คือครูตัวแม่


กลอนบทนี้แต่งสำหรับลงในหนังสือแจกในงานวันเกิดอ.แหวว หรือรศ.ดร.พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2552 เพื่อแสดงความกตัญญูกตเวทิตาต่อครูบาอาจารย์อันเป็นที่รักยิ่ง

คือครูตัวแม่

 

                        คือ...สายใย...ผูกพันสรรสร้าง

                                รวมพลังร่วมร่างก่อทางฝัน

                                รวมหัวใจสานความรักนิจนิรันดร์                  

                                มิตรภาพอันแสนสุขทุกเวลา

                                                คือ...ครู...ผู้ร่วมเดินทางสายเปลี่ยว

                                 ไม่โดดเดี่ยวเดียวดายนะศิษย์เอ๋ย

                                 ณ วันนี้มีครูเคียงข้างไม่ห่างเลย

                                 ศิษย์เจ้าเอยเร่งค้นคว้าหาบทเรียน

                                                คือ...แรงรักจากใจ...ครูผู้สอนสั่ง

                                เป็นพลังให้ศิษย์น้อยไม่หงอยเหงา

                                ทางชีวิตที่หนาวเหน็บเจ็บใจเรา

                                ร่วมกันก้าว...ซับน้ำตา...แล้วปลอบโยน       

                                                คือ...เทียน...เปลวใหม่โชติสายแสง

                                แม้ลมแรง...ไม่หรี่เลือนเลื่อนล่ม...สู้ลมไหว               

                                ยอมสลายเนื้อเทียนเพื่อส่องไฟ

                                เป็นพลังแห่งหัวใจให้...มวลชน                     

                                                 คือ..ครูตัวแม่ 

                                มอบรักแท้แด่ศิษย์สฤษฎ์ผล

                                กรองวลีร้อยด้วยรักจากใจศิษย์ทุกคน

                          ขอความดีของครูดลบันดาลสุข...แฮปปี้เบิร์ธเดย์

หมายเลขบันทึก: 308671เขียนเมื่อ 26 ตุลาคม 2009 16:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท