Workshop Note Taker สำหรับเยาวชน (๔): AAR

ตอนที่ ๓

วันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ (ต่อ)

ปิ๊งไอเดียอะไรจะเอาไปใช้ต่อบ้าง
๑๑.๓๐ น.เรา AAR แบบย่อ ถามว่าจากการเรียนรู้ใน ๒ วันนี้ ใครปิ๊งไอเดียอะไรจะเอาไปปรับใช้ที่บ้านที่ชุมชนของตัวเองบ้าง ให้แต่ละคนเขียนจากการตกผลึกความคิดของตัวเอง เขียนเสร็จก็ให้พูดทุกคน...ขอให้ฟังตามที่เพื่อนพูด... ทุกคนพูดบอกว่าได้อะไร ชอบอะไรบ้าง จะเอากลับไปใช้ประโยชน์อย่างไรบ้าง 

ผู้ใหญ่ประทับใจวิธีการของเด็กเล็กๆ บอกว่าชอบไอเดียการเสนองานของน้องที่มีอุปกรณ์มาเสริม (จำลองอุปกรณ์มาให้ดู) ทำให้มองเห็นภาพ เข้าใจได้เร็วขึ้น คนที่พูดยาวสุดมี ๒ คนคือน้องเตยจากวังอ่างและ ผอ.พิณัฎฐา สังเกตว่าน้องเตยจะจดบันทึกตลอด

 

น้องเตยจากวังอ่าง

น้องเตยบอกว่าปิ๊งหลายไอเดีย ๒ วันไม่ใช่เวลาไม่น้อย ไม่น้อยสำหรับการได้มาหลายเรื่อง (๑) เรื่องการทำเกษตรแบบพึ่งตนเอง..ปลูกอะไรโดยไม่มีสารเคมี สร้าง (ทำ) ปุ๋ยด้วยตัวเอง...เอาไปต่อยอดที่บ้านได้ เราสร้างได้ เราไม่เพียงแต่ใช้เองส่งขายก็ได้ การดำเนินงานในหมู่บ้านถ้าเราขายปุ๋ย ถ้าของเราดีจริงใช้ได้ผลจริงต้องพยายามบอกเขาว่าใช่ปุ๋ยเคมีไม่ดีพันพรือ ใช้ปุ๋ยของเรานี่ดีพันพรือ...อย่างไหนได้ผลมากกว่า...ให้เขาแลเลยว่าอะไรได้มากกว่า ชาวบ้านเขาจะสนใจทันทีว่าตรงไหนต้นทุนน้อยกว่ากำไรมากกว่า... (๒)  เรื่องของน้องๆ เรื่องการจับปู น่าจะเอาต่อยอดทำรูปแบบให้ทันสมัย เป็นของบ้านน้องเอง หากระป๋องหาอะไรที่เหมือนๆ กัน สร้างผลิตภัณฑ์ของหมู่บ้าน...คนข้างนอกมาเห็นก็ซื้อกลับ...ถามว่าซื้อจากไหน ซื้อมาจากบ้านของน้อง...(๓) อยากให้ทุกคนกลับไปรวบรวมประวัติความเป็นมาของหมู่บ้าน เรื่องภูมิปัญญาชาวบ้าน รวบรวมเลยรวบรวมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้...ขอให้กลับไปถึงให้รีบทำเลย รวบรวมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้...ต่อไปจะสร้างรายได้และสร้างชื่อเสียงให้กับชุมชน (๔) ป๋องดักเปี้ยว...บ้านพี่ทำไม่ได้ไม่มีเปี้ยวให้ดัก พี่น่าจะกลับไปคิดต่อยอดไปสักนิด...ทำป๋องดักเอนกประสงค์ ว่าหลักการของเปี้ยวก็ไม่แตกต่าง อาจจะดักรอก (กระรอก) ดักนก ดักอะไร...

 

