ข้อคิดจากเวทีเสวนา "สืบสานพระราชบิดา…สู่การศึกษาเพื่อพัฒนามนุษย์"
มีโอกาสเข้าฟัง เวทีจิตตปัญญาเสวนาเทิดพระนาม "สืบสานพระราชบิดา…สู่การศึกษาเพื่อพัฒนามนุษย์"ที่จัดขึ้นโดย ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดลร่วมกับ งานจดหมายเหตุและพิพิธภัณฑ์ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาลคณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ ภาควิชาศิลปกรรมศาสตร์ วิทยาลัยนานาชาติ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)...
สำหรับเวทีนี้มีผู้ทรงคุณวุฒิหลายท่านมาให้มุมมองที่น่าสนใจเกี่ยวกับประเด็นที่เกี่ยวข้องครับ สำหรับผมแล้วได้ข้อคิดดี ๆ มากมายทั้งประเด็นที่สามารถนำมาปรับใช้ได้เลย และอีกหลาย ๆ ประเด็นที่ชวนให้คิดต่อครับทั้งเรื่องของการพัฒนา "มนุษย์" เรื่องของการศึกษา เรียนรู้ และเรื่องของ "จิตสาธารณะ" ครับ...
มีผู้ทรงวุฒิท่านหนึ่งให้ข้อคิดที่น่าสนใจมาก ๆ ครับ ท่านมองว่าการหันมาสืบสานตามแนวพระราชบิดา ถือเป็นการกลับมาทบทวนตัวเราเองเพื่อค้นหาสมบัติที่ล้ำค่าที่เรามี เนื่องจากแนวทางที่พระองค์ท่านได้ดำเนินไว้เป็นหนทางที่ทรงคุณค่ายิ่ง และควรค่ายิ่งแก่การนำมาสืบสานต่อ...
สำหรับผมแล้วมองว่าการที่เราพยายามที่จะเดินตามแนวทางของคนอื่น หรือการพยายามพัฒนาตัวเราตามกระแสการพัฒนาของคนอื่นแต่เพียงอย่างเดียว โดยไม่ได้ใส่ใจกับสมบัติที่ล้ำค่าที่เรามีเป็นเรื่องที่น่าเสียดายนะครับ เพราะสุดท้ายแล้วบางทีแนวทางที่ดีที่สุดไม่ใช่แนวทางที่เราพยายามวิ่งตามอยู่ แต่กลับเป็นแนวทางที่เรามีอยู่แล้วนะครับ...
เช่นเดียวกับศาสตร์การพัฒนามนุษย์ตามแนวทางตะวันออกนะครับ ซึ่งเป็นศาสตร์ที่มุ่งเน้นให้เกิดการเรียนรู้และพัฒนาจากภายในตัวเราครับ และผมก็เชื่อมั่นว่าหากตัวเราเข้าใจตัวเราในฐานะ "มนุษย์" คนหนึ่งได้ดีแล้ว เราย่อมพร้อมและสามารถที่จะเข้าใจมนุษย์คนอื่นได้ง่ายและดีขึ้นด้วยนะครับ...
ความเห็น (13)
น่าสนใจมากค่ะ
สวัสดีคะพี่ดิเรก พระบิดาท่านเข้าใจความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง ค่ะ
ฉันไม่ต้องการให้เธอเป็นเพียงหมอเท่านั้น แต่ฉันต้องการให้พวกเธอมีความเป็นมนุษย์ด้วย
ครับ... 
น้อง ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
วันนี้ได้ฟังหลาย ๆ พระราชดำรัสที่สะท้อนถึงมิติการพัฒนามนุษย์อย่างแท้จริงครับ...
“ ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตน เป็นที่สอง
ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์ เป็นกิจที่หนึ่ง
ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกแก่ท่านเอง
ถ้าท่านทรงธรรมแห่งอาชีพ ไว้ให้บริสุทธิ์ ”
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีค่ะคุณดิเรก
ไม่ได้มาทักทายนานพอสมควรเลยค่ะ
ความเป็นมนุษย์ ตัวเราเองเป็นโจทย์ที่ต้องพิจารณาเป็นอันดับแรก
เมื่อเข้าใจตัวเองให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แล้ว เราก็จะเข้าใจผู้อื่นได้ไม่ยาก
เปิดใจยอมรับในตัวตนที่เขาเป็นและพยายามมองด้านบวกของเขาค่ะ
ครับ... 
พี่นก NU 11
เห็นในอนุทินว่าไม่สบาย ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ...
เห็นด้วยเลยครับว่าเปิดใจยอมรับและพยายามมองในด้านบวกของคนอื่น ๆ นะครับ...
ขอบคุณมากครับผม...
- จงสำรวจสิ่งที่มีของเราก่อน
- แล้วค่อยวอนของผู้อื่นเขามาเสริม
- น่าจะไปกันได้สวยช่วยแต่งเติม
- จากของเดิมดีกว่าเก่าหากทำเป็น
เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากๆค่ะ
ในสภาวะการณ์ปัจจุบัน หลายๆครั้งที่ เราพยายามวิ่งตามสิ่งต่างๆอยู่ เพื่อมองหาสิ่งที่ดีที่สุด
จนหลงลืมสิ่งที่เรามีอยู่กับตัว เรา "กลับมาทบทวนตัวเราเองเพื่อค้นหาสมบัติที่ล้ำค่าที่เรามี"
ในทุกๆเรื่อง และทุกๆด้านของการดำเนินชีวิตด้วยดีกว่าใช่มั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ
ครับ... 
คุณ ครูแป๋ม
เห็นด้วยครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีค่ะ...
การเป็นตัวของตัวเองย่อมดีที่สุด...เพราะนั่นหมายถึง "การเห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามีอยู่ในตัวตน...บางครั้งเราหลงลืมไปว่าตัวเราเองมีศักยภาพไม่แพ้ใคร...แต่เรากลับเป็นผู้กลบสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวเราเอง...สุดท้ายเราจึงต้องวิ่งหาและเดินตามหลังผู้อื่นอยู่ร่ำไป..."
ขอบพระคุณมากค่ะ
ครับ... น้อง lukpla
น่าจะดีกว่านะครับ...
หาความสมดุลให้กับตัวเรา พร้อม ๆ กับการเรียนรู้อย่างเป็นบูรณาการ...
รวมทั้งเรื่องของการดำเนินชีวิตด้วยนะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ... 
คุณ Vij
บันทึกนี้มีความหมายในลักษณะเดียวกันกับบันทึกทำไมต้องเดินตามหลังทฤษฎีฝรั่งของคุณ Vij ก่อนหน้านี้นะครับ...
ขอบคุณครับผม...