คำถามที่ควรหมั่นทบทวนครุ่นคิด...คือ
“เราคือใคร” “เราอยู่ที่ไหน” “เราปรารถนาจะไปที่ใด”
สอบทวนวิสัยทัศน์และระบบคุณค่า
พิจารณาทีท่า ความสัมพันธ์กับผู้เกี่ยวข้อง
และไตร่ตรองสภาพแวดล้อมเป็นเนืองนิตย์
คนและองค์กรย่อมสามารถเรียนรู้ ผ่านวิกฤตและความท้าทายของชีวิต
ก้าวออกจากรอยย่ำของรูปแบบความเคยชินเก่าๆ
เรียนรู้ ปรับตัว
เติบโต
....นี่คือวิถีของคนและองค์กรแห่งการเรียนรู้ ที่จะดำรงชีวิตให้มี “ชีวา”
การเรียนรู้กับการทำงานดำเนินไปร่วมกัน
ดั่งเส้นปอที่ควั่นเป็นเชือกเกลียวเหนียวแน่น ไม่แยกฉีกออกจากกัน
ทำงานไป ศึกษาวิจัยไป จัดการความรู้ไป สรุปบทเรียนไป
ย่อมทำให้เก่งขึ้น ดีขึ้น และมีความสามารถที่จะเป็นสุขได้มากขึ้น
.........................................................................
อักษรคำจากการ์ดอันมีความหมาย
จากกัลยาณมิตร “รักลูก” www.momypedia.com ่
ขอบคุณสำหรับ ข้อความดีดี อยากจะลิงค์แบบนี้จังแต่ Low tech พ่อน้องซอมพอ ช่วยที
สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซอมพอ
ทำงานไป ศึกษาวิจัยไป จัดการความรู้ไป สรุปบทเรียนไป
มาเติมแรงใจไฟฝัน ขอบคุณค่ะ
เราคือใคร อันนี้ตัวอัตตา สำคัญต้องหาให้พบ เมื่อพบก็จงเสริมและสยบมัน (ดั่งการปราบพยัคฆ์หรือมังกร ต้องใช้วิเชียรไหมที่อ่อนโยนแต่แน่นเหนี่ยว)
เราปรารถนาไปที่ใด น่าจะเป็นประตูแห่งการค้นพบ(ท่ามกลาง) หรือ ธงชัย(บั้นปลาย)
เราอยู่ไหน มันแทบไม่สำคัญ ขอให้เราได้อยู่ท่ามกลางกัลยาณมิตร (ดั่งอยู่ในสรวงสวรรค์)
เรียนรู้ ปรับตัว เติบโต ทั้งสามสิ่งมันเป็นเหมือนการปรุงโอสถทิพ หล่อหลอม สรรพยา ขึ้นรูป ยังถือได้ว่าเป็นเคล็ดลับของการมี ชีวา ที่คงไม่ได้หมายความเพียงแค่ชีวิต ที่มีลมหายใจ มันน่าจะได้ถึง เอวา ด้วยซ้ำไป
.................. ร่วมทบทวนและเรียนรู้ ............
สวัสดีค่ะ
ยิ่งศึกษา ยิ่งทำงาน ที่พบธรรมค่ะ
ตามมาจากบันทึกประกาศรายชื่อของน้องมะปรางเปรียว ได้หนังสือของคุณพ่อน้องซอมพอค่ะ
ขอบคุณนะคะ