วางลงเป็นสุข

วางลงเป็นสุข

   ก่อนอื่นผู้เขียนขอออกตัวก่อนเลยว่า เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือมากนัก แต่ผู้เขียนชอบที่จะฟัง...ฟังในสิ่งที่บุคคลอื่นเสนอแนวความคิด และวิเคราะห์ประเด็นต่าง ๆ โดยเฉพาะ เรื่องของความสุข...ความรัก...และความเป็นอิสระ

    และในบทความนี้ผู้เขียนหยิบยกมาจากบันทึกของคนคนหนึ่งที่เขาได้บันทึกไว้จากหนังสือที่ชื่อว่า"วางลงเป็นสุข" ซึ่งผู้เขียนอยากจะเชิญชวนให้ผู้ที่เข้ามาอ่านทุกท่านได้ร่วมกันแสดงความคิดเห็นด้วยกันนะคะ

**คลายมือของคุณออก...โลกทั้งใบอยู่ในมือคุณ**

        ทุกสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง...นั้นเป็นจริงแท้

        จงสังเกตชีวิตของคนเรา...มีตัวแปรที่นับไม่ถ้วน

        อาจกล่าวได้ว่า...ความเปลี่นแปลงนั้น เกิดขึ้นได้เสมอ

        สุขภาพ..การงาน...ความรัก  แม้กระทั่ง..ชีวิต...

***คนโบราณกล่าวว่า...

        ไม่ประหวั่นต่อความรักและความชัง..ทัศนาดอกไม้ผลิบานและโรยราในสวนอย่างผ่อนคลาย..

        เมินเฉยต่อลาภยศ สักการะ...ปล่อยใจไปตามก้อนเมฆลอยละล่อง..สามารถสงบนิ่งได้เสมอ

 

       บางอย่างหากไม่ควรจะครอบครอง..ก็จงเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง เราก็จะมีจิตใจที่สงบ

       บางครั้งการดึงดันก็ไม่สู้ปล่อยวาง..มันอาจจะลดความเจ็บปวดและผิดหวัง

       การที่จะทำการใดๆ ที่สำคัญคือ หยิบขึ้นได้และปล่อยวางเป็น ยามที่จุดมุ่งหมายที่เราแสวงหาไม่อาจเป็นจริงได้..เหตุใดจึงไม่ถอนตัวอย่างเด็จขาด เพื่อผลดีในวันพรุ่ง...

      การปล่อยวางในเวลาอันเหมาะสม ถือเป็นทางเลือกอันชาญฉลาดที่สุดในชีวิต....

 

**ท่านผู้อ่านท่านใดที่มีที่อ่านบทความแล้ว

ช่วยแสงความคิดเห็นด้วยนะคะ..

เพราะว่าเป็นการเขียนบล๊อกครั้งแรกของผู้เขียนเอง

....ขอบคุณค่ะ**