เพื่อน.......วัยเด็ก
วันนั้น เป็นวันเปิดเทอมใหม่ สำหรับเด็กป.2 จากบุรีรัมย์ มาต่อป.3 มาต่อ ป. 3 ที่
โรงเรียนวัดท้ายตลาด โรงเรียนใหม่ที่ฉันได้มาอยู่อุตรดิตถ์ ไปโรงเรียนวันแรกกลัว
มากจนอยากจะร้องไห้ ไปครั้งแรกมีเพียงพี่สาวคนเดียวที่ ฉันรู้จัก
ฉันได้อยู่ห้อง ค คุณครูประจำชั้น ชื่อคุณครูถวิล เขี้ยวงา (ขอโทษนะคะถ้าจำนาม
สกุลผิด)
นั่งโต๊ะตัวหลังสุด มองไปในห้องรู้สึกแปลกๆ มีเพื่อนๆ ผู้หญิงมาคุยด้วย ชื่อ
สุภา นามสกุลจำไม่ได้ และจะเป็นคนคอยช่วยเหลือฉันตลอด พอเริ่มคุ้นกับเพื่อนๆ ก็มี
เพื่อน หลายๆคนมาเล่นด้วย ครั้งแรกที่เล่นกัน คือไล่จับ การละเล่นที่ตอนเด็กฉันเล่นไม่
เป็นกับเขา คือ กระโดดยาง เพื่อผู้หญิงเขาเล่นเป็นหมดทุกคน แต่ฉันนั่งดูเขาเล่น บาง
ครั้งช่วยเขาจับยาง เพราะฉันไม่กล้ากระโดด กลัวเจ็บ เพื่อนที่จะเล่นด้วยกันประจำ
ชื่อกาญจนา อุ่นเรือน อังชัน เหน่ง (เปลี่ยนชื่อแล้ว ชื่อ เรณู) บุญเรือง (เปลี่ยนชื่อ
เป็นกนกกาญจน์) กาญจนาเป็นคนใจดี ช่วยเหลือฉันตลอด และเป็นคนที่ชวนเพื่อนคน
อื่นให้มาเล่นกับฉันเธอเรียนจบแค่ป 4 ไม่ได้เรียนต่อ อุ่นเรือนก็เล่นด้วยกันแต่ไม่ค่อย
สนิทเท่าไร (มาสนิทตอนโต)
อังชัน นักเล่านิทานประจำห้อง ไม่ว่าแต่นิทาน หนังละครที่เธอได้ดูมาเธอก็เล่าได้อย่าง
ยอดเยี่ยม สกดความซนของเพื่อน(ผู้หญิง)ได้เลย ตัวละครของเธอ แต่ละตัว
มีมากมายจนล้นฉาก เพราะเธอคว้า ยางลบ ไม่บรรทัด ดินสอของเพื่อนคนไหนได้
เป็นตัวละครของเธอหมด ถ้าเล่าไม่จบ เพราะครูเข้ามาสอนก่อนเธอก็สามารถเล่าต่อวัน
ต่อไป
เพื่อนที่ทำให้ฉันเป็นคนเข้มแข็ง ใจกล้ามากชึ้นช่อสมปอง เป็นเด็กผู้หญิง ผอม แกร่ง
ปากร้าย ชอบหาเรื่องเพื่อน มีอยู่วันหนึ่ง ฉันทะเลาะ อะไรกับสมปองก็จำไม่ได้
เราสองคนตีกัน ฉันดึงผมสมปองติดเด้มกำมือ สมปองจึงหยุดตีฉัน ทำให้ฉันใจกล้ามากขึ้น ไม่กลัวใครจนเกินไป แต่ฉันไม่เคยรังแกใครก่อน.................
ความเห็น (4)
มีตอน 2 มั๊ยครับ...จะติดตามอ่าน !!!
มีค่ะ ติดตามต่อนะคะ
ดูจากข้อความที่ว่า "........เป็นเด็กบุรีแกลบ (บุรีรัมย์นั่นแหละค่ะ)" แสดงว่าเป็นคนมีอารมณ์ขัน...เลยส่งภาพอารมณ์ขันมาฝาก
ขันจริงๆ เอ้กอีเอ้ก เอ้กๆๆๆๆๆๆ 555555