hacc forum ครั้งที่ 3 ที่โคราช


เราไม่เคยลึกซึ้งมากนักเกียวกับสิ่งแวดล้อมที่ทำให้มีผลต่อจิตใจทั้งผู้ป่วยและญาติ

เดินทางจาก โรงพยาบาลสีชมพู ตั้งแต่ ตี 4 เพื่อไปร่วมงาน HACC  Forum ครั้งที่ 3 ที่โคราช  ไม่เคยไปฟังเกี่ยวกับ HA  มาก่อน  ครั้งนี้ หัวหน้าพาติดสอยห้อยตามไปด้วย  เพราะ วัน พฤหัส และ วันศุกร์ ไม่มีคลินิก

ให้บริการ  เลยมีโอกาสได้ไปโคราช  ไปทั้งหมด 6 คน จึงได้ขอรถตู้ รพ.พร้อม พขร.ไปด้วย รู้สึกว่าโชคดีหลายอย่าง  ถ้าเก็บมาเล่าให้ฟังก็ประมาณนี้และค่ะ

 ความโชคดีเรื่องที่ 1   ได้มีโอกาสได้ฟังเกี่ยวกับ  SHA เล็กน้อยในหัวข้อ   Helling  environmenge ซึ่งปกติ เราไม่เคยคิดลึกซึ้งมากนักเกี่ยวกับ สิ่งแวดล้อมที่ทำให้มีผลต่อจิตใจทั้งผู้ป่วย  ญาติ และตัวเจ้าหน้าที่เอง แต่วันนี้ได้มีโอกาสได้รับฟังคุณหมอ ผู้อำนวยการ โรงพยาบาลประทาย ท่านพูดดีมาก เกี่ยวกับการเยียวยาจิตใจผู้ป่วยและญาติ จากการปรับสิ่งแวดล้อม เล็กน้อย แต่ทำให้ผู้ป่วยและญาติรู้สึกผ่อนคลายขึ้น  เจ้าหน้าที่เองก็มีความสุขจากการทำงาน ทุกคนรู้สึกว่างานที่ทำมีคุณค่า มีความภูมิใจในงานที่ทำ  (โดนใจมาก อยากให้ รพ.สีชมพูจัดแลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบนี้บ้าง แลกเปลี่ยนความรู้สึกดีๆจากการทำงาน แรงบรรดาลใจในการทำงาน  บรรยากาศในการทำงานอาจจะดีขึ้น ทุกคนจะได้รู้สึกภูมิใจในตัวเอง ไม่ใช่ทำงานตามหน้าที่ไปวันๆ )

ความโชคดีที่ 2 ได้รู้จักพี่ท่านหนึ่งจาก รพ.สุรินทร์  ท่านจัดบูธ ในเรื่อง รองเท้าสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน และผู้ที่มีปัญหาการลงน้ำหนัก ท่านจะเป็นผู้ที่ดูแล และตัดรองเท้าให้ เพื่อให้เหมาะสมสำหรับการรับน้ำหนักของเท้าคุยกับท่านแล้วจึงรู้ว่าเป็นคนขอนแก่น (คนบ้านเดียวกัน) และท่านยินดีที่จะเป็นผู้สอนเรื่องการตัดรองเท้าเบาหวานให้ และ เป็นที่ปรึกษาให้  ขอให้ทำโครงการไปศึกษาดูงานที่รพ.สุรินทร์เพราะอุปกรณ์ท่านอยู่ที่สุรินทร์  เราก็เลยถามว่าทำไมไม่ย้ายกลับมาที่ขอนแก่น  ท่านตอบว่ารพ.สุรินทร์ให้อะไรกับท่านเยอะมากทำให้เกิดความผูกพันกันโดยไม่รู้ตัว  พอจะย้ายก็เกิดความเกรงใจ ทำให้ไม่กล้าที่จะขอย้าย  สิ่งนี้เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับผู้บริหารโรงพยาบาลมากๆ

ความโชคดีที่3 ได้มีโอกาสไปเที่ยวสวนมะม่วงงามเมืองย่าที่ อ.ปักธงชัย  ได้เห็นกาวิจัย และปลูกมะม่วงในพื้นที่ ที่ไม่น่าจะมีการเจริญเติบโตได้ดี เป็นดินทราย และเป็นหินลูกรัง แต่สามารถปลูกได้ผลผลิตที่ดี  เจ้าของสวนท่านเป็นผู้ที่คิดและวิจัยตลอดระยะเวลา 16 ปี กว่าจะได้เป็นมะม่วงพันธุ์ งามเมืองย่า  ได้เห็นถึงความภูมิใจของคนไทยที่มีมะม่วงลูกใหญ่ๆ ราคาดีๆ ส่งออกขายเมืองนอก  พี่แอนซึ่งเป็นพี่ที่ไปด้วยกันถามท่านว่า แล้วต่อไปจะไม่ล้นตลาดหรือ  ท่านตอบว่าท่าจะกำหนดให้มีผู้ปลูกแค่ 150 เจ้า เจ้าละ 1 ไร่ ๆละ 400 ต้น ถ้าใครสนใจไร่ละ 80,000 บาทเอง ท่านจะเป็นที่ปรึกษาและดูแลรวมทั้งรับซื้อผลผลิตให้  เป็นอาชีพที่น่าสนใจมาก เราจึงลองซื้อมาปลูกคนละ 2 ต้นๆละ 200 บาท  จะลองดูว่าผลผลิตจะเป็นอย่างไร เผื่อว่าอยากเปลี่ยนอาชีพ  หรืออาจจะเป็นอาชีพเสริมต่อไปในอนาคต

ความโชคดีที่ 4  ได้ไปเที่ยวด่านเกวียนตอนขากลับ ชอบมากเพราะเป็นคนชอบจัดสวน เพิ่งจะเคยไปครั้งแรก  เห็นแล้วมีความสุข ราคาไม่แพงถ้าเปรียบเทียบกับที่เขานำมาขายที่บ้านเรา สวยๆทั้งนั้นเลย  ได้มาเป็นที่ระลึกหลายตัวเป็นรูปปั้นตุ๊กตารูปร่างอวบอั๋น หลายตัว วัวน้อยอีก 1 คู่  ถ้าเราได้ซื้อในสิ่งที่รัก และชอบความรู้สึก Happy อย่างนี้นี่เอง มิน่าคนถึงชอบซื้อหวย ทั้งๆที่รู้ว่ามันเสียตัง  แต่ในเมื่อความชอบของคนไม่เหมือนกัน  ความคิดจึงต่างกันนี่ก็เป็นธรรมะเหมือนกัน

   จากการมาประชุมครั้งนี้ ได้เรียนรู้อะไรตั้งหลายอย่าง ทั้งใน และนอกห้องประชุม และได้อะไร ๆดีตั้งหลายอย่างกลับไปฝากชาวสีชมพู  ถือเป็นความโชคดีจริงๆที่ได้มาครั้งนี้ค่ะ

หมายเลขบันทึก: 326367เขียนเมื่อ 9 มกราคม 2010 22:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2012 12:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีค่ะอาจารย์พอลล่า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม กุมภาพันธ์นี้อาจารย์จะมาเยี่ยมชม รพ.สีชมพูรึเปล่าคะ ยินดีต้อนรับอาจารย์และคณะค่ะ หนูและเพื่อนๆร่วมงานจะพยายามไม่กลัวการถูกประเมิน เพราะมั่นใจว่าคนสวยต้องใจดีจริงรึเปล่าคะ อิ อิ

เราเองก็ชอบจัดสวนในมุมตึกERของเรา..อยากให้โรงพยาบาลสวยๆคนไข้เข้ามาแล้วรู้สึกว่าเหมือนไม่ใช่รพ.

อยากให้คนไข้ต่างจังหวัดมี รพ.สวยๆเหมือนรพ.เอกชนในกรุงเทพบ้าง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท