เด็กไร้สัญชาติกับศูนย์เด็กก่อสร้างเดอะพาร์คแลนด์ ตากสิน-ท่าพระ

เด็กไร้สัญชาติกับศูนย์เด็กก่อสร้างเดอะพาร์คแลนด์ ตากสิน-ท่าพระ (ตอนที่ 2)

         ศูนย์เด็กก่อสร้างเดอะพาร์แลนด์ ตากสิน-ท่าพระ กลุ่มเด็กไร้สัญชาติอีกกลุ่มหนึ่งที่มาเรียนรู้ที่ ศูนย์เด็กก่อสร้าง คือกลุ่มเด็กเขมร ที่ติดตามพ่อแม่มาอยู่ในแหล่งก่อสร้าง แต่เด็กกลุ่มนี้ค่อนข้างที่จะกลัว ไม่ค่อยพูดคุยกับใคร ชอบเก็บตัว แต่สิ่งที่เด็กเขมรชอบมากคือการมาเรียนที่ศูนย์เด็กก่อสร้าง  เด็กกลุ่มนี้จะมาคอยครูที่ศูนย์เด็กก่อสร้างแต่เช้า จำนวนมากถึง 10 กว่าคน โดยแยกออกเป็น 2 กลุ่ม คือ

          กลุ่มเด็กเล็ก กลุ่มแม่และเด็กอ่อน ซึ่งมีจำนวน 4 รายด้วยกัน แต่ 1 ราย เป็นเด็กที่ขาดสารอาหาร เป็นเด็กที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง  เวลาเดิน หรือพัฒนาการของเด็กคนนี้ไม่ได้เป็นไปตามวัยอันควร สิ่งที่ครูจะเสริมให้อย่างชัดเจนคือ คือเรื่อง นม อาหารเสริม พร้อมทั้งการกระตุ้นให้พาเด็กไปหาหมอที่ศูนย์ส่งเสริมสาธารณะ เพื่อไปฉีดวัคซีน และการกระตุ้นให้แม่ดูแลเป็นพิเศษเรื่องอาหารการกินของเด็กคนนี้

          กลุ่มเด็กกลาง ที่อยู่ในช่วงอายุ 4-13 ปี  เป็นกลุ่มเด็ก จำนวน 6 คน เป็นกลุ่มเด็กผุ้หญิงมากกว่าเด็กชาย และอยู่ในช่วงที่คุณครูค่อนข้างเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของเด็ก เพราะเด็กเริ่มจะเป็นสาวกลัวถูกหลอกเป็นอย่างมาก เด็กกลุ่มนี้ค่อนข้างเก็บตัว พูดน้อยมาก เพราะมีปัญหาเรื่องการสื่อสารกันระหว่างครูที่ศูนย์เด็กก่อสร้างกับเด็ก  ถึงแม้ครูไพโรจน์ จันทะวงศ์ จะเป็นครูที่อยู่ศรีสะเกษ แต่ก็พูดได้เป็นบางคำ  แต่บางครั้งต้องสื่อสารกันด้วยภาษามือ และการเดาว่าจะพูดอะไร  แต่สิ่งที่เห็นจากเด็กกลุ่มนี้ คือการตั้งเรียนเป็นอย่างมาก  มากกว่าเด็กไทยเสียอีกที่อยู่ในบ้านพักกรรมกรก่อสร้าง  พ่อแม่คนไทยรักลูกมากเกินไป จนไม่ให้ลูกต้องได้เรียนรู้  ซึ่งตรงกันข้ามกับเด็กไร้สัญชาติที่มาเรียนที่ศูนย์เด็กก่อสร้าง  พกความตั้งใจเรียน และความอดทน ความขยันหมั่นเพียร ที่จะเรียนรู้ภาษาไทย  ทั้งการเขียน การพูด การอ่าน

          พ่อแม่ของเด็กเขมรกลุ่มนี้ เข้าเมืองมาอย่างผิดกฎหมาย แต่ผู้รับเหมาก่อสร้างได้ขออนุญาตการใช้แรงงาน ที่สำนักงานเขต และกรมแรงงาน อย่างถูกต้องตามกฎหมาย สิ่งที่พบอีกประการหนึ่ง คือค่าใช้จ่ายของแรงงานกลุ่มนี้ไม่พอกับค่าใช้จ่าย  คนงานจึงใช้จ่ายกันอย่างประหยัด มัธยัสถ์ และตั้งใจในการทำอย่างเต็มที่