เรื่องขำขำ ของคนอ่อนภาษาอังกฤษ
อ่านเรื่องขำขำ "คลายเครียดกับภาษาอังกฤษของคุณโอ๋ อโณ" มาก็หลายตอน เลยนึกถึงเรื่องตลกของตัวเอง เรื่องมันน๊าน..นานมาแล้วแต่ยังจำได้ดี คือเมื่อหลายปีก่อน มีโอกาสได้ไปเมืองนอกเป็นครั้งแรก ด้วยความที่เป็นคน "อ่อน" ภาษาอังกฤษ อย่างมาก เลยไปทำเปิ่นไว้หลายเรื่อง มีอยู่ครั้งหนึ่ง ซื้อตั๋วรถไฟ ตั้งใจจะซื้อตั๋วรถไปกลับ เพราะราคาจะถูกกว่าแบบเที่ยวเดียว คนขายตั๋วถามมาว่า "single ?" เราก็ตอบทันทีทันใดว่า "yes" นึกในใจว่าถามทำไม ? ฉันจะโสดหรือแต่งงานแล้ว เกี่ยวอะไรกับตั๋วรถไฟล่ะเนี่ย พอได้ตั๋วรถไฟมาเลยถึงบางอ้อว่า ที่คนขายตั๋วเค้าถามหมายถึง เราต้องการตั๋วแบบ single ticket (ตั๋วแบบเที่ยวเดียว) หรือเปล่า ไม่ได้จะถามว่าเราโสดมั๊ย...โธ่
ตกลงว่าวันนั้นเลยซื้อตั๋วแพงกว่าที่คิด เพราะว่า "โสด" เป็นเหตุ
ความเห็น (22)
-ขจิต ฝอยทอง
- สรุปว่าโสดนะครับ
- ดีไม่ถามว่า Sex (เพศ)แล้วตอบว่า Always
- แหม...คุณก็..อันนั้นต้องตอบว่า Never เอ๊ย...ไม่ใช่.. ต้องตอบว่า female ค่ะ
นี่ คุณขจิต .. จะตอบความจริงได้ไง .. always น่ะไม่ได้ ต้อง never สิ .. never stop นะ .. ส่วนผมก็คงตอบว่า .. always tried but never succeeded ! :-)
ของแถม ครับ ..
ในเที่ยวบินนั้นเป็นครั้งแรกที่ครูสมหมายได้นั่งเครื่องบิน และไปต่างประเทศกับเพื่อนร่วมชั้นที่เรียนป.โท หลักสูตรพิเศษ ของสถาบันกศ.ชั้นนำแห่งหนึ่ง ก่อนเครื่องออก พนักงานต้อนรับเข็นรถอาหาร-ครื่องดื่มผ่านมา
... ต่อ
พลางพูดว่า .. "
Please fasten your seat
belt."
ครูสมหมายเปรี้ยวปากมานานจึงตอบว่า .. "
Whisky !"
ขจิต ฝอยทอง
- ผมอึ้งไปเลยครับพี่
เรื่องขำๆ เด็กๆ ที่คุณโอ๋ คุณจิต และคุณ Handyนำมา ลปรร.
ตลกดีนะ... !!! แต่ว่า...เราคิดแทนเขาหรือเปล่าน๊อ!...
อย่าตีค่าคนด้วยเงินซีคะเพราะบางครั้งเงินไม่มีค่าอะไรเลยก็ได้สำหรับบางคน
ความรู้และจิตสำนึกในตัวเราที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเกิดจากการสั่งสมประสบการณ์เดิม ที่อันเกิดจากการเรียนรู้ อ่าน ฟัง ดู หรือสัมผัสรับรู้ด้วยมุมมองเดียวไม่สร้างสรรค์เลยนะ ลองหันมาดูด้วยจิตทางบวกบ้างดีไหมคะ
เผื่อเรามีโอกาสไปต่างประเทศจะได้เผลอไม่แสดงอะไรเชยๆอย่างที่เล่ากันมา นะจ๊ะ
ช่วยอธิบายให้แจ่มแจ้งได้ไหมเอ่ย !!!
ก็เค้าบอกว่า "กรุณาคาดเข็มขัด" แล้วเราตอบว่า Whisky (เป็นเครื่องดื่มอย่างนึง) ไงคะ ใช่ไหมค่ะ คุณnidnoi แต่ถ้าย้อนกลับไปตอนนั้นมันอาจขำไม่ออกก็ได้นะ เหอ ๆ
Ha Ha...I like it.
I am learning how to write Eng love letter so I always tried but it has not been success yet.
I have a joke about yes and no with my arjarm Farang.
"Don't you like it?" he asked me about eating Pizza.
"Yes, I don't." i replied him.
"Don't you go to see the movie?"
"No, I went with my friend".
If it is not a joke, please use Blender.
Sorry,
I see.
