บ่มเพาะความสดใสในชีวิต

บ่มเพาะความสดใสในชีวิต

ความทุกข์ยากวันนี้ มาเพื่อที่จะผ่านเลยไป

อย่ายึดมันเอาไว้ และก็อย่าปล่อยมันผ่านไปเฉยๆ

เก็บบางเสี้ยวส่วนมาแปรเป็น "อาหาร"

แก่ปัญญาและจิตใจของเราบ้าง ...

โปรดยิ้มน้อยๆ เป็นของขวัญให้แก่ตัวเองเถิด...

 

.....................................................

ความหวังอันงดงามบินหนีจาก

แม้ความฝันก็พลันเหือดแห้ง

แต่กล้วยไม้ป่ายังผลิบานทุกหน้าหนาว

 

ชีวิตไม่ถึงกับโหดร้ายไปเสียหมด

แม้เคราะห์กรรมจะกระหน่ำซัดจนความฝันไม่หลงเหลืออยู่เลย

 

แต่เบื้องหน้าเรา ณ บัดนี้ก็ยังมีดอกไม้ป่าชูดอกงามให้เราชื่นชม

วันข้างหน้าแม้จะไม่ชวนพิศมัย จนไม่อยากจะวาดหวังอะไร

แต่วันนี้ ขณะนี้ เรายังมีโชคที่ได้สัมผัสกับความงามจากธรรมชาติ

 

ความเป็นจริงไม่ถึงกับโหดร้ายไปเสียหมด

เพราะยังมีบางแง่บางมุมที่ให้ความสุขแก่เราได้

ถ้าเราลองเปิดใจและกวาดตาไปทั่วๆ ดูบ้าง

ประกายแห่งความสุขย่อมปรากฏแก่เรา


จากนกตัวน้อยที่บินผ่านอย่างเริงร่าและเบากาย

จากดวงจันทร์วันเพ็ญ หรือ

จากรอยยิ้มของเด็กน้อยที่ไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนาม

ธรรมชาติมีพลังแห่งชีวิตที่สามารถสื่อให้เราหยัดกายยืนขึ้นใหม่ได้

.............................

นี่ใช่ไหมที่ท่านพุทธทาสแนะนำเราเสมอ

ยามที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ว่า..........

ให้รู้จัก "ฟังเสียงต้นไม้พูด" บ้าง

ในยามทุกข์ยากแสนสาหัส แม้มีความตายเป็นเบื้องหน้า

ถ้าเรารู้จักเปิดใจและเงี่ยหูฟังเสียงธรรมชาติพูดบ้าง

เราจะประจักษ์ชัดถึงปัจจุบันและปัจจุบันจะทำให้เราประจักษ์ว่า

เรายังมีชีวิตอยู่เพราะอะไร?

ก็เพราะว่าปัจจุบันคือชีวิต

 

ความทุกข์ยากวันนี้ มาเพื่อที่จะผ่านเลยไป

อย่ายึดมันเอาไว้ และก็อย่าปล่อยมันผ่านไปเฉยๆ