เราเลือกได้


" อย่าเผลอโง่ ไปคิดว่าสิ่งสมมุติที่เราสัมผัสอยู่นั้นนั้นเป็นความจริง "

    ผมห่างหายไปนับเดือน  ไม่มีโอกาสเข้ามาอ่านมาเขียนเนื่องจากสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมันหนักหน่วงเอาการอยู่ไม่น้อย งูจงอางหนึ่งตัว และงูเห่าอีกหนึ่งตัวที่ผมอุ้มมา มันขบกัดและพ่นพิษใส่ครับ ตัวแรกมันกัดอย่างจงใจ ตัวที่สองกัดแบบไม่ตั้งใจ แต่ผลร้ายๆในทางโลก ทางวัตถุนั้นพอๆกัน  เวลาที่ผมเสียไปส่วนใหญ่ในระยะหลังก็เพื่อจัดการชำระสะสางให้ทุกอย่างลงตัวมีความปกติสุข และหวังจะได้ คิด ทำ พูด เขียน อะไรๆที่ให้ประโยชน์แก่ผู้คนอีกครั้งในเร็วๆนี้ 

    แม้สิ่งที่ได้รับเปรียบดัง Tsunami ผสม Tornado แต่มองในมุมบวก มันเป็นโอกาสพิสูจน์อะไรหลายอย่าง ที่สำคัญที่สุดคือพิสูจน์ว่าเราสอบผ่าน คือไม่ต้องบ้า ฆ่าตัวตาย หรือฆ่าคนตายอย่างที่เขาเป็นเขาทำกัน .. ผมกินได้ นอนหลับ สบายใจ ไม่ทุกข์ ไม่กระวนกระวายใจ แม้ร่างกายต้องเคลื่อนไหวเพื่อแก้ไขปัญหาบรรดามี แต่ใจนี้ไม่ได้แกว่งตามจนเสียศูนย์  เชื่อว่าถ้า ท่านอาจารย์ ยังอยู่ และล่วงรู้ ท่านคงพูดว่า "ถูกต้อง - พอใจ" เป็นแน่

   ผมบันทึกเรื่องราวทุกฉากทุกตอนไว้ ทั้งในความทรงจำ เป็นภาพถ่าย และเป็นเอกสาร มากบ้างน้อยบ้าง ด้วยหวังจะใช้เป็นสื่อในการถ่ายทอด ให้ความรู้แก่ผู้คนตามโอกาสที่เหมาะสมต่อไป .. อีกไม่นานน่าจะได้ค่อยๆปล่อยออกมาทีละเล็กละน้อยครับ

   สิ่งที่อยากจะฝากไว้ตรงนี้ก็คือ ไม่ว่าอะไรจะผ่านเข้ามาในชีวิต เราเองเลือกได้ครับที่จะ ทุกข์ หรือ ไม่ทุกข์ เคล็ดลับมีครับ บอกให้ก็ได้ว่า ..

  " อย่าเผลอโง่ ไปคิดว่าสิ่งสมมุติที่เราสัมผัสอยู่นั้นนั้นเป็นความจริง " และ " อย่าไป แบก สิ่งที่ท่าน มี ใช้ และ เป็น .. ใช้สอย พึ่งพิง อิงอาศัยได้ แต่อย่าไปแบก "

    เตือนสติตัวเองในแนวนี้บ่อยๆ และ ระลึกถึงความตาย ไว้สม่ำเสมอจะยิ่งดีครับ

    พูดถึงควาสุข ความทุกข์ ว่าเรานั้นเลือกได้ ก็ทำให้นึกถึงเรื่องราวที่กัลยาณมิตรผู้น้อง จากมหาสารคามส่งมาเป็น Forward mail น่าจะไปกันได้ดีกับสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น

   ลองอ่านดูสิครับ

  

หมายเลขบันทึก: 341899เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2010 01:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีคะ อาจารย์

ศิษย์เก่าจันทรเกษม

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ

 

  • สวัสดีค่ะ อาจารย์
  • สบายดีนะคะ  คิดถึงทุกๆ ท่านค่ะ แต่เวลาก็น้อยนิดลงทุกทีค่ะ หายไปกับลูกค้าสระว่ายน้ำบ้าง สวนบ้าง บ้านบ้าง
  • แต่ก็ดีค่ะ ยุ่งมากๆ ก็มีเวลาทุกข์ใจน้อยลง พยายามปลดระวางชีวิตให้เบาลง หวังว่าจะบินได้ในสักวันค่ะ
  • คำแนะนำของอาจารย์ถูกต้องค่ะ คงต้องฝึกทำค่ะ

สวัสดีค่ะท่านอ. แวะมาอ่านบันทึกเราเลือกได้ เป็นบทความที่เตือนสติดีมากค่ะ

- อ่านแล้วอยากกลับไปอยู่บ้าน หุหุ..หนูเลือกได้นะค่ะตอนนี้เลือกมาเป็นครู หลังจากที่ออกจากองค์กรมูลนิธิสงเคราะห์เด็กยากจน และคิดจะกลับไปอยู่บ้าน อิอิ..แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลากลับเพราะติดเรียน แบบนี้เรียกว่าเราเลือกได้ไหมค่ะท่านอ.

- เป็นกำลังใจให้ท่านอ.นะค่ะ เอ..ท่านอ. ได้สอนที่ราชภัฏพระนครหรือป่าวค่ะ เพราะว่าไม่ได้เจอท่านอ.เลย หลังจากจบป.บัณฑิต หนูก็ลงต่อโท แต่ไม่เคยได้พบท่านอ.เลยค่ะ

- ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะเจ้าค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สวัสดีครับอาจารย์

  • แวะมาเมื่อไรก็ได้ข้อคิด
  • อ่านแล้ว อึ้ง
  • ขอบพระคุณครับ

สวัสดีนะครับครู ผมเป็นนักศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ที่ครูมาบรรยายเมื่อวันที่4 เมษา 53 (บ่าย) นะครับ

ผมชอบบันทึกของคุณครูมากเลยครับ มันเป็นความจริงทุกประการที่เราไม่สามารถปฏิเสธได้เลยครับ

ส่งกำลังใจให้ครูนะครับ

บ๊าย บาย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท