SHA...กับความภาคภูมิใจของ Song Hospital
โรงพยาบาลสองเป็นโรงพยาบาลที่ได้รับการคัดเลือกเข้าโครงการ SHA ของ สรพ. เราจึงสมัครเข้าร่วมกิจกรรม SHA Conference & Contest ที่ เชียงใหม่ ตามโควตา 4 คน และได้รับโควตา “งานวิจัย SHA” อีก 2 คน ก่อนไปงานจริงๆได้รับการตอบรับว่า นิทรรศการได้รับการคัดเลือกอีก จึงเพิ่มโควตาการเข้าร่วมประชุมครั้งนี้ เป็น 7 คน จริงๆแล้วจะสมัครเข้าร่วมกิจกรรมอีกหลายคน แต่ด้วยการจำกัดของบุคลากรในโรงพยาบาลขนาด 30 เตียง เช่นที่เราเป็น ก็คงได้เข้าร่วมกัน 7 คนค่ะ ทุกคนที่มาพร้อมที่จะนำไปขยายให้กระจายทั่วโรงพยาบาลสอง และทุกคนต่างก็เก็บเกี่ยวรายละเอียดกันอย่างขะมักเขม้น และประทับใจกับงานอย่างสุดซึ้ง ลองไปดูบรรยากาศดูนะคะ
การพัฒนาจิตวิญญาณกับการดูแลด้านสุขภาพ
What ever will be will be..........เสียงเพลงเพราะๆจากนักเรียนร.ร.ศรีสังวาลย์
ชาว SHA-SONG
นิทรรศการ "คุณค่าวิถีไทย สปาไทยบ้านเฮา"
มีผู้ให้ความสนใจมากมายเชียวค่ะ แทบไม่เห็นผู้บรรยายประจำบูธเลยล่ะ
ปลื้มสุดๆ...อ. แม่ต้อย มาชมนิทรรศการของเรา
ปลื้มพิธีกร ร้อยตรีพร้อมคู่สาวเครือฟ้า และ อ. นพ. ดร.โกมาตรจึงเสถียรทรัพย์
ปลื้ม สรพ. อ.อาภากร อ. แม่ต้อย ปลื้มเพื่อนต่างศาสนาพี่ สริยา จาก ร.พ.เชียงราย
ปลื้ม อ.พอลล่า ปลื้ม อ. แม่ต้อย
ปลื้มนักร้อง ขอร้องเอง.....
ปลื้มกันเอง.....
คู่ DUO ได้อยู่ต่องานวิจัยกับ สรพ.
บรรยากาศ ข้อตกลงของนักวิจัย
"พี่แดง"ผู้ร่วมกิจกรรมเสียงสะท้อนจากผู้รับบริการสถานพยาบาล
ชื่นชม การมีคุณค่าของ "พี่แดง"
We are Song Hospital
แล้วจะมาแลกเปลี่ยนการเข้าร่วมกิจกรรมแต่ละ ช่วงรายการ ซึ่งมีรายละเอียดมากมายเชียวค่ะ "น้ำตาร่วงแบบไม่รู้สึกตัวเลยเชียวล่ะ" ติดตามต่อนะคะ
เก็บมาเล่าโดย SHA-SONG/SIRIWAN
ความเห็น (14)
เห็นความมีชีวิตชีวาของบุคลากรทางสายสุขภาพเเล้ว ชื่นชมมากครับ มาตรฐานใดก็ตามหากยึดมั่นเข้ามาเป็นหลักใหญ่ในการประเมินองค์กรเเล้ว ผมคิดว่านอกจากจะไม่ยั่งยืนเเล้ว ความสำเร็จที่ได้ก็ไม่ได้ใจคน
SHA น่าจะเป็นทางเลือกหนึ่งของการทำงานคุณภาพ ผ่าน Humanized health care ผ่านวิถีการทำงานที่ "งาม ดี จริง" ของคนทำงานด้านนี้ครับ
ให้กำลังใจครับ ชาว รพ.สอง ครับ
พบกันอีกครั้งที่ HA forum ปี ๕๓ ที่ กทม.ครับ
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
- ขอบคุณค่ะ อ.เอก ที่เป็นกำลังใจ
- คุณท้องฟ้า เพื่อน ร.พ.ใกล้เคียงชื่นชม อ. เอก ประจำเลยค่ะ แต้ๆ นา...