(คุณ "ไร้นาม" ที่ใครๆ เค้าตามหาตัวกัน ตกลงว่าบ้านอยู่เชียงใหม่รึคะ)
รัตติยา เขียวแป้น
ได้อ่านเรื่องขำขัน ของทุกท่านข้างต้น ทำให้นึกย้อนไปสมัยสาว ๆ (ซึ่งนานมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ยังภูมิใจก็คือ บุคคลที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ณ วันนั้น คือ สามีคู่ทุกข์ คู่ยาก คนปัจจุบัน) เรื่องขำขันของดิฉัน ถึงแม้จะไม่เกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษซะทีเดียว แต่ก้อเกี่ยวข้องกับคำภาษาอังกฤษ ซึ่งสมัยนั้นเรายังไม่คุ้นชิน (ไม่ใช่คุ้นเคยนะคะ) จำได้ว่า เมื่อได้มีโอกาสไปทานพิซซ่า ที่ ศูนย์การค้ามาบุญครอง ซึ่งนั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ทาน บริกร ก็เดินมาถามว่าจะรับอะไรบ้างค่ะ และ ด้วยความที่เรารู้สึกว่า เราเป็นคนบ้านนอก (เป็นความรู้สึก ณ ตอนนั้นนะคะ) และไม่อยากให้เขาจับได้ ก็พยายามแสดงว่า ฉันมาทานบ่อย ฉันมีกะตังค์ ก็เลยสั่งเสียงดังฟังชัดว่า "ขอพิซซ่าซีฟู้ดถาดใหญ่" (ทั้ง ๆ ที่ไปสองคนกับแฟน) บริกร ก็ถามกลับมาด้วยความรวดเร็ว ซึ่งขณะนั้น เราจับใจความไม่ได้ อาจเป็นเพราะภาษาที่เราไม่คุ้นชิน (อะไร ควาย ๆ วะ "นึกในใจ") แล้วก้อตอบไปอย่างเสียงดังฟังชัดอีกเช่นกันว่า "ไม่รับค่ะ" หนำซ้ำพอทานเสร็จ (ซึ่งเต็มที่แล้วก็คือ ทานคนละชิ้น ก็ด้วยความไม่คุ้นชินอีกนั่นแหละ) แล้วก้อเรียก check bill พร้อมกับเดินลุกออกไปด้วยความภาคภูมิใจ โดยทิ้งพิซซ่า (ถาดใหญ่) ที่เหลืออีกปรมาณ 6 ชิ้น ไว้บนโต๊ะ เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก หลังจากนั้นอีกหลายปี เราถึงได้รู้ว่า ไอ้คำว่า ควาย ๆ ที่เขาว่านั่นหนะ คือ french fried (มันฝรั่งทอด ถ้าสะกดผิด ต้องขออภัยด้วยนะคะ) ทุกครั้งที่เราสองคน และครอบครัวไปนั่งทานพิซซ่า ก็จะนึกถึงเรื่องวันนั้นทุกครั้ง แล้วก็จะขำกันในใจสองคน แล้วอีกอย่างหนึ่ง เราเพิ่งทราบค่ะว่า พิซซ่า ทานเหลือ สามารถให้บริกร ใส่กล่องกลับไปทานต่อที่บ้านได้ (นึกถึงทีรัย ยังเสียดายไม่หายเลยเนี่ย)
รัตติยา เขียวแป้น
รัตติยา เขียวแป้น
เรียนคุณ nidnoi ได้ถือวันฤกษ์งามยามดี วันที่ 27 พ.ค.49 วันครบรอบวันเกิด เข้าสู่ขวบที่ 5 ของลูกสาวคนเล็ก เป็นวันเติมความกล้าในการถ่ายทอดความรู้สู่ชาว blog ฝากคุณ nidnoi เข้าไปเสนอแนะด้วยนะคะ จะได้นำไปปรับปรุงการเขียนให้ดียิ่งขึ้นคะ ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ หัวข้อคือ AAR จากการเข้ารับการอบรมในหลักสูตร การพัฒนาการจัดการความรู้ในองค์กร
Dr.Ka-poom
เข้ามา...แอบดู"คุณไร้นาม"...
ขำมากเลยคะ...ขอบคุณผู้บันทึก
ที่แบ่งปันความสุข...ให้คนอื่นได้หัวเราะ..
พีรัสม์ ราชจันทร์
เห็นหัวข้อน่าสนใจดีเลยเข้ามาดู......
ก็ตลกดีนะครับ ความผิดพลาดของเราบางครั้งมันก็ไม่เศร้าไปซะทีเดียว ตลกด้วยซำ.... ขอบคุณคับที่เอามาบอกเล่า ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างเลย thank you
-
ขอบคูณ Dr.Ka-poom คุณพีรัสม์ ราชจันทร์ และคุณผู้อ่านทุกท่าน ที่แวะมา
-
ว่าจะเขียน "เรื่องขำขำ ของคนอ่อนภาษาอังกฤษ ภาค 2 " แต่ช่วงนี้ดูข่าวทางทีวีแล้วขำไม่ค่อยออก
ขจิต ฝอยทอง
- รออ่านภาค 2 นะครับ
