ครูนอกระบบ
นาง ณัฐนิธิ อารีย์ อักษรวิทย์

<เล่าสู่กันฟัง>สัจธรรมะชีวิตมนุษย์


หยุดคิด

 ในกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว ปลาย่อมว่ายทวนน้ำเสมอ
ปลาที่ลอยตามน้ำ ก็มีแต่ปลาตาย
มนุษย์ต้องต่อสู้กับอุปสรรค เหมือปลาว่ายทวนน้ำ
ผู้ที่ปล่อยชะตาไปตามเหตุการณ์
ก็เหมือนคนที่ตายแล้ว

 ว่าวจะลอยขึ้นสูงได้ เพราะเหตุที่ต้านลม
ถ้าหมดลมว่าวก็ตก มนุษย์เราจะขึ้นสูงอยู่ได้
ก็เพราะต้องต่อสู้อุปสรรค
ชีวิตที่ไม่เคยพบอุปสรรค จะหาทางก้าวหน้าไม่ได้เลย

ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง
อุปสรรค คือหนทางแห่งความสำเร็จ
ขอให้เราทั้งหลายพึงใจในการต่อสู้
ยินดีเผชิญหน้ากับศัตรู และกล้าฝ่าฟันอุปสรรค

 ดอกไม้งามได้เพราะ รูปลักษณ์ และสีสัน
คนจะงามได้เพราะ พระธรรม

ยิ้มแย้มอย่างแจ่มใส เห็นใครทักก่อน
นี่คือ.. วิธีแสดงเสน่ห์แบบง่ายๆ แต่ให้ผลมาก

ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้
ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม การแก้ปัญหา เป็นหน้าที่ของชีวิต

การให้อภัยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย
แต่การแก้แค้นลงทุนมาก
   

การสะกิดคุ้ยเขี่ย ความผิดพลาดของผู้อื่น
ปมด้วยของผู้อื่น มีแต่จะทำให้เขาเสียใจ และอาจทำให้เสียมิตร
ส่วนรา.... ไม่ได้อะไรเลย
  

เรายังเคยเข้าใจผิดผู้อื่น
ถ้าคนอื่นเข้าใจเราผิดบ้าง
ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องแปลกอะไร
ทำไมต้องเศร้าหมอง
ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอย่างที่ใครเข้าใจ

อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก
อย่าโกรธไม่เป็นเวลา อย่าโกรธมาก
จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

คนที่ถูกนินทาด่าว่ามีอยู่ทั่วไป ถ้าจะเพิ่มเราเป็นผู้ถูกนินทา
เข้าไปอีกสักคน จะเป็นไรไป

 การนินทาว่าร้ายเป็นเรื่องของเขา
การให้อภัยเป็นเรื่องของเรา
  

การชอบพูดถึงความดีของเขา คือความดีของเรา
การชอบพูดถึงความไม่ดีของเขา คือความไม่ดีของเรา

เราเข้าใจเขาผิด เรายังรู้สึกเสียใจ
เขาเข้าใจเราผิด ถึงเขาไม่พูด เขาก็คงรู้สึกเสียใจบ้างเหมือนกัน

แท้ที่จริงแล้ว เรามีความทุกข์ คนอื่นเขาก็มีความทุกข์
เพียงแต่เขาไม่ได้บอก ว่าเขามีทุกข์ การมีทุกข์  จึงเป็นเรื่องธรรมดาของคน
  

โทษคนอื่นแก้ไขอะไรไม่ได้
โทษตนเองแก้ไขได้

ในโลกนี้ที่เขาฉลาดกว่าเราก็มี โง่กว่าก็มี
รวยกว่าก็มี จนกว่าก็มี สวย หล่อกว่าก็มี
ฉะนั้น อย่าเย่อหยิ่งทะนงตน
หรือโศกเศร้าไปเลย
  

ความโกรธไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป มันจะมาตอนเราเผลอเท่านั้น
ถ้าเรามีสติ ความโกรธจะเข้ามาไม่ได้เลย

ดวงจันทร์ยังมีข้างขึ้นข้างแรม
ดวงอาทิตย์ยังมืดมิดบางคราว
น้ำยังมีขึ้นมีลง นกยังบินสูงต่ำ
เช่นเดียวกับชีวิตคน ย่อมมีสูงต่ำบ้างธรรมดา
  

พอเขาชั่วก็ติเตียน พอเขาดีก็ริษยา
พอเขาตกต่ำก็เหยียบย่ำ คนเช่นนี้หาสุขได้ยากยิ่ง
 

วิธีจัดการกับศัตรูได้ดีที่สุด คือการให้อภัย...

