แพรฟ้า...ห่มใจ
ปล่อยหัวใจดวงน้อยลอยละล่อง
เลาะเลี้ยวท่องห้วงหาวสุดดาวเหนือ
หอบธารรื่นชื่นฝันมาปันเจือ
หากใจเชื่อตรงกัน.....จักพลันพบ
คลี่ดอกสุขที่เคยรำเพยกลิ่น
ซับธารรินลิบลี้ที่ตาสบ
คืออณูเนื้อใจไร้ทำนบ
วิมานลบลับฟ้า...ไกลตาแล้ว
สวนสวรรค์ลี้ลับสลับโศก
ฤ หล้าโลกโยกกลับสลับแถว
โอบกอดซบดาวไว้กลับไร้แวว
หรืออาจแคล้วคลาดกันนิรันดร์กาล
หมายโยงใจไล้เรียวกับเคียวฟ้า
ฝังเหว่ว้าคนจรก่อนล่วงผ่าน
ระฆังทองหยอกฉายระบายลาน
ปิดตำนานแสงนวล...ชวนปวดร้าว
เกลี่ยดอกโศกร่วงลานสะท้านภพ
เซ่นสมทบหมื่นวันอันเหน็บหนาว
คลี่แพรฟ้าห่มใจคืนไร้ดาว
อาจเกี่ยวน้าวใจคนึง....คิดถึง...ใคร
คำสำคัญ (Tags): #กิ่งไผ่ใบหลิว
หมายเลขบันทึก: 317483เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2009 18:30 น. ()ความเห็น (3)
คิดถึงใครอยู่นะ
ขอบคุณกลอนไพเราะเพราะพริ้ง
แพรฟ้า...ห่มใจค่ะ
- หวัดดีอตอนค่ำค่ะ....ครูอิ๊ด
- อารมณ์ศิลปินบรรเจิดกระทันหันค่ะ...อิอิ
- ขอบคุณที่มาทักทายเสมอๆนะคะ
ใครคนไหนหนอ...