ผอ.พิณัฎฐา

ผอ.บอกความประทับใจเมื่อแรกเห็นน้องเตยลงจากรถ (เพราะย้อมผมแดง) แต่พอได้รู้ข้อมูล ได้รู้จักกัน ได้เรียนรู้ร่วมกัน ก็มองเห็นความพยายาม ความตั้งใจจริง ความตั้งมั่นของกลุ่มเยาวชน (วังอ่าง) ชอบมากๆ นับตั้งแต่การรายงานตัว...น้องแม็ก น้องสมชาย...เยาวชนไฟแรง ระดับผู้นำชุมชน อบต. ลงมาเล่นตรงนี้ด้วย สามารถผลักดันได้...อยากให้ที่บ้านที่ชุมชนเป็นแบบนี้..ยังขาดตรงนี้ เพราะปัจจัยหลายอย่าง ปัจจัยการศึกษา ปัจจัยแนวคิดของชุมชน ผู้นำชุมชน ที่ทำอยู่ อสม. กลุ่มแม่บ้าน อสม. แต่กับกลุ่มเยาวชนยังน้อย...การให้ความรู้ความเข้าใจของอาจารยืและน้องๆ ผู้ช่วย ได้ความรู้ การเรียนรู้จากการฟัง การดูสื่อ... เฉพาะสื่อนี้เพี้ยบเลย...ได้เห็นอย่างน้อยก็เป็นบทเรียน...ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน...จะนำไปพัฒนา...สภาพไม่เหมือนกันแต่มันเอาไปปรับเปลี่ยนได้ เป็นประโยชน์ ยอดปรารถนาอยากจนำเอาแนวเรียนรู้ การดึงแนวคิดดึงความรู้ของคนที่รู้เรื่องราว เอามาบันทึก... เดี๋ยวนี้ไม่มีการสอนเรียงความ... เดี๋ยวนี้ไม่มีการเขียนจดหมายเพราะพูดโทรศัพท์เร็วกว่า ภาษาการเขียนเด็กจะขาดไปมาก อยากจะฝึกตรงนี้แล้วก็เอาไปใช้ได้...เอาไปฝึกการเขียนให้ได้...สรุปสุดท้ายว่าการอบรมคราวนี้เป็นการอบรมที่มีความสุขมากๆ

คุณธวัชอธิบายเพิ่มเติมว่าถ้าสังเกตให้ดีว่ากระบวนการเรียนรู้ ๒ วันนี้ จริงๆ ความรู้อยู่ในตัวคนทุกคนที่เรานั่งคุยกันอยู่ แต่วิธีการ “พันพรือ” ที่ดึงความรู้ออกมาให้ได้ไม่ใช่ผมมาแล้วผมเอาความรู้มาสอนให้มายัดให้เข้าไป...วิธีการแบบนี้เวลาเรากลับไปทำ เวลาเราไปคุยกับใครพยายามดึงออกมา..ให้มาแชร์กัน...

ดิฉันบอกว่าตั้งใจอยากให้เยาวชนทำหน้าที่คุณลิขิตได้ สารภาพว่าเมื่อวานเห็นเด็กเล็กๆ ลงจากรถตู้ก็ตกใจว่าเล็กจัง จะสอนได้หรือเปล่า... แต่ผ่านมา ๒ วัน ประทับใจมาก เด็ก ป.๔ ป.๕ ก็มีความรู้ปฏิบัติ ทำกิจกรรมและเรียนรู้ได้ไม่แพ้พี่ๆ...อยากให้ทุกคนกลับไปรวบรวมความรู้ในพื้นที่ของตัวเอง เรื่องดีในชุมชน ไม่ต้องให้คนข้างนอกไปศึกษาให้ เขียนเองทำได้ลึกซึ้งมากกว่า ได้อารมณ์ ความรู้สึก...จะหาทางให้การสนับสนุนต่อ

เยาวชนจากสุราษฎร์ธานีและวังอ่างต่างร่ำลาซึ่งกันและกัน เด็กไหว้ลาผู้ใหญ่ ต่างขอบคุณซึ่งกันและกัน จบกิจกรรมดีๆ ที่ประทับใจอีกครั้ง ได้สะสมความสุขใจ เรากินอาหารกลางวันร่วมกัน น้องแหม่มเตรียมอาหารว่างและน้ำดื่มให้ทุกคนพกติดตัวไว้กินระหว่างทาง

 

 ถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึก

 

วัลลา ตันตโยทัย

[ตัวแทนเยาว์ชนวังอ่าง]

ขอขอบคุณอาจารย์ และทีมงานทั้งหมด ที่มาไห้ความรู้ และความบันเทิงการเป็นกันเอง(ชอบบรรยากาศภายในห้องเรียน)

********************ตัวแทนเยาว์ชนวังอ่าง*****************

[วัลลา ตันตโยทัย]

ดีใจจังที่เยาวชนเข้ามาให้ความเห็น ใครเอ่ย?

ถ้าสนใจจะใช้บล็อก ยินดีไปสอนให้นะ

อย่าลืมที่บอกไว้ว่าจะเชิญไปงานวันทุเรียนตก คราวนี้ขอกินปลาซิวด้วยนะ (ส่วนกระรอก นก ดินปืน ไม่เอา)

ของฝากความระลึกถึงไปยังประธานฯ สมพงค์ ผญ. อนันต์ และหมออ้อยด้วย

วัลลา