ว่าด้วยการบริหารเป้าหมาย

คนโง่ คนฉลาด คนเจ้าปัญญา

คนโง่ มักใช้ชีวิตอย่างไร้เป้าหมาย  จึงว่ายไปในโลกกลมๆ แล้ววนกลับมาที่เดิม ต้องเริ่มต้นใหม่ร่ำไปสู่อนาคตที่ไร้ทิศทาง

คนฉลาด มักตักตวงเป้าหมายชีวิตยิ่งใหญ่ ท้าทาย จึงไม่พึงพอใจกับภาวะที่ตนเป็นสักที เพราะดูทีไรก็ยังห่างไกลเป้าหมายเสมอ

คนเจ้าปัญญา ย่อมมีเป้าหมายสูงสุดแห่งชีวิต และมีเป้าหมายน้อยนิดสานสู่เป้าหมายใหญ่ จึงมียันใดแห่งความสำเร็จให้บรรลุเป็นลำดับไป ได้กำลังใจและหรรษาไปตลอดหนทาง