เคยส่งบทความดีๆที่เพื่อนทาง mail ส่งมาให้ต่อไปให้เพื่อนคนอื่นๆ ประเภทแบ่งปันรอยยิ้มแชร์ความคิด วันหนึ่งมีโอกาศได้พบและคุนกัน เขาบอกว่า
"ไอ้ที่ส่งมานะอ่านแล้ว" ผมก็เริ่มงงเลยว่าส่งอะไรไปให้มันตั้งแต่เมื่อไหล่ว้า ทำท่างงๆอยู่สักครู่เพื่อนมันก็บอกต่อว่า "
"ดีมากเลย" โอ้ย..ข้อยยังชั่วหน่อยเพราะที่ส่งไปนั้นมันส่งไปเป็นพวงๆ ดีบ้าง (ไม่ดีบ้าง) คนที่รับก็ไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ก็บอกแล้วว่าส่งไปเป็นพวง และแม่เพื่อนคนนี้เป็นผู้หญิงเสียด้วยก็เลยตีลูกนิ่งไว้ก่อน
พอดีก่อนไปนี่ก็เปิด mail ที่เพื่อนส่งมาให้ได้อ่านเฉพาะชื่อเรื่อง "เจ็บปวดเพราะศรัทธา" และก็ต้องปิดไว้เพราะจ้าวนายก็โทรมาตามเสียก่อน ตามนิสัยผมผสมนิสัยนายที่รู้ทางกันจะด่วนแค่ไหนหรือไม่ด่วนถ้าจ้าวนายโทรมาตามจะขี้ จะเยี่ยว จะตดก็ต้องงดไว้ก่อน (เพราะรู้ทางกัน) เพื่อจะไปเข้าเฝ้าแม้จะต้องไปนั่งรออยู่หน้าห้องอีกเป็นครึ่งชั่วโมงก็ต้องรอและต้องยิ้มด้วย คิดว่าคนที่มีนายคงจะเข้าใจ
ทีนี้ในระหว่างที่รอจะให้ทำอะไรได้มันส์เท่า "จีบหน้าห้องนาย" เป็นไม่มีอีกแล้วในโลกนี้เพราะเธอจะเป็นบุคคลที่รอบรู้ทุกเรื่องในบริษัทฯก็ว่าได้ เธอจะเป็นคนรับเรื่อง ชงเรื่อง และนำเสนอนายได้อย่างถึงพริกถึงขิง ซึ่งถ้าเราสามารถทำให้เธอพอใจได้ อะไร อะไร มันก็เล้าใจดีกว่าพูดจากับนายโดยตรงด้วยซ้ำ
วันนี้ผมก็เอาหัวเรื่อง "เจ็บปวดเพราะศรัทธา" มาเป็นประเด็นพูดจากับเธอโดยบอกกับเธอตามตรงว่าผมยังไม่ได้อ่านแต่ชื่อเรื่องมันเล้าใจดี ผมถามเธอว่าเข้าใจความหมายของมันใช่ไหม
ครับเท่านั้นเอง...เท่านั้นเองที่ผมถาม!! แต่กรณีตัวอย่างกลับพลั่งพรูออกมาจาก "หน้าห้องจ้าวนายผม" ชนิดที่ผมอยู่ในบริษัทฯมาเป็นสิบปีเหมือนอยู่ในไหปลาล้า (ปิดฝาด้วย) โอ..เพราะเจ้าเรื่องมันช่าง..มันส์จริงๆ...
ผมจะกลับไปอ่าน mail หลังจากที่เสร็จธุระจากจ้าวนาย แต่วันนี้ขณะที่ผมคุยอยู่กับจ้าวนายผมรู้สึกงัยๆก็ไม่รู้ พิกล แล้วคุณผู้อ่านมีอะไรเล่าให้ผมฟังบ้างเกี่ยวกับเรื่อง "เจ็บปวดพราะศรัทธา
ไม่มีความเห็น