ในโลกนี้ที่เขาฉลาดกว่าเราก็มี โง่กว่าก็มี
รวยกว่าก็มี จนกว่าก็มี สวย หล่อกว่าก็มี
ฉะนั้น อย่าเย่อหยิ่งทะนงตน หรือโศกเศร้าไปเลย
  

ความโกรธไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป มันจะมาตอนเราเผลอเท่านั้น
ถ้าเรามีสติ ความโกรธจะเข้ามาไม่ได้เลย

ทำให้ตนเองสดใสได้ ด้วยการยิ้มให้ตนเอง
ทำให้คนอื่นสดใสได้ ด้วยการยิ้มให้เขา
การยิ้มไม่ต้องลงทุนอะไรเลย
แต่สร้างความสดใสได้มาก

อยากรู้ว่าเขาเป็นคนเช่นไร
ให้ดูจากเพื่อนสนิทของเขาก็ได้

คนไม่ดี มักสนใจในความไม่ดีของคนอื่น
คนดี มักสนใจในความดีของผู้อื่น

ดอกไม้สวยมีไว้ล่อแมลง
คำลวงมักไพเราะ
การตัดสินว่าใครดีใครชั่ว
เพียงอาศัยรูปกายภายนอก
คำอ่อนหวาน....
ย่อมผิดพลาดได้ง่าย

ไม่ว่าเรื่องที่ทำยากเพียงใด ขอเพียง...
มีความเชื่อมั่นในตนเอง
มีเจตนาแรงกล้าที่จะทำ
นั่นเท่ากับว่าสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว
  

ไม่มีใครชอบคำติเตียน ไม่มีใครชอบคำนินทา
ไม่มีใครชอบคำด่า  แต่ทั้งหมดนั้นทำให้คนได้ดีมามากต่อมากแล้ว

ถ้ายังหามิตรที่ดีไม่ได้ อยู่คนเดียวยังดีกว่า
อยู่คนเดียวยังปลอดภัยกว่าคบมิตรที่เลว

ในการคบคน ศิลปะใดๆ ก็สู้ความจริงใจไม่ได้
  

จงประหยัด คำติ แต่อย่าตระหนี่ คำชม
  

เขาด่าว่าเราไม่ถึงนาที เขาอาจลืมไปแล้วด้วย
แต่เรายังจดจำ ยังเจ็บใจอยู่...นี่เราฉลาดหรือโง่กันแน่


มิตรภาพอาจต้องใช้เวลาสร้างหลายปี
แต่การทำลาย อาจทำได้ในนาทีเดียว ถ้าไม่ระวังวาจา

การคิดดี ทำดี พูดดี เป็นการให้พรตัวเอง
ซึ่งเป็นพรที่ประเสริฐ ยิ่งกว่าพรใดๆ ในโลก
  

ถ้าคิดทำความดี ให้ทำได้ทันที
ถ้าคิดทำความชั่ว ให้เลิกคิดทันที
ถ้าเลิกคิดไม่ได้ ก็อย่าทำวันนี้
ให้พลัดวันไปเรื่อยๆ
  

สิ่งที่เรียกกันว่า โชคร้าย ไม่ได้มีมาทุกวัน
ขอเพียงตั้งสติให้มั่น มีจิตใจที่เข้มแข็ง
โชคร้าย ก็จะจากไปอย่างรวดเร็ว
และสิ่งที่เรียกว่า โชคดี ก็จะมาแทนที่

ทำงานเพราะต้องทำงาน
กับทำงานเพราะรักงาน
ให้ความรู้สึกที่ต่างกัน
และให้ผลงานที่ต่างกันด้วย
   

ถ้าก้าวพลาดไปหนึ่งก้าวจะเป็นไร
เพราะยังมีก้าวใหม่ที่มั่นคง

เมื่อเกิดเป็นคน ต้องอยู่ร่วมกับคน
จึงต้องกระทบกระทั่งกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา
  

คำชมนั้นแสนหวาน ใครๆก็ชอบ
คำตินั้นขม ไม่มีใครชอบ
แต่ผู้มีปัญญา สามารถนำคำติ
มาแก้ไขพัฒนาตนเองได้

ทำงานเพราะต้องทำงาน
กับทำงานเพราะรักงาน
ให้ความรู้สึกที่ต่างกัน
และให้ผลงานที่ต่างกันด้วย
   

ถ้าก้าวพลาดไปหนึ่งก้าวจะเป็นไร
เพราะยังมีก้าวใหม่ที่มั่นคง



คำสำคัญ (Tags): #อยู่ที่ใจ
หมายเลขบันทึก: 336834เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2010 20:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ทวีปัญญาค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ

ชอบข้อคิดนี้มากเป็นพิเศษค่ะ "ในการคบคน ศิลปะใดๆ ก็สู้ความจริงใจไม่ได้"

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท