จุดตะเกียงให้ชีวิต
ในวันที่พ่ายแพ้ สูญเสียและเจ็บปวดกับอะไรบางอย่าง
น้ำตาที่รินไหลอยู่จะทำให้เรารู้สึกจมอยู่กับวันคืนที่โหดร้าย
อยู่กับความทรงจำที่เฆี่ยนตีและหวดโบยอย่างไม่ยั้งมือ
จับเราเหวี่ยงไปอยู่ในโลกที่มืดมิด มองไม่เห็นทางและไม่มองเห็นใคร
นาทีนั้นเราอาจจะหวาดกลัว ท้อแท้ และสิ้นหวัง
จนลืมนึกไปว่าเราทุกคนเกิดมาพร้อมกับตะเกียงของชีวิต
ที่จะนำทางเราออกไปจากความมืดมนแห่งค่ำคืน
และความหม่นมัวจากเมฆหมอกแห่งพายุ
ตะเกียงนั้นก็คือ " ความหวัง "
ความหวังที่จะนำทางให้เราพบหนทางที่สว่างขึ้นเรื่อย ๆ
สร้างกำลังใจให้เราก่อรูปก่อร่างความฝันอีกครั้งหนึ่ง
ความหวังจะช่วยเตือนสติว่าโลกไม่ได้มีเฉพาะด้านมืด
ยังมีด้านสว่างให้เราอยู่
และเรากำลังจะไปถึงในเวลาอันใกล้นี้
เช่นนั้นแล้วจึงไม่มึความจำเป็นอะไรที่จะต้องกลัว
ในวันที่โลกมืดมิด วันที่ฟ้ามืดครึ้มด้วยลมฝนแห่งพายุ
เพราะนั่นแหละ
จะเป็นสัญญาณที่ดีที่จะบอกเราว่า
... ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องจุดตะเกียงให้ชีวิตซะที ...
ใช้เทียนปัญญา จุดตะเกียงให้สว่างเจิดจ้าครับ
แวะมาจุดตะเกียงด้วยครับ
ครูกระบี่....ขอจุดตะเกียงด้วยคนนะคะ