ธรรมะ

ธรรมะไม่ใช่เรื่องของคนแก่

      เพราะเราคิดว่าธรรมะเป็นเรื่องของคนแก่ วัยร่นหนุ่มสาวปัจจุบันจึงไม่สนใจธรรมะ ใช้ชีวิตสนุกสนานรื่นเริงตามวัยที่มีคนสร้างค่านิยมว่า วัยรุ่นเป็นวัยที่สดใสต้องหาความสุขใส่ตนเองให้มากทันกับเวลาที่มีอยู่ในวัยรุ่น หากวัยรุ่นคนใดมัวสนใจกับธรรมะแล้วเชยระเบิดระเบ้อ จริงแล้ววัยรุ่นควรจะสนใจธรรมให้มาก เพราะเป็นช่วงเวลที่จะต้องเผชิญเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ซึ่งมีทั้งเรื่องดี และเรื่องร้าย ถ้าขาดวุฒิภาวะทางอารมณ์แล้วจิตใจไม่มั่นคงเข้มแข็ง หวั่นไหวสั่นคลอนได้ง่าย ถ้าเป็นสมัยก่อนเด็กจะอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอดเวลา ธรรมะที่คุ้มครองเด็กได้คือคนในครอบครัวที่คอยอบรมสั่งสอนกันตลอดเวลาทั้งทางตรงและทางอ้อมด้วยจริยาวัตรการดำเนินชีวิต ตัวอย่างที่ดี จากครอบครัวที่อบอุ่น แต่ในปัจจุบันเป็นยุคตัวใครตัวมันหากินเอาเอง ภูมิคุ้มกันทางธรรมะไม่มี หรือหากจะมองอีกแง่ที่ว่าธรรมะคือ ธรรมชาติ และคิดว่าธรรมชาติคงจะสอนเองก็ยากเพราะธรรมชาติสมัยนี้กับสมัยก่อนก็เปลี่ยนไป ธรรมชาติสมัยก่อนบริสุทธิ์ ความสับสนวุ่นวาย สมัยนี้มีสารพัดโรค ทั้งโรคทางกาย ทางจิตใจ ทางสังคม อีกประการคือ คนห่างศาสนากันมากขึ้น ทำให้สังคมเกิดคนดีเก็บตัว คนชั่วมักปรากฏตัว คนดีเสียงค่อย คนชั่วเสียงดัง

      จากคำว่าที่ว่า เด็กไทยคืออนาคตของชาติ เป็นการคาดหวังที่ยาวไกลเกินไป เราเปลี่ยนคำพูดใหม่เป็นเด็กไทยคือปัจจุบันของชาติได้ไหม เพื่อที่จะได้ช่วยกันทำเด็กไทยวันนี้ให้ดีที่สุด ไม่ต้องรอวันหน้า เพราะไม่ร้ว่าวันหน้าจะมีชีวิตอยู่ได้หรือเปล่า แต่อานิสงส์ของการทำวันนี้ให้ดีที่สุดวันหน้าก็จะต้องดีด้วย

      ช่วยกันเอาธรรมะเข้าสู่วัยรุ่น การยกพวกตีกัน ป่วนเมือง ปาหิน ขว้างระเบิดจะไม่มีอีกต่อไป