้าพื้นๆที่มีขายอยู่ทั่วไป ไม่จำเป็นต้องมาซื้อร้านป้าคนนี้อีกค่ะ แถมจะบอกต่อด้วย............(น่ากลัวนะคะเวลาผู้หญิงไม่พอใจเนี่ย)
ลูกค้าผู้ชาย (น้องชาย) : ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเลยค่ะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกใบนี้
สรุป แค่อยากจะบอกว่า ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้าหรอกค่ะ แต่ลูกค้าเป็นคนที่จะเอาเงินมาซื้อของๆคุณ ถ้าอยากได้เงินจากลูกค้าก็ควรทำให้ลูกค้าพึงพอใจค่ะ
ถ้า Product ของคุณไม่ขั้นเทพจริงๆ คุณต้องหันมาใส่ใจ P ตัวอื่นๆด้วยค่ะ แล้วถ้าสินค้าพื้นๆอย่างเช่นขายมะม่วงอย่างนี้ทั่วๆไป เรื่อง Price,Promotion,Process,..... คงจะแข่งกันได้ยากน่าจะต้องหันมาสนใจการบริการ People and Place แทนน่ะค่ะ
กลับกันถ้าคุณแม่ค้าท่านนั้นยิ้มแย้ม พูดจาเป็นกันเอง บริการด้วยใจ ตอนยื่นของให้ก็ขอบคุณลูกค้าสักนิด แค่นั้นก็อาจจะได้ลูกค้าเพิ่มมากขึ้นแล้วค่ะ ^^
ความเห็น (8)
เจอบ่อยมากค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แม่ค้าหน้าบูด เจอทีไรแป้งอารมณ์เสียทุกที
และก็ไม่ไปซื้ออีกเลย !! - -"
- ค่ะถ้าเขามีวุฒิภาวะสักหน่อย
- คงไม่มาเป็นแม่ค้าเนาะ
- เจอบ่อยมาก
- จะอร่อยแค่ไหนก็ไม่ซื้อเช่นกัน
สังเกตไหมคะว่าที่สนใจและบ่นๆ จะมีแต่ผู้หญิงกัน ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ใส่กันเลย แต่ว่า หารู้ไม่ว่าผู้หญิงนี่แหล่ะเป็นคนตัดสินใจซื้อของสะส่วนใหญ่นะคะ
สวัสดีครับคุณอรคนน่ารัก
ตั้งแต่เปลี่ยนภาพไม่ได้แวะทักทายเสียนาน พอเห็นต่อว่าผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ใส่ใจ เลยต้องแวะหน่อย คืองี้ครับ ผู้ชายใช่ว่าจะไม่ใส่ใจ เจอพ่อค้าแม่ค้าแบบนี้เป็นผมไม่ซื้อครับแล้วจะบอกด้วยว่าคุณจะได้เงินจากใครก็ช่าง แต่ไม่ใช่เงินผมหรืออาจจะบอกว่าไม่เป็นไรคุณก็บไว้ให้มันเน่าเถอะไม่ซื้อ
อีกอย่างครับ ผมไม่ใช่ว่าจะไม่ส่งเสริมให้คนไทยค้าขายนะ แต่เพราะพ่อค้าแม่ค้าคนไทยเองต่างหากที่ผลักให้ผมไปซื้อของในห้างของต่างชาติ อย่างกรณีของคุณอรเป็นตัวอย่าง ตอนพ่อค้าแม่ค้าคนไทยมีโอกาสก่อนแล้วทำไมไม่รักษาไว้หละครับ พอมีห้างต่างชาติเอาทั้งสินค้าและบริการมาขายแข็งกลับไปขับไล่เขามันถูกป่าวหละ ตอนนี้ชาวสวนก็เช่นกัน ผลไม้ไทยรสชาติดีอร่อย แต่ท่านมีความสามารถทำให้ไม่อร่อยจนได้เพราะเก็บผลไม้อ่อนมาขาย ผมรอผลไม้ต่างประเทศอยู่ ของเขาดีกว่าแล้วชาวสวนไทยขายไม่ได้ก็อย่าไปว่าเขาเน่อ
เห็นยังครับว่าผู้ชายใช่จะไม่ใส่ใจ แต่วิธีคิดกับวิธีแสดงออกต่างกันครับ
ได้ทีเลยบ่นให้คุณผู้หญิงฟัง หาว่าเราไม่ใส่ใจ อิ.อิ.
ขอบคุณครับ
อย่าว่าแต่แม่ค้าเลย การทำงานบริการผมก็มีบ้างบางครั้งเหมือนกันล่ะครับ ..... อารมณ์คนเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอล่ะครับ
ร้านก๋วยเตี๋ยวแถวเพชรบูรณ์ก็มีเหมือนกันที่เป็นแบบนี้ แต่คนก็เยอะนะ ผมก็ยังไปกินอยู่เรื่อยๆเลย อาจจะเป็นจุดขายของเขาด้วยมั้ง แล้วแต่ความชอบครับ คนเรามีทางเลือกเสมอ
มีแบบนี้เหมือนกันค่ะ ขนาดชามเป็นลูกค้าประจำ แต่ดันมีหนึ่งในพนักงานของร้านทำหน้า...ใส่ ไม่เพียงแค่นี้ ยังพูดแบบ...ใส่ด้วย ชามไม่เคยไปเหยียบร้านนั้นอีกเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ อร แหม ๆ ๆเรื่องเหมือนที่คุณแม่เอิงเจอเลยค่ะ
ร้านขายของแถวตลาดสด คุณแม่เข้าไปถามซื้อ ถั่วลันเตากระป๋อง
มันมีสองแบบ คุณแม่เลยถามว่าต่างกันยังไง แม่ค้าพูดว่า
อ่านเอาซิคะ ข้างกระป๋องก็มีบอก เฮ้อ......แฮะ
พอออกจากร้าน (ไม่ได้ซื้อเลยค่ะ) คุณแม่เลยบอกไปว่า
ของใช้ทั่วไป ซื้อร้านอื่นก็ได้ ไม่ง้อหรอก คนจะเอาเงินมาให้ พูด..หมาน..
กลัวขายของได้รึไง คำพูดแค่นี้ ทำให้
ขายของไม่ได้ + ลูกค้ามองแง่ลบไปเลยค่ะ อิอิ
บุญรักษาค่ะ^^