SHA-SONG/SIRIWAN
มาชื่นชม รพ สองค่ะ
เข้าฟังเรื่องที่น่ารู้ต่าง ๆ จากห้องนั้น ไปห้องนี้ สนุกค่ะ พอ พัก เบรค ก็รีบมาที่จัดนิทรรศการ เพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับงานที่นำเสนอในโปสเตอร์ วันที่ 2 ของงานนี้สิ ตื่นเต้น......... ต้องมีการpresent. ต่อหน้าอาจารย์ที่มาตรวจเพื่อให้คะแนนแต่ละแห่ง แต่ก็รู้สึกสนุกนะ......./ noot....LR
ดีครับ จะได้พัฒนารสชาดชาให้อร่อยขึ้น
น่าสนุกนะคะ อยากไปด้วยจัง
สวัสดีค่ะ
- ตามมาชื่นชมยินดี กับ รพ.สองด้วยคนค่ะ
ว้าววววววว พอลล่ามาช้าไปนิดนึงส์....อิอิ
น่ารักจังเลยค่ะชาวรพ.สอง
SHA...ล๊อตนี้ ฮื่ม.......อร่อยๆๆๆๆๆๆฮิๆๆๆอิจฉาจังเลย คุณKumfunรู้จักน้องเอก แล้วนะ คนแรกที่มาเยี่ยมSHAล๊อตนี้ไง..
ถึงไม่ได้ไปร่วมในงานแต่อ่านแล้วสนุกค่ะ เหมือนได้ไปด้วยเลย รพ.สองของเรา เยี่ยมมากๆๆ / pattarin_om
ท่าทาง..จะแฮ๊ปปี้กันสุด.สุด เห็นฟัน( ที่เหลือ )ครบทุกซี่ กันทุกคนเล๊ย../juey
วิ้ววววววววววววว
ร่วมด้วยช่วยกันทกๆคน SHA ของโรงพยาบาลสองก็จะยั่งยืนตลอดไป และวันที่ 6 นี้พวกเราชาวรพ.สอง จะได้ต้อนรับแม่ต้อยจากสรพ. ยินดีต้อนรับจากพวกเราชาวรพ.สองค่ะ อำไพ
หนังม้วนเก่า ???
พอเริ่มย่างเข้าเดือนมีนา ก็เริ่มมีความรู้สึกเก่า ๆ ของปีที่แล้วกลับคืนมา
กลุ่มคนเสื้อแดงเริ่มประสานกำลังขยับเขยื้อน เคลื่อนมวลชน
พร้อมกับนายโรเบิร์ต อัมสเตอร์ดัม ลูกจ้างทักษิณ ดำเนินการเรื่องกฎหมาย
ฟ้องศาลโลก (ที่ยังไม่ทันไรก็ส่อเค้าจะล่มซะแล้ว)
ส่วนอดีตนายกทักษิณเองก็เริ่มโฟนอินถี่ขึ้น พร้อมประกาศก้อง "คนอย่างผม
ถ้าถูกรังแก ไม่มีทางยอมใคร"
(แต่ไม่ยักพูดถึงสิ่งที่ตนรังแกประเทศชาติและประชาชนเอาไว้พอสมควรเช่นกัน)
แล้วสิ่งที่ทำให้เกิดความรู้สึกเก่า ๆ ที่คุ้นเคย
(เหมือนกลิ่นถุงเท้าที่สวมใส่แล้ว) มากเป็นพิเศษ ก็คือนายจตุพร
พรหมพันธุ์ ส.ส.ผู้ทรงเกียรติ (ของใครก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ
ไม่ใช่ของคนไทยส่วนใหญ่ เพราะ หนึ่ง เขาไม่มีเกียรติ และ สอง
คนไทยส่วนใหญ่ไม่ได้เลือกเขาเข้าไป)
ออกมาขึ้นเวทีเสื้อแดงพร้อมแสดงระดับฝีปากที่ยังคงระดับเดิม
คือระดับต่ำกว่าเข่า
ที่ยังคงต้องดูกันต่อไปคือ สิ่งที่ทำให้ย้อนระลึกถึงความรู้สึกเก่า ๆ นี้
จะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่เหมือนเดิมหรือไม่
ผลลัพธ์ที่ว่านี้คือ
- คนตายคือพี่น้องประชาชนที่ออกมาชุมนุม ตาม "ฝีปาก" ของนายจตุพร ฯ
และพวก รวมทั้งเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจ
ที่ออกมาดูแลความเรียบร้อยและความปลอดภัยให้พี่น้องประชาชนเหล่านั้น
โดยนายจตุพร ฯ จะปฏิเสธไม่ได้เลยว่า
กลุ่มคนชุดดำที่ออกมายิงประชาชนและเจ้าหน้าที่ด้วยอาวุธสงครามนั้น
สมรู้ร่วมคิดกับกลุ่มแกนนำเสื้อแดง ต้องการให้คนตายมาก ๆ
ให้รัฐบาลรับผิดชอบ หรือในหลวงลงมาห้าม (มองง่าย ๆ ว่า ถ้าคนตายมาก ๆ
แล้ว ใครจะได้ประโยชน์)
- แกนนำไม่เคยได้รับอันตราย
แต่ในกลุ่มแกนนำด้วยกันเองก็เห็นว่าเคืองนายจตุพร ฯ อยู่ไม่น้อย
คนอื่นเข้าติดคุกติดตารางกัน (ซึ่งสาสมกับความผิดที่ "พาคนไปตาย" แล้ว)
แต่นาย
จตุพร ฯ กลับลอยนวล โชว์ระดับฝีปากต่อไป รวยเอา ๆ แถมรับเงินเดือน
บวกสิทธิพิเศษต่าง ๆ ของ ส.ส. อีกเพียบ
- บ้านเมืองถูกเผาวอดวาย ซึ่งนายจตุพร ฯ
เองก็พยายามบิดเบือนว่าเจ้าหน้าที่เป็นฝ่ายเผา งานนี้ก็ดูง่าย ๆ
อีกว่าตอนเผานั้นใครอยู่ในพื้นที่ นอกจากนี้ เป็นที่น่าสังเกตว่า มีนาย
จตุพร ฯ เป็นคนพูดบิดเบือนใส่ร้ายเจ้าหน้าที่อย่างนี้อยู่คนเดียว
(คนอื่นเขาไม่อยากยุ่งด้วย) เพราะหากยอมรับว่าพวกตนเผา
ตัวเองก็ต้องรับผิดชอบ
เนื่องจากแกนนำพูดบนเวทีปลุกเร้าให้เผาอยู่ตลอดเวลา
- เศรษฐกิจชาติ ทั้งการลงทุน การท่องเที่ยว เสียหายวอดวาย
ซึ่งผู้ได้รับผลกระทบนั้นไม่ใช่เฉพาะผู้ประกอบกิจการรายใหญ่เท่านั้น
รายย่อยเป็นจำนวนมากที่สิ้นเนื้อประดาตัว
ถามว่าพวกเขาทำผิดอะไรหรือไปทำอะไรให้นายจตุพร ฯ
และคนเสื้อแดงต้องเดือดร้อน จึงต้องได้รับผลกระทบอย่างนี้
(สรุปคือพาคนออกไปตายและถ้าไม่ตายก็หมดตัว)
- ผลกระทบทางสังคม
ที่เห็นได้ชัดเจนว่าเยาวชนของชาติมีการใช้อาวุธและความรุนแรงในความขัดแย้งระหว่างสถาบันมากขึ้น
การขับรถปาดหน้ากัน ก็จบลงที่การใช้ปืนยิงกันมากขึ้น
ซึ่งเป็นสิ่งที่นายจตุพร ฯ และพวกก็ปฏิเสธไม่ได้อีกเช่นกัน
ว่าเป็นงานสร้างสรรค์ที่ตนมีส่วนร่วมด้วย ไม่มากก็น้อย
ผลลัพธ์เหล่านี้ ทักษิณ ฯ จตุพร และพวก รู้อยู่แก่ใจว่า "พลาดมหันต์"
ลงทุนสร้างความเสียหายไปตั้งมากมาย แต่กลับไม่ได้อะไรเลย
แถมความชอบธรรมของคนเสื้อแดงก็ลดลงไปเรื่อย ๆ ดังนั้น
พวกเขาคงไม่กล้าที่จะทำอีก
และทำได้เพียงแค่จัดการชุมนุมเช็คเรตติ้งไม่ให้คนลืม
เตรียมการระดมทุนซื้อเสียงเลือกตั้ง (งานนี้แพ้ไม่ได้พี่น้อง)
ส่วนฝีปากที่โชว์ ยิ่งโชว์ก็ยิ่งทำให้คนรู้ไต๋ พูดบิดเบือนอยู่เรื่องเดิม
ๆ โดยไม่รู้ว่าคนเขาจับโกหกได้หมดแล้ว
จะมีคนเชื่อก็แต่พวกแฟนคลับจำนวนไม่เท่าไหร่
คิดเป็นคะแนนเสียงแล้วน้อยนิดมาก
โดยสรุปแล้ว ความรู้สึกเก่า ๆ ที่ว่า ก็คงเป็นเพียงความรู้สึก
โดยไม่น่าจะนำไปถึงผลลัพธ์
เก่า ๆ ด้วย เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ต้องบอกว่าฆ่าตัวเองตายเอง
แต่สิ่งที่กลุ่มทักษิณ จตุพร และพวกกำลังทำอยู่นี้ จะนำไปสู่ชัยชนะ
ให้ฝ่ายตนได้ "อำนาจรัฐ" ที่หอมหวลหรือไม่ ก็คงต้องรอดูกันต่อไป
แต่ประเมินขั้นต้นแล้วคงยาก เพราะลองทำมาทุกอย่างแล้ว แพ้ทุกที
(แม้ช่วงที่ตนเป็นนายกอยู่ห้าหกปีนั้น ผลลัพธ์สุดท้ายก็คือแพ้ (ภัยตนเอง
- กล่าวหาว่ามีคนกลั่นแกล้ง โถ ถ้าดีจริงเขาไม่โค่นล้มคุณหรอก))
และสุดท้าย ทักษิณอาจจะไม่ยอมใคร
แต่อย่าลืมว่าบ้านนี้เมืองนี้ก็ไม่เคยยอมให้คนเลวคนชั่วปกครองรังแกประชาชนอยู่ได้นานเหมือนกัน