ก่อนนั้นในหมู่นักเรียนประจำ เสื้อชุดสีฟ้า แถวท่าเขียวไข่กา
มีเรื่องพูดเล่น ตลกขบขัน สืบทอดกันมา ใจความว่า
หากมีหนีงสือเล่มนี้ ติดกาย ฦาได้เอาไว้ใต้หมอนหนุนนอนยามหลับ หรือไว้ต้มอาบ และดื่มแล้ว ไซ้ร จะพบกับความเจริญอย่างยิ่งยวด
อิอิ ++ ไม่น่าแปลกเลยที่ป้าอี๊ดจะต้องมีไว้ในครอบครอง ซ๊ากกก กะ หน่อย
แอะ..คิดว่าของจริง.. อ๊ะเปล่าหล่ะ ซี้
พิมพ์ปี 17 เชียวนา ...ของเก่า...น่าได้หลายตังค์
ปีนั้นเขาขายราคา สามสลึง = เจ็ดสิบห้าสตางค์ (สมัยนั้นเอ่ยราคานี้ หนุ่มๆ หน้าแดงเดินหนีไปเลย - ไม่รอฟังให้จบก่อน ร็อก)
นั่น .. จะว่าแก่แล้วแก่เลย ของใหม่ก็ซื้อจร้า
เล่มนี้กะจะเอามาย่อย - ทำครีมทาผิว กันเหี่ยว
ก่อนโน้น สามหลึง ...ตอนนี้ ร้อยสี่สิบหลึง
มูลค่าเพิ่มขึ้น 4,566 % คิดเป็นสลึง ก็มาก อ่ะดิ
จะคิดเก็บอะไร ก็รีบๆ คิดซะ ..ช้าจะไม่ทันกาล
ปัจจุบัน.. ป้าอี๊ด.. เก็บแต่ดอก ( อิอิ ) ..ไม้ .. น่ะ
เล่มแรกถ้าต้ม กิน ดื่มไปซะ .. ป่านนี้
ดั้น (ย่อมาจากดิฉัน อิอิ) มาเก็บไว้ เลยกำไร สามสิบสี่บาทหลึง
นะน้าหนึ่งนะ , นะป้าตุ๊กนะ ว่าไม๊
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ทุกท่านค่ะ
สวัสดีคะ
แวะมาดูหนังสือที่อายุมากกว่าตัวเอง ฮี๊ ๆๆ
มีหนังสือในครอบครองอยู่หลายเล่ม
ที่อายุเยอะ(กว่าเรา) แล้วรู้สึกภูมิใจที่มี(และไม่อยากให้ใคร....55)
จริงง่ะ...ต้องเรียกว่า ...นู๋me_tuk
แทนป้าตุ๊ก น่ะน๊า